ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 532
สรุปบท ตอนที่532ความผิดปกติของโหร่วยเฟย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่532ความผิดปกติของโหร่วยเฟย – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่532ความผิดปกติของโหร่วยเฟย ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่532ความผิดปกติของโหร่วยเฟย
ภายในสงครามมีประชาชนมากมายที่เสียทรัพย์สินไปมากมายดังนั้นไม่เพียงแต่เชียนซานต้าเหลี่ยงก็ยังคงหวังว่าสงครามจะจบลง
แต่ภายในวังก็มีบางคนที่หวังว่าสงครามอยู่ต่อไปเพราะนางไม่รู้ว่าจะมองหน้าเฉินหยวนชิ่งที่จะกลับมายังไง
ใช่คนผู้นี้ก็คือน้องสาวสุดที่รักของเฉินหยวนชิ่งคือโหร่วยเฟยเหนียงเหนียงในตอนนี้
ตอนนี้นางกำลังนั่งอยู่บนเตียงที่อ่อนนุ่มของตัวเองยิ้มและมองจิงโม่ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้านาง
“จำไว้ว่าเรื่องนี้อย่าได้เอ่ยแก่พี่ชายข้ารู้ไม่เช่นนั้น……”โหร่วยเฟยเอ่ยปากข่มขู่อย่างไม่มีความอ่อนโยนเหลืออยู่มองดูจิงโม่อย่างโกรธแค้น
“ข้าเคยตกลงกับท่านแม่ทัพว่าจะไม่โกหก”จิงโม่เงยหน้ายิ้มให้โหร่วยเฟยทุกวันนี้นางรู้ว่าสิ่งที่จะทำให้โหร่วยเฟยกังวลนั้นก็คือเฉินหยวนชิ่ง
ดังนั้นทุกครั้งที่จัดการจิงโม่โหร่วยเฟยก็จะสั่งว่าเรื่องนี้อย่าได้พูดให้พี่ชายนางทราบ
“งั้นเจ้าก็รอวันที่เขากลับมาไม่ได้แล้วล่ะ”โหร่วยเฟยไม่ได้เกรงกลัวกับคำข่มขู่ของจิงโม่เลยทุกวันนี้พวกเขาอยู่กันแบบศัตรูแล้วรู้ถึงจุดอ่อนของแต่ล่ะคน
“อยากมีชีวิตอยู่ก็ฟังข้าดีๆให้เสด็จพ่อเจ้ามาอยู่กับข้าเสียโดยดีขอแค่เขารักข้า ข้าก็จะทำดีต่อเจ้า”คำพูดของโหร่วยเฟยมีความยั่วยวนแต่สายตาที่เปร่งประกายของนางทำเอาจิงโม่เกลียดจนอยากเบือนหน้าหนี
“เจ้าฆ่าข้าเถอะ”
“จิงโม่เจ้าอย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้าคิดอะไรอยู่ข้าจะบอกเจ้าให้นะ ขอแค่ข้าสมหวังก็จะให้สิ่งดีๆแก่เจ้าถ้าเจ้าไม่ยอมงั้นข้ามีอีกหลายวิธีที่จะทรมานเจ้า”เฉินอวี่โหรวได้ยินคำพูดของจิงโม่มองดูหน้าตาจิงโม่ที่โกรธจนหน้าบิดเบี้ยว
“เจ้าไม่ใช่โหร่วยเฟยเหนียงเหนียงเจ้าไม่ใช่คนที่เคยชอบเสด็จพ่อข้าคนนั้น”จิงโม่มองดูเฉินอวี่โหรวและพูดขึ้นมา
หน้าตาสละสลวยนั้นอึ้ง แต่สักพักเฉินอวี่โหรวก็หัวเราะขึ้นมา นางลุกขั้นมาและมองดูหน้าตาที่ดุดันของจิงโม่ยิ้มและบอกนางว่า“เจ้าว่ายังไงนะ?ข้าไม่ใช่โหร่วยเฟยงั้นใครเป็นโหร่วยเฟยถ้าไม่ได้ชอบพ่อเจ้างั้นข้าจะทำเช่นนี้กับเจ้าทำไม?ข้าอิจฉาแม่ของเจ้าข้าอยากจะให้พวกเจ้าสองแม่ลูกตาย”
โหร่วยเฟยกัดฟันพูดอย่างโกรธแค้นแต่น้ำเสียงที่กระวนกระวายของนางจิงโม่ก็จับสังเกตได้
นางยิ้มให้โหร่วยเฟยรอยยิ้มนั้นทำเอาโหร่วยเฟยขนลุกนางพยายามแกล้งทำเป็นสงบนิ่งและตะโกนไปว่า“มีคนไหมมาควักลูกตานางออกสิข้าจะดูสิว่านางตาบอดไปหรือเปล่าถึงกล้าบอกว่าข้าไม่ใช่นางคนนั้น……”
โหร่วยเฟยยังพูดไม่ทันจบก็เห็นสายตาจิงโม่ที่มองมาสายตาดั่งน้ำลึกที่ไม่อาจยั่งถึงได้ทำให้คนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“โหร่วยเฟยเหนียงเหนียงก็พอเถอะเจ้าทำข้าตายเสด็จพ่อและแม่ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่ดังนั้นเจ้าต้องเก็บชีวิตน้อยๆดวงนี้ของข้าเอาไว้แต่ว่าข้าก็แปลกใจถ้าเจ้าเป็นน้องสาวของแม่ทัพเฉิ่นทำไมถึงกลัวคนนอกอย่างข้ามาทำให้ความสัมพันธ์พี่น้องร้าวฉานกัน?”
