ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 537
สรุปบท ตอนที่537ข่าวจากท่านอ๋อง: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่537ข่าวจากท่านอ๋อง – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่537ข่าวจากท่านอ๋อง ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่537ข่าวจากท่านอ๋อง
“ข้าเคยบอกแล้วเจ้ากับหลี่เฉินเย่นล้วนเป็นหลานของข้าข้าไม่ลำเอียงไปหาใครแน่นอนข้าอยากจะไปเพียงเพราะว่าอยากจะเป็นอิสระเพราะยังไงนี้ก็เป็นความฝันของข้า”แม้จะคิดถึงอยากเจอชูเซี่ยเพียงใดแต่ท่านอ๋องก็พูดอย่างไม่ตื่นเต้นแต่อย่างใด
หลี่อวิ๋นลี่เห็นท่าอ๋องก็ยิ้มและพูดว่า“ท่านอ๋องหวังซูก็ไปรักกับหวังเซ่าเถอะถ้าข้าแพ้แล้วข้าก็จะปล่อยท่านเป็นอิสระถ้าข้าแพ้แล้วข้าไม่วางใจจะให้หวังซูอยู่คนเดียวถึงเวลาพวกเราต้องไปเข้าเฝ้าฮวงจูฟู่”
ท่านอ๋องได้ยินหลี่อวิ๋นลี่พูดก็ไม่ได้พูดอะไรแต่แค่ลุกขึ้นมาเดินออกไปนอกตำหนัก
“หวังซูข้าบอกแล้วว่าถ้าข้าแพ้พวกเราก็ไปตายด้วยกัน”หลี่อวิ๋นลี่ไม่คิดว่าท่านอ๋องจะสงบเพียงนี้เขาถึงขนาดสงสัยว่าหวังซูไม่ได้ฟังที่เขาพูดดังนั้นเขาเลยพูดเสียงดังอีกครั้ง
ท่านอ๋องหันกลับมามองดูหลี่อว๋นลี่อย่างน่าสงสารแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“เจ้าวางใจได้ข้าจะทำให้เจ้าตายยังไงเจ้าก็หนีออกไปไม่ได้เจ้าก็ยอมรับชะตากรรมเถอะพวกเราก็เป็นแค่องค์ชายที่ไม่มีใครนับถือเจ้าไม่มีสิทธิ์มีชีวิตที่ดีกว่าข้า นอกเสียจากข้าจะได้เป็นฮ่องเต้”หลี่อวิ๋นลี่รีบอธิบายเหตุผลแต่เขาก็ยังคงเย็นชาเรียบเฉยเหมือนไม่ได้ยินที่หลี่อวิ๋นลี่พูดโดนหลี่อวิ๋นลี่กักขังในห้าปีนื้ท่านอ๋องกลับยิ่งอยู่ยิ่งสง่างาม
ภายในโลกนี้ไม่มีอะไรยุติธรรมเลย……
“ข้ารู้ว่าเจ้าหมายความว่าอย่างไรดังนั้นตอนนี้ข้าแค่อยากจะมีชีวิตที่ดีไม่เช่นนั้นข้าอาจจะเสียใจภายหลังก็ได้”เห็นหลี่อวิ๋นลี่พูดท่านอ๋องก็พูดขึ้นมาเขาไม่อยากฟังหลี่อวิ๋นลี่พูดอีกแล้วตอนนี้หลี่อวิ๋นลี่อย่างกับคนบ้าเขาก็สงสารที่หลี่อวิ๋นลี่เป็นเช่นนี้เพราะยังไงเขาก็เป็นหลานชายของตน
“เบื้องฟ้าก็ดีต่อเจ้ามากนะข้าให้ผู้หญิงแก่เจ้าแต่เจ้ากลับไปรักนางเข้าหวังซูท่านโชคดีจริงนะ”หลี่อวิ๋นลี่ได้ยินคำพูดของหวังซูในใจก็เริ่มไม่พอใจแต่กลับไปมีใจจะฆ่าเขาทันที
“เบื้องฟ้าอาจจะคิดว่าข้าโชคร้ายเกินไปก่อนหน้านั้นก็โดนฮ่องเต้องค์ก่อนระแวงต้องอยู่อย่างคนพิการต่อมาก็มีชูเซี่ยช่วยรักษาแต่ก็โดนเจ้าจับมาอีกเจ้าเคยเห็นองค์ชายคนในราชวงศ์เป็นเช่นนี้ไหมล่ะ?”ตอนนี้ท่านอ๋องพูดความหลังที่โหดร้ายของตนพูดจบเขาก็เดินออกไปทันที
และพอเขาออกจากตำหนักได้ไม่นานก็มีคนโดดออกมาบังทางเขาเอาไว้เขาก็เอื้อมมือไปกอดนางเข้ามา
