ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 489

ตอนที่489ความโต้แย้งในท้องพระโรง

แม้สองแฝดจะแปลกประหลาดแต่เมื่อเทียบกับจิงม่อแล้วฉองเหลาซื่อตรงเกินไป

ดังนั้นนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ชูเซี่ยพูดแบบนั้นกับฉองเหลาสำหรับจิงม่อที่มีปีศาจน้อยๆอาศัยอยู่ในตัวนี้เธอต้องการให้ฉองเหลาฆ่าพวกเขาให้สิ้นซากเธอหวังอยากให้ฉองเหลาเข้าใจความดีความชั่วในจิตใจคนเพราะในอนาคตเขาต้องกลายเป็นกษัตริย์ที่ฉลาดและมีความรับผิดชอบคนหนึ่งเธอหวังอยากให้อานเหยียนเข้าใจศาสตร์แพทย์เพราะในอนาคตเขาต้องช่วยเหลือผู้คนส่วนจิงม่อนั้นชูเซี่ยหวังเพียงแค่ให้เธอถูกเอาอกเอาใจในอนาคตข้างหน้ามีผู้ชายที่คอยตามใจเธอและใช้ชีวิตด้วยกันจนแก่เฒ่า

ดังนั้นเธอไม่ต้องการให้จิงม่ออยู่กับการฆ่าฟันกันมากเกินไปเข้าใจจิตใจคนมากเกินไปเธอได้ฝากความหวังที่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบของภพชาตินี้ในตัวของจิงม่อ

“จิงม่ออนาคตของเจ้าและฉองเหลาไม่เหมือนกันแม่หวังว่าอนาคตของเจ้าจะราบรื่นได้รับการตามใจจากผู้ชายที่ตนรักไม่พบเจอกับความลำบากใดๆเพียงแค่แคล้วคลาดปลอดภัยก็เพียงพอแล้ว”ชูเซี่ยพูดเสียงเบาคำพูดเต็มไปด้วยความตื้นตันใจเธอรู้ดีว่าจิงม่อคงยังไม่เข้าใจความตื้นตันใจนี้แต่นี่เป็นความหวังที่ง่ายที่สุดที่แม่คนหนี่งมีต่อชีวิตในอนาคตของลูกสาว

“จิงม่อเจ้าพักผ่อนเถอะแม่จะรอฟังข่าวอยู่ที่นี่”

“ลูกจะอยู่เป็นเพื่อนแม่”จิงม่อนั่งอยู่ข้างๆชูเซี่ยอย่างว่าง่ายไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใดพักนี้เธอรู้สึกอยากอยู่กับแม่ตลอดแม้ตนจะรู้สึกเพลียเธอก็ไม่อยากห่างแม่ไปไหน

ส่วนชูเซี่ยก็ไม่ขัดที่เธอจะอยู่ข้างๆและอุ่มเธอไปนั่งบนเบาะนุ่มๆทั้งสองพูดคุยกันไปเรื่อยๆพวกเขาพูดถึงเมืองหนานซานพูดถึงจูฟางหยวนพูดถึงเฉินหยวนชิ่งและพูดถึงหลายๆเรื่องในครอบครัว

ว่านสู่นที่ยืนอยู่หน้าประตูพระตำหนักฉ่ายเหว่ยได้ยินบนสนทนาของพวกเขาแล้วตื้นตันใจยิ่งนักเธอพลันรู้สึกว่าหัวหน้าของพวกเธอเป็นแม่ที่ดีที่สุดในโลกใบนี้

แต่ความสงบสุขนี้ถูกพังทลายอย่างรวดเร็วเชียนซานมาอย่างรีบร้อยมองดูชูเซี่ยแล้วพูดขึ้นว่า“เป็นจางเซียนฮุย”

ชูเซี่ยชะงักและมองไปทางเชียนซานแล้วถามว่า“ฉองเหลาทำได้อย่างไรไม่ถึงขั้นฆ่ากันตายใช่ไหม”

เชียนซานได้ยินที่ชูเซี่ยพูดก็พลันหัวเราะเธอพูดเสียงเบาว่า“ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกเมื่อวานที่เขาลงมือกับนักลอบสังหารคนนั้นเพียงเพราะเขาทำร้ายจิงม่อวันนี้เขาเพียงแต่ให้คนเอาหญ้าไปจี้ฝ่าเท้าของนักลอบสังหารคนนั้นนักลอบสังหารคนนั้นทนไม่ได้ก็เลยสารภาพออกมา”

เซียนซานพูดอย่างง่ายดายชูเซี่ยกลับรู้สึกตลกกับความคิดแปลกๆของฉองเหลาตอนที่อยู่เมืองหนานซานนั้นฉองเหลาพูดปลดจูฟางหยวนก็ใช้วิธีนี้เพื่อให้ฉองเหลาพูดความจริงออกมาหลังจากนั้นฉองเหลาบอกว่าไม่คันเลยแต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องในตอนนั้นกลับตราตรึงในใจเขาอยู่อย่างนั้น

“ให้คนไปส่งข่าวฝ่าบาทเร็วเข้าเขาอยากพลิกสถานการณ์ให้เหลียงเฟยครั้งนี้น่าจะ......ใช่แล้วบอกเฉินหยวนชิ่งด้วยในเมื่อเขายอมออกหน้าแทนจิงม่อก็ให้เขาไปทำเถอะ”ชูเซี่ยพูดอย่างตื้นตันใจ

“คนของพรรคมังกรเหินเราต้องลงมือด้วยหรือไม่กล้าทำเจ้านายน้อยของพวกเราก็ต้องจ่ายค่าชดเชย”เชียนซานยังไม่ได้ไปไหนพลันถามชูเซี่ยด้วยเสียงเบา

“ดูสถานการณ์ในท้องพระโรงก่อนข้าชอบการซ้ำเติมคนแพ้โดยเฉพาะคนที่กล้าคิดไม่ดีกับสองแฝด”ชูเซี่ยพูดเสียงเบาในตามีความขุ่นเคืองเล็กน้อยและจิงม่อที่ฟังชูเซี่ยพูดมาโดยตลอดพูดขึ้นอย่างกะทันหันว่า"ไม่ข้าไม่ต้องการให้ทุกอย่างราบรื่นถูกเอาอกเอาใจและมีความสุขตลอดชีวติข้าอยากให้ชีวิตของข้าเป็นเหมือนแม่บุญคุณตอบแทนแค้นต้องชำระ"

ตอนที่จิงม่อพูดนั้นสีหน้าเบิกบานแลดูมีความภาคภูมิใจเห็นได้ชัดว่าเธอชอบการซ้ำเติมคนแพ้ของชูเซี่ย

“ลูกเอ๋ยหากแม่สามารถเลือกได้แม่ไม่ต้องการให้ความรักของเจ้ามีอุปสรรคมากมายอย่างแม่”ชูเซี่ยรู้สึกตื้นตันใจเธอคิดไม่ถึงเลยว่าชีวิตในอุดมคติของตนนั้นเป็นเพียงสิ่งไร้ค่าอย่างหนึ่ง