ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 538
สรุปบท ตอนที่538หมอไม่มีคุณภาพ: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ตอน ตอนที่538หมอไม่มีคุณภาพ จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่538หมอไม่มีคุณภาพ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่เขียนโดย ลิ่วเยว่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่538หมอไม่มีคุณภาพ
ชูเซี่ยได้ข่าวจากว่านเหลียงความกังวลในใจก็คลี่คลายลงมา
เห็นชูเซี่ยยิ้มเชียนซานก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปใกล้และดูจดหมายเห็นว่านเหลียงเขียนภาพบรรยาการณ์ที่อนาคตฉ่ายเวินกับหลี่อวิ๋นลี่กัดกันเองนางก็หัวเราะออกมา
“ว่านเหลียงนี้จริงๆเลย……”เชียนซานถอนหายใจ
“แต่ว่าที่ข้าเห็นคือนางถูกทะนุถนอมและมีคนรักนางถ้าท่านอ๋องดีต่อนางเจ้าคิดว่านางจะมีอารมณ์มาพูดเล่นเช่นนี้หรือไม่?”ชูเซี่ยถามขึ้นเสียงเบา
“ว่านเหลียงโดนจับไปและก็เป็นโชคดีที่ได้เจอกับคู่ชีวิต”พอคิดถึงว่านเหลียงจะมีความสุขเชียนซานก็ดีใจ
หรืออาจจะเป็นเพราะว่าหลวี่หนิงโดนวางยาเชียนซานก็เลยอยากให้คนรอบข้างนางได้สมหวังกับความรักแม้ตัวเองอาจจะต้องโดดเดี่ยวต่ำด้เห็นคนรอบข้างที่นางรักมีความสุขนางก็ดีใจ
“ท่านอ๋องโชคร้ายมากเลยได้อยู่อย่างองค์ชายแค่ไม่กี่ปีจากนั้นฮ่องเต้องค์ก่อนขึ้นครองราชย์เขาก็โดนวางยาโดนยาพิษในร่างกายทรมาณมาทั้งชีวิตถอนยาพิษได้ไม่นานก็โดนหลี่อวิ๋นลี่จับไปอีกก็มีแต่คนที่มองโลกในแง่ดีอย่างเขาที่จะทนต่อได้เปลี่ยนเป็นคนอื่นคงจะสิ้นหวังแล้วจากนั้นก็ตายไปแต่ว่าตอนนี้มีว่านเหลียงอยู่ข้างเขาข้าก็วางใจแล้ว”
ชูเซี่ยถอนหายใจเชียนซานได้ยินก็รู้สึกว่าชูเซี่ยพูดจาแปลกๆแต่ว่าพอคิดแล้วก็ไม่มีรู้ว่าปัญหาอยู่ที่ใดคำถามมากมายในใจแต่ก็ไม่ได้ถาม
“หัวหน้าจะส่งจดหมายตอบกลับว่านเหลียงหรือไม่เจ้าคะ?”
“ตอบกลับไปเถอะให้นางระวังตัวด้วยดูแลท่านอ๋องดีๆอีกอย่างถ้ามีโอกาสลงมาจากหลางเฟิงติ่งให้ลงมาทันทีถ้าหลี่อวิ๋นลี่แพ้คงจะไม่มีทางยกโทษให้ท่านอ๋อง”
“หลี่อวิ๋นลี่รู้ว่าท่านอ๋องส่งจดหมายให้เรา?”
“หลี่อวิ๋นลี่แค่อยากจะอยู่กับท่านอ๋องชนะท่านอ๋องอาจจะมีชีวิตรอดแต่ถ้าแพ้……”
“ทำไมกัน?การตายของท่านอ๋องต้องเกี่ยวข้องกับหลี่อวิ๋นลี่ด้วย?ทำไมเขาต้องทำให้ท่านอ๋องตายด้วย?”
