ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 501

ตอนที่501การตัดสินใจของสองพี่น้อง

“ไม่ต้องพูดอะไรแล้วเจ้าออกวังไปกับพี่เถอะ”เฉินหยวนชิงไม่อยากฟังต่อไปแล้วเขารู้มาตลอดว่าน้องสาวตัวเองรักเขามากแต่หลี่เฉินเย่นแต่หลี่เฉินเย่นกลับทำกับนางเช่นนี้ได้ลงคอตอนนี้ก็ยังคงทำเช่นนั้นอยู่……

“พี่ชายข้าไม่ไปถ้าเริ่มใหม่ได้ข้าอยากเห็นพี่ชายมีความสุขและเฝ้าเขาอยู่แบบนี้ข้าก็พอใจมากแล้ว”เฉินอวี่โหรวพูดอย่างหนักแน่นโดยเฉพาะตอนที่ทำหน้าอ่อนโยนและแน่วแน่ทำเอาเฉินหยวนชิงสงสารนางจับใจ

“น้องสาวเจ้า……”เฉินหยวนชิงไม่อยากจะพูดต่อแล้วถึงเขาจะพูดเยอะแค่ไหนน้องสาวของเขาคงไม่เปลี่ยนความคิดแน่นอน

“พี่ชายท่านไม่ต้องพูดอะไรแล้วข้ารู้แต่เป็นเช่นนี้ข้าก็พอใจมากแล้วข้าพอใจมากจริงๆ”เฉินอวี่โหรวบอกหลายๆครั้งว่าตัวเองมีความสุขดีนางไม่อยากให้พี่ชายเป็นห่วงตัวเอง

แต่ว่าเรื่องจริงก็คือนางถูกทอดทิ้งถูกเมินเฉยชายที่นางรักหนักหนาขนาดหน้าตัวเองเขาก็ยังไม่แหล่มองเลยด้วยซ้ำ

เหมือนกับว่านางไม่มีตัวตนอยู่ในสายตาเขาแต่กลับให้สิ่งของราคาแพงกับตัวเอง

“ถ้าทั้งชาตินี้เขาก็ไม่รักเจ้าเลยต่อไปเจ้าจะทำยังไง?พี่ก็ต้องแก่อาจจะปกป้องเจ้าไปตลอดไม่ได้พี่……”เฉินหยวนชิงรู้สึกทนไม่ได้ช่วงนี้เขามักรู้สึกว่าตัวเองคงปกป้องน้องสาวไปตลอดกาลไม่ได้ความรู้สึกนี้มันแย่มากและนี้ก็เป็นเหตุผลที่เขาอยากพาเฉินอวี่จู๋ออกจากวัง

ฉิ่นหยวนชิงกับเฉินอวี่จู๋ไม่ได้พูดอะไรแต่แค่นั่งเงียบและสบตากัน……

“พี่ชายถ้า……พี่ช่วยขอฉองเหลามาใหเข้าเถอะเขาเป็นลูกชายของฝ่าบาทคงจะเป็นองค์ชายไปคลอดไม่ได้เพียงเพราะว่าแม่ถึงเวลาพี่ก็ช่วยฉองเหลาขึ้นครองบัลลังก์ชีวิตของข้าก็มีที่พึ่งแล้ว”

สุดท้ายเฉินอวี่จู๋ก็พูดออกมา

เฉินหยวนชิงอึ้งเขามองดูเฉินอวี่โหรวก็ควบคุมความเจ็บปวดในใจไว้ไม่อยู่

แท้จริงแล้วน้องสาวเขาทำการตัดสินใจที่เลวร้ายที่สุดไปแล้วแท้จริงแล้ว……

แต่ว่าน้องสาวของเขากลายเป็นเช่นนี้ทำเอาเขาเจ็บปวดใจมาก

“เจ้าก็พยายามคว้าโอกาสมีลูกของตัวเองจะดีกว่าฉองเหลายังไงก็เป็นลูกของชูเซี่ย”เฉินหยวนชิงพูด

