ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 540
สรุปบท ตอนที่540ข้อเสนอของฉ่ายเวิน: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปเนื้อหา ตอนที่540ข้อเสนอของฉ่ายเวิน – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บท ตอนที่540ข้อเสนอของฉ่ายเวิน ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่540ข้อเสนอของฉ่ายเวิน
“พูดเถอะข้อเสนอเจ้าคืออะไร”หลี่เฉินเย่นพูดกับนางอย่างเย็นชา
เขาพูดอย่างชัดเจนเขากับฉ่ายเวินไม่จำเป็นต้องมาแสดงละครกันแล้ว
“ศิษย์พี่เรื่องนี้เกี่ยวกับราษฎร์ในเก้อโจวยังมีเมืองหลวงถ้าท่านไม่จัดการล่ะก็……”
ฉ่ายเวินทำหน้าเป็นกังวลในใจกลับสะใจมากเพราะนางรู้ว่าตอนนี้มีแค่นางที่ช่วยศิษย์พี่ได้มีแค่นางเท่านั้นศิษย์พี่ถึงจะเห็นคุณงามความดีของนางถึงเวลาความเข้าใจผิดของพวกเขาก็จะหายไปเองพวกเขา……
พอนึกถึงอนาคตสายตาฉ่ายเวินก็เผยแสดงความเขินอายออกมานางยิ้มและมองหลี่เฉินเย่นด้วยสายตาที่หวานแว่วนางไม่สนว่าตอนนี้หลี่เฉินเย่นจะเย็นชาต่อนางแค่ไหนเพราะยังไงต้องมีสักวันศิษย์พี่ก็จะเป็นของตัวเองพวกเขาจะกลายเป็นคู้รักที่รักกันมากที่สุด
“ดังนั้นพูดข้อเสนอเจ้ามาสิข้าอาจจะอยากร่มมือกับเจ้าก็ได้”หลี่เฉินเย่นไม่ได้มองหน้าฉ่ายเวินที่เขินอายนั้นเลยในสายตาเขาฉ่ายเวินเป็นหญิงที่โหดร้ายทารุณแม้นางจะรักตัวเองมากแค่ไหนก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้
คนที่ทำเพื่อเป้าหมายของตัวเองขนาดความตายของราษฎร์นางยังเอามาเล่นเช่นนี้คนที่เล่นกับชีวิตของคนอื่นถ้าเขาชอบจริงล่ะก็งั้นเขาก็คงตาบอดไปแล้ว
ฉ่ายเวินไม่รู้ว่าหลี่เฉินเย่นคิดอะไรอยู่นางแค่มองดูหลี่เฉินเย่นด้วยสายตาที่จริงใจศิษย์พี่ของนางแม้จะเย็นชากับตัวเองแต่ก็ยังรักมาก
“ศิษย์พี่ข้ายื่นข้อเสนอให้ท่านท่านน่าจะรู้ว่าในใจข้ามีแต่ท่าน”ฉ่ายเวินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“ดังนั้นเจ้าเลยคิดจะฆ่าหญิงที่ข้ารักมากที่สุดเจ้ายังอยากจะแย่งลูกชายข้าไปเจ้าเลยจะทำให้ราษฎร์ข้าต้องเคราะห์ร้ายนี้ก็คือความรักของเจ้างั้นเหรอฉ่ายเวินความรักของเจ้าข้ารับมันไม่ไหวจริงๆ”หลี่เฉินเย่นพูดและสีหน้าที่รังเกียจก็ปิดไว้ไม่อยู่อีกต่อไป
“ศิษย์พี่ท่านพูดเช่นนี้กับข้าได้อย่างไรกัน?ข้าทำร้ายชูเซี่ยแต่ชูเซี่ยก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อข้าจะแย่งลูกชายท่าน?ฉองเหลามาหาข้าเองข้าดีต่อเขาดีแค่ไหนท่านก็ไปถามคนรอบข้างได้อีกอย่างราษฎร์ของท่านพวกเขาไม่เป็นไรหรอกข้าสัญญาได้”ฉ่ายเวินรู้สึกน้อยใจมากนางไม่คิดว่าในสายตาศิษย์พี่นางเป็นคนอย่างนี้ตัวเองทำเพื่อเขาทุกอย่างแต่เขากลับพูดเช่นนี้นางให้ใจทั้งหมดแก่เขาตัวเองทำทุกอย่างก็เพื่อศิษย์พี่แต่ทำไมเขาถึงไม่เข้าใจนาง……
“ศิษย์พี่ถ้าไม่ได้กังวลจิตใจของท่านข้าคงฆ่าชูเซี่ยไปนานแล้วนางคงไม่มีโอกาสมามีชีวิตเช่นนี้หรอกข้าต้องการฉองเหลานั้นก็เป็นเพราะว่าเขาเป็นลูกท่านชูเซี่ยสอนเขาไม่ดีข้ามาสอนแทนชูเซี่ยให้ตำแหน่งองค์รัชทายาทแก่เขาไม่ได้ข้าก็รักท่านด้วยใจแต่ท่านกลับไม่เคยเห็นค่าเลยเหรอ?”
