ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 548

ตอนที่548อาจารย์แก้แค้น

ตอนนี้ชูเซี่ยเข้าใจดีว่าร่างกายของตัวเองเป็นยังไงแม้นางจะเสียเลือดไปทั้งหมดนางก็ไม่อาจคลอดเด็กคนนี้ออกมาได้ยิ่งไปกว่านั้นคนหลายพันคนกำลังรอยาถอนพิษและเลือดนางให้นางไปช่วยชีวิตอยู่

ชูเซี่ยยิ้มอย่างลำบากต่อหน้าอาจารย์นางทำใจที่จะตานไปพร้อมเด็กในท้องแล้วการกลับมาของอาจารย์ทำให้นางเกิดความโลภขึ้นแต่ว่านางก็รู้ว่าอาจารย์คิดยังไงสิ่งที่นางขอเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

“ชูเซี่ยครั้งนี้ข้าทำไม่ได้จริงๆแต่เจ้ากับหลี่เฉินเย่นถึงจุดสิ้นสุดแล้วไม่ว่าจะก่อนหน้านี้หรือตอนนี้ข้าดูโชคชะตาของเจ้ากับหลี่เฉินเย่นแต่ก็เป็นความสัมพันธ์ที่จะได้กลับมาพบกันใหม่อยู่ดี”อาจารย์รู้ว่าคำตอบของตัวเองเป็นยังงต่อชูเซี่ยสุดท้ายเขาก็พูดปลอบใจนางนี้เหมือนเป็นเรื่องสุดท้ายที่เขาจะทำให้ชูเซี่ยได้

“คนจะตายก็เหมือนกับเทียนหนึ่งเล่มที่กำลังจะดับไปยังจะมีโชคชะตาอะไรต่อกันอีกอาจารย์ก็อย่ามาปลอบใจข้าเลยการที่ได้รักกับหลี่เฉินเย่นการที่เขารักข้าด้วยใจจริงการที่ได้มีลูกชายลูกสาวที่น่ารักกับหลี่เฉินเย่นข้าก็พอใจมากแล้ว”ชูเซี่ยพูดอย่างเศร้าใจอาจารย์ฟังแล้วก็สงสัยอย่างมาก

“อาจารย์ไม่ได้พูดเพื่อปลอบใจเจ้าสำหรับเจ้าครั้งนี้แล้วอาจจะเป็นโชคร้ายที่เจ้าต้องพบเจอแต่ก็อาจจะเป็นการเกิดใหม่ก็ได้”อาจารย์พูดไปก็ถอนหายใจ

เขาดูโชคชะตาของชูเซี่ยไม่ออกแต่ก็ยังรู้สึกว่ายังพอมีทางรอดบ้าง

มีหลายเรื่องที่อาจจะกลายเป็นจริงก็ได้

แต่ไม่รู้ว่าเรื่องต่อไปจากนี้จะเป็นยังไงเขาไม่รู้ว่านี้จะกลายเป็นทางรอดหรือเปล่า

“ขอบคุณท่านอาจารย์มากขอให้เป็นจริงดั่งที่ท่านว่าเถอะ”ชูเซี่ยพูดขอบคุณในสมองก็เริ่มคิดวางแผนต่อ

แม้สวรรค์จะไม่ให้ความเมตตาแก่นางอีกแล้วงั้นก่อนตายนางก็ต้องจัดการเรื่งอที่ค้างคาไว้ให้หมดก่อนหลี่เฉินเย่นจะได้ไม่ต้องจัดการเอง

“ชูเซี่ยโชคร้ายครั้งนี้ของเจ้าเกิดขึ้นเพราะข้าข้าไม่มีทางไม่สนเรื่องนี้แม้ข้าไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้เท่าไหร่แต่ข้าจะพยายามช่วยเจ้าเท่าที่ทำได้เจ้าต้องจำเอาไว้ว่าถ้าเจ้ามาอยู่บนโลกนี้ได้อีกอย่าลืมว่าเจ้าคือเวิ่นเหลียงชิวเจ้าต้องใช้วิชาแพทย์ที่เจ้ามีมาช่วยคนทั้งโลกถึงจะตอบแทนการที่ข้าช่วยเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า”มองดูท่าทางชูเซี่ยที่พูดถึงเรื่องความตายอาจารย์ก็อดไม่ไหวที่จะพูดอีกครั้ง

ชูเซี่ยมองดูอาจารย์และถามเสียงเบาว่า:“ความหมายของอาจารย์คือครั้งนี้ข้าตายแล้วยังเกิดใหม่ได้เหรอเจ้าคะ?”

“ข้าไม่รู้ทุกครั้งที่เจ้าเกิดใหม่ข้าก็เสียพลังไปทุกครั้งข้าไม่รู้ว่าจะช่วยเจ้าเกิดใหม่ได้อีกหรือไม่แต่ข้าจะพยายาม”อาจารย์พูดอย่างจริงใจ

“ขอบคุณอาจารย์มากเจ้าคะ”ชูเซี่ยพูดถ้าอยู่ต่อไปไม่ได้งั้นสิ่งที่นางต้องทำคือรีบจัดการเรื่องทุกอย่างเรื่องของอนาคตตอนนี้นางไม่กล้าไปคิดถึงมันเลย

ก็ทำเหมือนว่านางกับหลี่เฉินเย่นไม่มีอนาคตแล้วนางจะสู้ตายครั้งหนึ่งแม้ตายแล้วนางก็ตายตาหลับ

“ข้าไปก่อนล่ะยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังต้องจัดการ”อาจารย์ลุกขึ้นและเดินออกไปชูเซี่ยก็มองเขาอย่างสงสัย

นางยังนับว่าเข้าใจอาจารย์นอกจากเที่ยวตะลอนไปทุกที่อาจารย์ก็เหมือนว่าไม่มีเรื่องสำคัญที่ต้องทำมาดูตัวเองครั้งเดียวก็รีบออกไปทันทีจริงๆเลย……

“ก็ได้ๆข้าก็แค่อยากจะไปดูว่าท่าทางการแต่งตัวของหลี่อวิ๋นลี่ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างเขาหลอกข้าจนต้องรับผลกรรมเองเช่นนี้ข้าไม่ค่อยจะพอใจเลย”อาจารย์พูด

“ถ้าหลี่อวิ๋นลี่รู้ว่าท่านจำความแค้นเช่นนี้ตอนนั้นคงจะไม่ขังท่านไว้แล้วเขาคงจะเอาชีวิตท่านแทน”

“แต่ว่าไม่มีถ้าหากนี้สุดท้ายก็คือข้าหนีออกมาได้และเขาก็กลายเป็นชายก็ไม่ปานหญิงก็ไม่ปานและตายไป”แค่คิดท่าทางของหลี่อวิ๋นลี่อาจารย์ก็ทำหน้าสะใจมากทั้งๆที่ยังรู้สึกผิดที่ไปช่วยฉ่ายเวินไว้รู้ว่าฉ่ายเวินทำร้ายชูเซี่ยสร้างโรคร้ายมาแต่พอรู้ว่าหลี่อวิ๋นลี่ตกอยู่ในสถานการณ์อย่างไรเขาก็ดีใจที่ตัวเองทำให้ฉ่ายเวนิฟิ้นคืนชีพมา