จิงโม่พูดอย่างสงบเงียบขณะที่พูดนางก็ยังไม่ลืมที่จะยิ้มให้โหร่วยเฟยแต่คำพูดที่มั่นใจของนางเป็นเหมือนเข็มอันแหลมคมที่ทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจของโหร่วยเฟย
“นี้คือคนที่พี่ชายทิ้งไว้เพื่อปกป้องข้า”โหร่วยเฟยเห็นสีหน้าคนในตำหนักก็รีบอธิบายและส่งสัญญาณให้เขาเอาตัวจิงโม่ออกไป
“โหร่วยเฟยเหนียงเหนียงองค์หญิงจิงโม่เป็นเด็กที่ท่านแม่ทัพชอบทางที่ดีท่านอย่าทำร้ายนางเลยไม่เช่นนั้นรอท่านแม่ทัพกลับมาเขาคงไม่ทำอะไรท่านแต่คนในตำหนักคงจะ……”ข้ารับใช้หญิงคนหนึ่งเห็นชายเสื้อดำจับจิงโม่ไปอย่างไม่สงสารก็รีบเดินเข้ามาเตือน
“เรื่องนี้ข้าจะบอกพี่ชายเองก็ไม่รบกวนเจ้าไปบอกแล้วล่ะ”โหร่วยเฟยมองดูข้ารับใช้คนนั้นและยิ้มอย่างเลือดเย็น
“ไม่มีแต่เจ้าต้องรู้แค่ว่าข้าเป็นเจ้านายของตำหนักโหรนอี้แม้พวกเจ้าเป็นคนของพี่ชายข้า ข้าก็หวังว่าพวกเจ้าอย่าลืมว่าตอนนี้พวกเจ้าเป็นข้ารับใช้อยู่ในตำหนักโหรนอี้อะไรที่ควรพูดอะไรที่ไม่ควรพูด……”
เฉินอวี่โหรวพูดจบก็เดินตามชายเสื้อดำเข้าห้องไปช่วงนี้นางไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาในห้องแน่นอนนอกจากจิงโม่แต่ว่าพวกเขาก็รู้ว่าจิงโม่เข้าไปก็โดนโหร่วยเฟยทรมารอยู่ดี
โหร่วยเฟยที่เคยใจดีมีเมตตาเหมือนเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนเลยก็ว่าได้ทรมารเด็กน้อยและยังข่มขู่ข้าบริวารที่เฉินหยวนชิ่งส่งเข้าวังมารับใช้เหมือนนางลืมไปแล้วว่าที่นางอยู่ได้อย่างสะดวกสบายเช่นทุกวันนี้เป็นเพราะเฉินหยวนชิ่งทั้งนั้น
โหร่วยเฟยกล้าทำเช่นนี้กับพวกเขาก็เพราะใช้ความรู้สึกผิดและความสงสารของเฉินหยวนชิ่งแต่กลับไม่รู้ว่าเป็นเพราะความสงสารความรู้สึกผิดเฉินหยวนชิ่งส่งมือดีของตัวเองไปคุ้มครองนางหมดดังนั้นสิ่งที่นางทำทั้งหมดก็มีคนเขียนและส่งจดหมายไปเรียบร้อยแล้ว
ตอนนี้โหร่วยเฟยกำลังทรมารจิงโม่เด็กหญิงที่ทำให้นางทั้งเกลียดและอิจฉาทั้งๆที่ยังเป็นเด็กแต่กลับทำให้ทุกคนมีความสุขได้เฉินหยวนชิ่งที่สงสารตัวเองก็ชอบนางหลี่เฉินเย่นที่ไม่ชอบนางก็ไปชอบนางคนในวังก็ถูกนางดึงดูดไปหมดทำไมตัวเองก็เป็นองค์หญิงเช่นกันแต่ที่นางได้คือโดนรังเกียจโดนทำร้าย?
ทำไม?ทำไมกัน……
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...