“อิจฉาเป็นคนในราชวงค์เหมือนกันหลี่อวิ๋นลี่กลับมีชีวิตอยู่ในอดีตที่เลวร้ายของตนแต่ท่านอ๋องแม้จะมีชีวิตที่เลวร้ายเพียงใดแต่ก็มีชีวิตอย่างสดใสหลี่อวิ๋นลี่เอาท่านอ๋องไปไว้ข้างๆก็แค่อยากให้คนรู้ว่าเขาก็เหมือนกับท่านอ๋องที่อยู่อย่างมีความสุข”
“โรคจิตมากจริงๆเลย……”พอนึกถึงหลี่อวิ๋นลี่เชียนซานก็ถอนหายใจอย่างทนไม่ไหว
ครั้งนี้ชูเซี่ยไม่ได้ตอบโต้เพราะชูเซี่ยดูแล้วหลี่อวิ๋นลี่ไม่เพียงแต่โรคจิตแต่ยังกลายเป็นคนบ้าไปแล้ว
ตอนนี้หลี่อวิ๋นลี่ไม่มีแผนไม่มีกำลังแล้วตอนนี้เขากังวลแค่เรื่องบ้าๆที่เขาจะทำโดยเฉพาะพอรู้ว่าตัวเองโดนวางยา
ตอนนี้มีชีวิตอยู่หลี่อวิ๋นลี่รุ้ว่าตัวเองโดนวางยาเขาแค่ไม่อยากยอมรับก็เท่านั้น……
ถ้าเป็นเช่นนี้ล่ะก็……
พอคิดแล้วชูเซี่ยก็รู้สึกขนลุกขึ้นมา
วันนี้ชูเซี่ยอารมณ์ดีพูดเรื่องของพรรคมังกรเหินกับเชียนซานทั้งวันแต่ว่าทุกเรื่องเหมือนนางกำลังพูดสั่งเสียเชียนซานฟังแล้วก็แปลกใจแต่ก็หาเหตุผลไม่ได้นางมองดูชูเซี่ยอย่างสงสัย
แต่ว่าชูเซี่ยก็พูดอย่างเรียบเฉยสายตาสงบนิ่งดั่งน้ำแต่ก็ทำให้คนดูแล้วก็ลนลานขึ้นมา
เชียนซานไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรแต่แค่มองดูชูเซี่ยอยู่อย่างนั้น
หลี่เฉินเย่นบุกเข้ามาในตำหนักที่เงียบสงบนี้เขาเดินเข้ามาใกล้ชูเซี่ยจากนั้นก็นั่งลงช้าๆจับมือชูเซี่ยเอาไว้ถามเชียนซานว่า:“เป็นอะไรไป?”
“ไม่มีอะไรๆก็ไม่รุ้ว่าจะพูดอะไรกับหัวหน้าเจ้าคะ”
“ไม่มีอะไรจะพูดเจ้าก็ออกไปได้แล้วข้าจะคุยเรื่องสำคัญกับหัวหน้าพวกเจ้า”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างอ่อนโยน
เชียนซานเดินออกไปอย่างโดยดีหลี่เฉินเย่นหันมามองชูเซี่ยและถามอย่างตั้งใจว่า:“ชูเซี่ยเก้อโจวมีโรคไข้หวัดใหญ่ระบาด”
ชูเซี่ยไม่ได้พูดอะไรอีกแต่นางกลับมองหลี่เฉินเย่นอย่างนั้นแต่ราษฎร์เก้อโจวก็เป็นราษฎร์ของเขาหลายปีทานี้เขาดูแลมาเป็นอย่างดีเพื่อไม่ให้พวกเขาต้องเจออันตราย
“รออีกหน่อยดีหรือไม่รอจูเก้อกลับมาถ้าเจ้าต้องไปจริงๆข้าจะไปกับเจ้าด้วย”ทุกครั้งที่ต้องเจอชูเซี่ยหลี่เฉินเย่นก็ต้องยอมตลอด
“ข้าจะส่งจดหมายกับจูเก้อตลอดถ้าโรคที่นั้นควบคุมไม่ได้เชียนเจ้าอย่าขัดขวางข้าเลยข้าคือหมอ”ชูเซี่ยพูดขึ้นมาเสียงเบา
“ได้”หลี่เฉินเย่นตอบอย่างรวดเร็วชูเซี่ยก็ยอมแพ้กับคำพูดของเขา
ชูเซี่ยก็ไม่อยากยอมแพ้แต่ว่าร่างกายนางตัวเองก็รู้ดีถ้าเดินทางไปนางไม่รู้ว่านางยังจะมีชีวิตรอดมาได้ไหม
นางยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปคลอดลูกออกมาช่วยหลี่เฉินเย่นกำจัดศัตรูออกไปให้หมด
แต่ในใจนางก็รู้สึกผิดเพราะนางเป็นหมอ
ไม่ว่าจะชาติก่อนหรือชาตินี้นางก็คือหมอที่จะช่วยประชาชนจากความทุกข์โรคไข้หวัดใหญ่ระบาดนางควรจะเข้าไปช่วยมากที่สุด
เพราะนางเป็นหมอต้องไม่กลัวตายและเดินหน้าต่อไป
แต่ว่าร่างกายของนางความกังวลของนางทำให้นางเป็นหมอที่ไม่มีคุณภาพนางไม่มีปัญญาในการเข้าไปช่วยเหลือผู้คนนาง……
ชูเซี่ยผิดหวังในตัวเองมากนางยังจำคำของอาจารย์ได้ว่านางมาที่โลกใบนี้เพราะเป็นหน้าที่ของนาง
แต่ว่าพอตัวเองเจอความรักแล้วทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้แล้วกำหนดไว้แล้วว่าตัวเองจะทำให้อาจารย์ผิดหวังกำหนดแล้วว่าตัวเองมีความกังวลมากเกินไป
“ชูเซี่ยครั้งนี้ร่างกายเจ้าไม่ดีถ้ามีโอกาสอีกข้าไม่ขวางเจ้าไว้แน่นอน”เขาเข้าใจความรู้สึกชูเซี่ยดีหลี่เฉินเย่นกอดชูเซี่ยไว้ในอ้อมกอดเชิงสัญญาชูเซี่ยพยักหน้าแต่ในใจกลับรู้สึกผิดมากนางรู้ว่าครั้งหน้าคงจะไม่มีอีกแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...