เฉินอวี่โหรวมองดูเฉินหยวนชิงน้ำตาก็ไหลออกมา

ฉองเหลาเป็นแค่ตัวเลือกสุดท้ายแต่ว่าเหมือนนางจะเห็นจุดจบสุดท้ายของตัวเองแล้ว

“ถ้าเป็นเช่นนี้จะไม่ยุติธรรมต่อเจ้าเจ้าก็พยายามหน่อยเจ้าวางใจได้ถ้ายังมีพี่ปกป้อวเจ้าอยู่ต้องมีแผนการที่ดีที่สุดรออยู่แน่นอนเจ้าวางใจเถอะ”เฉินหยวนชิงพูดเข้ากำลังให้สัญญากับน้องสาวตัวเอง

เขาต้องปกป้องน้องสาวเขาให้ได้

“งั้นพี่ชายข้าไปพบฝ่าบาทก่อน”เฉินอวี่โหรวเหมือนทำการตัดสินใจองแล้วนางมองดูเฉินหยวนชิงด้วยสายตาที่หนักแน่นไม่เหมือนกับหญิงที่เคยอ่อนแอ

“เจ้าคิดดีแล้วเหรอ?”เฉินหยวนชิงถามเสียงเบา

“ก็ต้องพยายามหน่อยถ้าไม่ได้งั้นพวกเราก็ขอฉองเหลามา”เฉินอวี่โหรวพูดทำเอาเฉินหยวนชิงตกใจเพราะเขาไม่เคยเห็นเฉินอวี่โหรวเป็เนช่นนี้

ถ้าเป็นปกตินางก็คงแค่ร้องไห้และอ้อนวอน……

พอนางบอกว่ามาทำอะไรนางก็ยืนรอที่หน้าประตูตำหนักไฉ่เว่ยทหารเข้าไปบอกด้านในแต่คนที่ออกมากลับเป็นเชียนซาน

เชียนซานยิ้มและพูดว่า:“หัวหน้าเราตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่โหรวเฟยกลับไปก่อนเถอะ”

“เชียนซานกูเหนียงข้าไม่ได้มาเยี่ยมหัวหน้าชูเซี่ยข้ามีเรื่องจะขอร้องนางแต่ถ้าหัวหน้าชูเซี่ยหลับอยู่งั้นข้าก็รอที่นี้รอจนหัวหน้าชูเซี่ยตื่นขึ้นมาค่อยบอกข้าอีกที”

โหรวเฟยพูดจบก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าวและยืนรอต่อไป

เชียนซานก็ไม่รู้จะทำยังไงฝ่าบาทไม่อยากให้คนรู้ว่าเขาอยู่ที่นี้เพื่อการนี้เขายังไปตำหนักหลานจือตอนนี้ท่าทางของโหรวเฟยถ้าไม่เชิญนางเข้าไปคงจะเสียมารยาทแต่ถ้าพานางเข้าไปนางก็ต้องรู้ความลับของฝ่าบาท

“โหรวเฟยกลับก่อนเถอเจ้าค่ะ”เชียนซานยังคงคำเดิมจากนั้นก็เดินออกไปอย่างลำบากใจโหรวเฟยยิ้มและมองดูแผ่นหลังเชียนซานที่เดินออกไป

แต่ว่าไม่มีคนเห็นนางในสายตาคนอื่นนางยังคงเป็นโหรวเฟยที่ใจดีและมีเมตตา

ตอนเชียนซานเข้าไปบอกให้ฝ่าบาทชูเซี่ยก็ตื่นขึ้นมานางได้ยินเชียนซานพูดก็รีบพูดว่า:“ประคองข้าขึ้นมาข้าจะไปพบโหรวเฟย”

“เจ้าก็พักผ่อนก่อนเถอะนาง……”หลี่เฉินเย่นรีบพูดเขาไม่อยากให้ชูเซี่ยตอ้งทำงานและยุ่งอยู่กับเรื่องของเขา

“เจ้าพักผ่อนก่อนเถอะข้าไปดูก่อนโหรวเฟยข้าไม่สนใจแต่ถ้าเป็นเฉินหยวนชิงล่ะ?ตอนนี้ก็จัดการจางเซียฮุยในที่ประชุมก็นินทากันแล้วตอนนี้เฉินหยวนชิงก็จัดการไม่ได้ดังนั้นเราต้องดูแลโหรวเฟยหน่อย”

ชูเซี่ยพ฿ดจบก็ลุกขึ้นมานางเดินมาพร้อมเชียนซานที่ประคองนางไว้อยู่หลี่อวี่เยนเห็นนางเดินไปในใจก็รู้สึกโกรธขึ้นมา