ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 546
สรุปบท ตอนที่546อาจารย์มาแล้ว: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปตอน ตอนที่546อาจารย์มาแล้ว – จากเรื่อง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
ตอน ตอนที่546อาจารย์มาแล้ว ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ชายาเกิดใหม่ของข้า โดยนักเขียน ลิ่วเยว่ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่546อาจารย์มาแล้ว
“เพราะอะไรกัน?ข้าเป็นแม่ของรัชทายาทและเป็นองค์หญิงหนานจ้าวเจ้าไม่กลัวเสด็จพ่อข้าหรือยังไง……”
มองดูสีหน้าหลี่เฉินเย่นที่อยากจะฆ่าตัวเองเต็มทีสายตาที่ดุร้ายและเย็นชาทำเอาฉ่ายเวินเริ่มกลัวแต่ว่านางก็ยังทำใจกล้าเงยหน้าและมองเข้าไปที่ตาของหลี่เฉินเย่น
แม้นางจะไม่เข้าใจเรื่องการเมืองแต่ก็เคยได้ยินหลี่เฉินเย่นเคยบอกว่าตัวเองมีตำแหน่งเป็นองค์หญิงหนานจ้าวดีมากขอแค่หลี่เฉินเย่นกล้าแตะต้องตัวเองแม้อต่ปลายนิ้วนางก็สามารถกระตุ้นให้หนานจ้าวจื่อสวี้มาตีแคว้นต้าเหลี่ยงได้
ผลแบบนั้นคงจะไม่ใช่สิ่งที่หลี่เฉินเย่นต้องการเวิ่นอ้ก็มั่นใจว่าหลี่เฉินเย่นจะไม่ทำเช่นนั้นดังนั้นนางคิดว่าหลี่เฉินเย่นพูดเพราะอยากจะทำให้นางกลัว
“ฉ่ายเวินเมื่อกี้ข้าก็บอกเจ้าแล้วถ้าถ้าสิ่งที่รอชูเซี่ยอยู่มีแต่ความตายทางเดินนั้นข้าก็จะเดินไปพร้อมกับนางข้าก็จะตายแล้วไม่ว่าเบื้องหลังจะเป็นอย่างไรข้าพูดความจริงเจ้าก็รอดูได้ข้าคิดว่าวันนั้นเจ้าคงจะไม่อยากจะเจอ?”
หลี่เฉินเย่นพูดตจบก็หัวเราะออกมามองดูศิษย์น้องที่เขาเคยรักและเอ็นดูในใจเขาก็ผิดหวังต่อนางยิ่งนักถ้ารู้ว่านางจะทำลายความสุขของตัวเองเขาก็คงไม่ไปเสียเวลาอยู่กับนาง
ฉ่ายเวินรู้จักนิสัยของหลี่เฉินเย่นดีนางรู้ว่าหลี่เฉินเย่นพูดความจริงเขาจะไปตายกับชูเซี่ยจริงๆและจะฆ่าตัวเองไปพร้อมกันด้วย
ก็จริงนางดูแล้วความผิดทั้งหมดเกี่ยวกับตัวเองหมดเขาคงจะไม่ให้นางมีชีวิตอยู่ต่อหรอก
ตอนนี้เขายังคงอดทนอยู่เป็นเพราะว่าตำแหน่งที่นางมีมากกว่า
“ศิษย์พี่ช่างใจร้ายจริงที่จริงไม่มีชูเซี่ยชีวิตท่านก็ต้องเดินต่อไปก็เหมือนกับตอนชูเซี่ยหายไปห้าปีตอนนั้นแต่ต่อไปนี้จะไม่เหมือนกันแล้วข้าจะอยู่ข้างท่านเองท่านจะไม่เดียวดายอีกต่อไปข้าจะรักท่านให้มากกว่าที่ชูเซี่ยรักท่านจะเข้าใจสักวันว่าข้ารักท่านมากกว่าที่ชูเซี่ยรักท่านมากกว่าเสียอีก”ฉ่ายเวินลุกขึ้นและฑูดต่อหน้าหลี่เฉินเย่นอย่างโศกเศร้า
นางคิดมาตั้งนานแล้วว่าถ้ารอชูเซี่ยตายไปชีวิตที่ดีของตัวเองคงจะได้เป็นจริงดังนั้นเขาจะให้หลี่เฉินเย่นตายไม่ได้แม้ตอนนี้นางจะรู้บ้างแล้วว่าสิ่งที่ศิษย์พี่ตัดสินใจไม่มีใครจะมาแก้ไขได้โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชูเซี่ย
“เจ้ายังไม่เคยผ่านช่วงเวลาห้าปีเช่นนั้นมาก็คงไม่รู้ว่าความรู้สึกตลอดห้าปีนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันห้าปีพอแล้วข้าไม่อยากจะรออีกแล้ว”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็ยิ้มออกมา
ในสายตาคนอื่นไม่มีชูเซี่ยชีวิตเขาก็ต้องเดินต่อไปแต่เขารู้ว่าถ้าไม่มีชูเซี่ยแล้วเขาก็เหมือนขาดแสงสว่างนำทาง