“ท่านอ๋องครั้งนี้ได้อะไรมาบ้าง?ข้าได้ยินว่าช่วงนี้หลี่อวิ๋นลี่โมโหง่ายเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?ฐานทัพของเขาโดนใครบุกรุกอีกงั้นเหรอ?”ตั้งแต่เก้อโจวเขาพรรคมังกรเหินเกิดเรื่องขึ้นว่านเหลียงก็รู้สึกว่าหลี่อวิ๋นลี่มีที่หลบซ่อนเยอะมากและครั้งก่อนที่หลี่อวิ๋นลี่โมโหทุกคนตกใจจนไม่กล้าหายใจแรงเลยด้วยซ้ำก็คือตอนที่หัวหน้าชูเซี่ยมีชีวิตรอดจากเขาพรรคมังกรเหิน
“เขาจะมีเรื่องอะไรกันก็แค่ชีวิตสงบสุขเกินจนตัวเองเบื่อน่ะสิ”ท่านอ๋องมองดูรอบๆรู้ว่าสายสืบกำลังตามพวกเขามาดังนั้นตอนที่พูดก็ส่งสายตาเป็นสัญญาณให้ว่านเหลียง
พูดจบเขาก็ไม่ลืมจับหัวว่านเหลียงเด็กโง่นี้อยู่ที่หลางฟงติ่งไม่เคยกลัวอะไรบ้างเลยและไม่สนว่ารอบข้างจะมีใครไหมก็พูดออกมาแล้วโชคดีที่นางยังระวังไม่ได้พูดชื่อชูเซี่ยออกมา
ว่านเหลียงก็พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองพูดโดยไม่ทันระวังนางยิ้มอย่างรู้สึกผิดและมองไปทางหลี่อวิ๋นลี่จากนั้นก็พูดอย่างจริงจังว่า“ข้า……”
“พอแล้วไม่รู้เหรอว่าข้างนอกหนาวกลับห้องเถอะ”ท่านอ๋องจับหัวว่านเหลียงเชิงหยอกเล่นจากนั้นก็กอดไหล่นางเข้าห้องไป
“ไม่ใช่นะข้าก็แค่อยากรู้เรื่องของหลี่อวิ๋นลี่เจ้าก็รู้ว่าหลางฟงติ่งกว่าจะได้ข่าวมาไม่ง่ายยังไงข้าก็เป็นข้ารับใช้คนสนิทของหัวหน้าไม่มีผลงานข้าก็เหมือนไร้ค่าดังนั้นข้าก็เลยอยากรู้ข้าไม่ควรพูดเช่นนั้นข้ารู้ว่าเจ้าดีต่อข้ามากเจ้าจะบอกข้าใช่หรือไม่?”ว่านเหลียงมองเขาด้วยสายตาที่แพรวพราวคล้ายดวงดาวครั้งนี้นางพูดความในใจกับเขาทั้งหมดเลย
“เจ้านี่นะถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดก่อนหน้านี้ตอนนี้ข้าคงบอกเจ้าไปแล้ว”ท่านอ๋องถอนหายใจว่านเหลียงพูดจนเขาเริ่มสงสารนางแต่คำพูดของนางก็จริงและก็เพราะเช่นนี้เขาก็จะบอกแก่นาง
ยังไงผลลัพธ์ที่ออกมาก็เป็นสิ่งที่เขาต้องการอยู่แล้ว
“งั้น้จารีบพูดมาสิเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?หัวหน้าทำเรื่องอะไรจริงหรือเปล่าจนทำให้หลี่อวิ๋นลี่ระแวง?ตอนนี้หลี่อวิ๋นลี่ไม่มีแผนอะไรแล้วนี้เป็นเช่นนี้ต่อไปอีกหน่อยหลี่อวิ๋นลี่ก็จะไม่เหลืออะไรแล้ว”ว่านเหลียงพูดไปก็ถอนหายใจท่านอ๋องมองนางและยิ้มแต่กลับไม่พูดอะไรเลย
“เฮ้อข้าพูดมากอีกแล้วท่านอ๋องข้าไม่ได้ตั้งใจนะข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆเจ้าอภัยให้ข้าด้วยข้าสัญญาว่าจะไม่พูดมากอีกแล้ว”ว่านเหลียงพูดไปก็ปิดปากตัวเองด้วยแต่ก็พูดต่อเรื่อยๆท่านอ๋องเห็นแล้วก็หัวเราะออกมา
ท่านอ๋องลุกขึ้นใช้ปากตัวเองเพื่อปิดปากนางเอาไว้ว่านเหลียงเงียบลงแต่นางกลับอึ้งมาก
“หลี่อวิ๋นลี่โดนยาพิษฉ่ายเวินเป็นคนวางยาและหมอธรรมดาก็ตรวจไปพอด้วยให้ชูเซี่ยนิ่งไว้เราอาจจะได้ดูหมามันกัดกันเองก็ได้”ท่านอ๋องพูดช้าๆว่านเหลียงได้ยินก็มีความสุขมาก
หมากัดกันเองนางชอบดูมากที่สุดเลย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...