ฉ่ายเวินเสียใจกับคำพูดของหลี่เฉินเย่นมากนางพูดอย่างน้อยใจน้ำตาก็รินไหลลงมาอาบแก้มเรื่อยๆ
ตอนนี้ฉ่ายเวินทำท่าทางน่าสงสารแต่หลี่เฉินเย่นกลับไม่มองด้วยซ้ำเขารู้กว่าใครว่าฉ่ายเวินร้ายแค่ไหนความรักของนางก็คือทำร้ายคนรอบข้างเขาเรื่อยๆนางพยายามจะทำให้เขาไม่เหลืออะไรเลย
หลี่เฉินเย่นดีใจที่ตัวเองไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้เข้าไม่เช่นนั้นประเทศของเขาราษฎร์คงจะต้องเจอแต่ความโชคร้ายเป็นแน่
“เหตุผลที่เจ้ามาก็ชัดเจนแล้วดังนั้นไม่ต้องพูดมากแล้ว”หลี่เฉินเย่นรังเกียจมากที่จะต้องพูดกับฉ่ายเวิน
เขาคิดว่าตัวเองมีความอดทนมากแต่เขาก็ทนไม่ได้กับท่าทางจอมปลอมของนาง
“ศิษย์พี่ข้าแค่อยากจะมาพูดคุยด้วยไม่เช่นนั้นท่านก็คงไม่รู้ว่าข้าน้อยใจแค่ไหน”ฉ่ายเวินไม่คิดว่าคำพูดของตัวเองจะทำให้หลี่เฉินเย่นไม่อยากฟังถึงเพียงนี้นางมองดูหลี่เฉินเย่นอย่างน้อยใจและพูดอย่างไม่พอใจ
“ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้านอกจากข้อเสนอของเจ้า”หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบาขณะที่พูดสายตาเขาก็แทบไม่มองฉ่ายเวินเลย
“ศิษย์พี่ข้า……”ฉ่ายเวินร้องไห้ออกมาน้ำตาไหลอาบแก้มเรื่อยๆนางมองดูหลี่เฉินเย่นอยู่อย่างนั้น
ข้ารู้ว่าต้องมีสักวันศิษย์พี่จะต้องการนาง
“ฉ่ายเวินข้าอยากจะให้หลี่อวิ๋นลี่ตายมากแต่ข้าไม่ต้องการใช้วิธีการวางยาเช่นนี้”เหมือนเขาจะรู้ว่าฉ่ายเวินคิดอะไรอยู่หลี่เฉินเย่นพูดเสียงเบาอย่างรู้ทัน
หลี่เฉินเย่นรู้ว่าชูเซี่ยสามารถทำยาถอนพิษออกมาได้แต่นางไม่เคยทำยาพิษและไม่อนุญาติให้อานเหยียนทำยาพิษนี้เป็นความอดทนของนางไม่ว่าจะเรื่องอะไรเรื่องระเบียบเรื่องภายในที่ประชุมเรื่องความเป็นความตายของราษฎร์พวกเขาคงจะต้องหายาถอนพิษหลายชนิดสุดท้ายฝ่ายที่เสียเปรียบก็มีแต่ฝ่ายตัวเอง
และฉ่ายเวินก็รู้ข้อนี้ดีนางพึ่งยาพิษในการทำให้ตัวเองเหนือกว่าคนอื่นวิธีที่จะได้สิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเองมา
“งั้นเจ้าก็รอเขาใช้วิธีนี้ในการทำให้ภริยาลูกเจ้าจากไป?หรือว่ารอราษฎร์โดนวางยาตายกันหมดถึงเวลาไม่รู้ว่าศิษย์ยังจะพูดเหมือนวันนี้ไหม”
ฉ่ายเวินไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่เฉินเย่นต้องดื้อรั้น
“เจ้าไปได้แล้วข้อเสนอเจ้าข้าไม่ตกลง”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็ก้มลงอ่านราชสารในมือต่อเหมือนว่าฉ่ายเวินไม่อยู่ในห้องนี้
ฉ่ายเวินมองดูหลี่เฉินเย่นที่ตั้งใจอ่านก็ยิ้มหัวเราะออกมาเหมือนเสียงกระดิ่งใสๆดังก้องหูหลี่เฉินเย่น
“ศิษย์พี่ท่านจะต้องเสียใจที่ปฏิเสธข้าวันนี้ท่านคิดว่าปฏิเสธข้าก็กลายเป็นความซื่อสัตย์ต่อชูเซี่ยงั้นเหรอ?ในความเป็นความตายนั้นความซื่อสัตย์ของท่านก็ไม่มีค่าเลยด้วยซ้ำ”ฉ่ายเวินเสียใจมากแต่ก็ยังทำเป็นเข้มแข็งและยิ้มให้หลี่เฉินเย่น
“ทางที่ดีที่สุดคือเจ้าอย่าแตะต้องชูเซี่ยไม่เช่นนั้นข้าไม่มีทางยกโทษให้เจ้าแน่นอน”หลี่เฉินเย่นเห็นฉ่ายเวินหันหลังเดินออกไปก็พูดกับนางทันที
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...