ตอนนั้นสิ่งที่มำให้เขามีความหวังต่อคือชูเซี่ยยังมีชีวิตอยู่ตัวเองกับชูเซี่ยจะต้องได้เจอกันอีกครั้งตัวเองก็ยังรู้ข่าวคราวของชูเซี่ยได้บ้าง
ดังนั้นเขาก็รู้ว่าถ้าชูเซี่ยตายไปจริงๆเขาก็คงไม่ขออยู่บนโลกนี้ต่อไป
ถ้าอยู่แล้วไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้งั้นก็ตายไปพร้อมกันเถอะ……
หลี่เฉินเย่นเศร้าใจมากยิ่งนักแต่ก็ยังคงฝืนยิ้ม……
พอรู้ว่าจุดจบตัวเองเป็นยังไงก็ไม่มีอะไรต้องเจ็บปวดแล้ว
แต่ว่าเขายังมีอีกหลายเรื่องที่ยังต้องทำ……
เขาทิ้งทุกอย่างไปไม่ได้เพราะคนที่จะมารับตำแหน่งราชาต่อก็มีแต่ฉองเหลา
ฉองเหลาเป็นลูกของเขากับชูเซี่ยเขาอยากจะกำจัดสิ่งที่กรีดขวางเขาไว้เขา……
ดังนั้นในที่ประชุมยังมีปัญหาอีกมากมายเขาจะจัดการให้ได้ก่อนไป
ดังนั้นเขาจะเขียนจดหมายให้ฮ่องเต้ของต้าโจวหวังว่าสองแคว้นจะปองดองกันและช่วยลูกของเขาในการปกครองแคว้น
“อาจารย์”ชูเซี่ยตะโกนเรียกไปคนของพรรคมังกรเหินพยายามหาเขามาตลอดแต่ก็หาไม่เจอแต่ตอนนี้กลับมายืนอยู่ตรงหน้านางเช่นนี้
“ท่านมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไรเจ้าคะ?ข้าคิดทุกวิถีทางเพื่อตามหาตัวท่านคิดว่าท่าน……”ไม่คิดว่าอาจารย์จะไม่ส่งจดหมายอะไรให้กับตัวเองเลยชูเซี่ยยังคงน้อยใจอยู่แต่ในใจนางก็ยังดีใจมากเราะอาจารย์ยังมีชีวิตอยู่เพราะตัวเองยังสามารถมองเห็นอาจารย์ได้ในเวลานี้
“เจ้ายังไม่ตายข้าจะตายยังไง”ชายชุดดำมองดูชูเซี่ยยิ้มๆแต่สายตากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
“อาจารย์ดูพูดเข้าสิข้าไม่อยากให้ท่านตายพวกเราอยู่ด้วยกันไปนานๆก็ดีแล้ว”ชูเซี่ยพูดอย่างจริงใจถ้าอาจารย์มาช้ากว่านี้สิ่งที่เขาจะเห็นคงเป็นร่างที่ไร้วิญญาณของตัวเอง
“แต่ว่าเจ้ากลังจะตาย”อาจารย์รู้ว่าชูเซี่ยพูดจากใจจริงแต่ความจริงก็อยู่ตรงหน้าเขาจะสงบอย่างชูเซี่ยไม่ได้
“คนเกิดมาก็ต้องตายครั้งนี้ข้าไม่ได้ทำเพื่อหลี่เฉินเย่นเพียงคนเดียวข้าช่วยคนได้เยอะมากมายอาจารย์น่าจะรู้สึกดีใจมากกว่าเช่นนี้ข้าก็ไม่ได้ทำให้ท่านผิดหวัง”
“แต่ว่าข้าก็เป็นคนทำร้ายเจ้าชูเซี่ยข้าขอโทษด้วย”อาจารย์พูดอย่างรู้สึกผิด
“อาจารย์พูดอะไรกันท่านเคยช่วยชีวิตข้ามาหลายครั้งข้ายังไม่ได้ขอบคุณท่านเลยท่านจะทร้ายข้าได้เยี่ยงไรกันข้า……”ชูเซี่ยรีบพูดนางคิดว่าอาจารย์อาจจะดื่มเหล้าเยอะจนพูดไปเองคนเดียวเขาให้ตัวเองมาบนโลกใบนี้เพื่ออะไรนางรู้ดีดังนั้นอาจารย์ไม่มีทางทำร้ายตัวเองแน่นอน
“ชูเซี่ยขอโทษข้าหูเบาไปเชื่อคำพูดของหลี่อวิ๋นลี่ข้าทำให้ฉ่ายเวินกลับมามีชีวิตต่อเป็นข้า……”อาจารย์พูดไม่หยุด
“อาจารย์ท่านน่าจะรู้หลี่อวิ๋นลี่ไม่ใช่คนดีฉ่ายเวินก็ไม่ใช่คนดีทำไมท่านถึง……ตอนนี้อย่าพูดเช่นนี้เลยราษฎร์ต้องประสบภัยท่าน……”ชูเซี่ยไม่รู้ว่าจะพูดกับอาจารย์ยังไงดีนางรู้ว่าอาจารย์เป็นคนหูเบาขอแค่มีคนมีขอร้องเขาเขาก็ใจอ่อนแล้ว
แต่ว่านางคิดมาตลอดว่าอาจารย์เป็นคนมีจรรยาบรรพ์นางสงสัยว่าหลี่อวิ๋นลี่ใช้วิธีอะไรทำให้อาจารย์ตัวเองตอบตกลงเขา……
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...