ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 554
สรุปบท ตอนที่ 554 การตัดสินใจของชูเซี่ย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 554 การตัดสินใจของชูเซี่ย – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่
บท ตอนที่ 554 การตัดสินใจของชูเซี่ย ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 554 การตัดสินใจของชูเซี่ย
ชูเซี่ยไม่ได้พูดอะไรอีก มีหลันกุ้ยเฟยอยู่ทั้งคน ยังไงตนก็ไม่ถึงขั้นจะเอาชีวิตเหลียงกุยหรอก
ใช้โทษที่ตั้งใจทำร้ายเจ้าสำนักพรรคมังกรเหินให้เหลียงกุยออกจากราชสำนัก เมื่อไม่มีตำแหน่งอะไรอีก แม้เหลียงกุยคิดจะก่อกวนอย่างไรก็ยากแล้วล่ะ
เหลียงกุยไม่เต็มใจนัก แต่ก็จำต้องเห็นด้วย ไม่อย่างนั้น หากโทษที่ตั้งใจทำร้ายเจ้าสำนักพรรคมังกรเหินออกมา เขาก็จะกลายเป็นเป้าหมายของพรรคมังกรเหิน และพักนี้พรรคมังกรเหินเองก็เป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วไป หากโทษนี้ประกาศออกไป เขาอาจกลายเป็นนักโทษในใจของคนนับหมื่นก็ได้
แม้ตอนนี้ชูเซี่ยไม่ยอมสละตนเพื่อช่วยปวงชนที่ตกอยู่ใน “โรคระบาด”
“เป็นพระกรุณายิ่งที่ฝ่าบาททรงไว้ชีวิตกระหม่อม” เหลียงกุยคุกเข่าตรงหน้าหลี่เฉินเย่นและชูเซี่ย ต่างกับคนก่อนหน้านี้ที่ดูโอหังอย่างลิบลับ
“ท่านพ่อ ท่านไปเถอะ” หลันกุ้ยเฟยมองดูเหลียงกุย น้ำตาคลอเบ้า แล้วพูดออกมาแค่ห้าคำสั้นๆ
เหลียงกุยลุกขึ้นยืน ไม่แม้แต่จะมองดูหลันกุ้ยเฟย
ผ่านไปครึ่งค่อนชีวิตแล้ว แต่ทั้งเกียรติยศและอำนาจกลับสูญเพราะหลันกุ้ยเฟยคนเดียว ไม่เคืองก็แปลกแล้วล่ะ
หลันกุ้ยเฟยไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเพียงแต่มองดูเหลียงกุยลุกขึ้นยืน และเดินจากพระตำหนักฉ่ายเหว่ยไปทีละก้าว เมื่อมองดูเหลียงกุย เธอรู้สึกพ่อไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ตนคิด วันนี้ที่เขาล้มเหลว และเดินจากไปอย่างโดดเดี่ยว ยิ่งรู้สึกถึงความสันโดษและเศร้าสลด
เพียงแต่ นี่เป็นทางเดินที่เขาเลือกเอง ดิ้นรนมาทั้งชีวิต มีช่วงเวลาแห่งความภาคภูมิใจมากเกินไป ดังนั้นจึงทำให้ลืมตัว คิดว่าตนจะเป็นฝ่ายชนะไปตลอด
แต่มีบางคนที่เขาไม่สามารถจัดการได้ ตัวอย่างเช่นชูเซี่ย อย่าว่าแต่ฝ่าบาทที่คอยปกป้องหล่อน เธอเองก็ยอมยืนข้างหล่อน
เพราะหล่อนเป็นคนเดียวในชีวิตตนที่รู้สึกโมโหและเป็นห่วงในตอนที่ตนถูกวางยา
ผู้หญิงอย่างนี้ สมควรจะได้รับสิ่งดีๆทุกอย่าง และสมควรจะได้รับการปกป้องจากตน
หลังจากที่เหลียงกุยจากไป หลันกุ้ยเฟยไม่ได้ออกไปอย่างครั้งก่อน เธอหันไปมองหลี่เฉินเย่น และพูดว่า “ถึงเวลาที่ฝ่าบาทควรทำตามสัญญาแล้วใช่หรือไม่”
“เจ้าทำดีมาก ดังนั้นข้าจะทำตามวาจาที่เคยลั่นไว้ เจ้าอยากออกวังเมื่อไหร่ล่ะ ข้าจะจัดการให้ ของในวังของเจ้านั้นเจ้าอยากเอาไปด้วยเท่าไหร่ก็เอาไปด้วยได้เลย และข้าจะเตรียมทองคำให้เจ้าต่างหากอีกสองหมื่น พอให้เจ้าใช้ทั้งชีวิต”
ก่อนหน้านี้ที่หลันกุ้ยเฟยเลือกที่จะร่วมมือกับตนนั้นเคยร้องขอแล้วว่า หากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว เธอจะไปตามหาคนรักของตน
“เจ้าสำนักชูเซี่ย ฝ่าบาททรงตอบรับอย่างง่ายดายอย่างนี้ ถูกคนรักนอกใจยังกระตือรือร้นขนาดนี้” หลันกุ้ยเฟยพูดหยอก เมื่อหลี่เฉินเย่นได้ยินพลันเงยหน้ามามองหลันกุ้ยเฟย และพูดว่า “ข้าไม่มีวันถูกคนรักนอกใจหรอก พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์นั้น ชูเซี่ยไม่มีวันทำเด็ดขาด”
หลี่อวิ่นเชียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้หลันกุ้ยเฟยที่กำลังยิ้มอยู่พลันชงัก
“เฉินเย่น ใช้เรื่องนี้ลากคนของหลี่อวิ๋นลี่ที่อยู่ข้างกายเจ้าออกมาเถอะ ข้าจำข่าวก่อนหน้านี้ได้ ข้างๆเจ้า มีคนของหลี่อวิ๋นลี่” ชูเซี่ยพูดเตือนหลี่เฉินเย่น หลังจากที่รู้ว่าข้างกายหลี่เฉินเย่นมีคนของหลี่อวิ๋นลี่ พวกเขาระมัดระวังมาโดยตลอด คนๆนั้นก็ไม่ได้ลงมืออะไรอีก แต่คิดไม่ถึงว่า ตอนนี้มีโอกาสที่สามารถจับตัวเขาได้แล้ว อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ที่ต้องการทำให้เหลียงกุ้ยเฟยเป็นบ้านั้นเป็นคำสั่งจากหลี่เฉินเย่น และคนทรยศคนนั้นไม่ใช่คนของตนแน่นอน
“ดีเลย เรื่องนี้ให้ข้าจัดการ แต่ข้อเสนอของหลันกุ้ยเฟย ท่านสามารถพิจารณาได้ เหลียงกุยถูกปลด หลันกุ้ยเฟยถูกส่งไปนอกวัง เจ้าใช้โอกาสออกวังครั้งนี้ มีพรรคมังกรเหินอยู่ พวกเขาจะรับประกันความปลอดภัยของเจ้าเอง รอให้เรื่องข้างนอกสงบก่อน ข้าจะไปตามหาเจ้า” หลี่เฉินเย่นเองก็เคยคิดที่จะส่งชูเซี่ยอกวัง แต่ตอนนี้ราชสำนักน่าจะอยู่ในสายตาของคนเหล่านั้น หากเลือกที่จะส่งหลันกุ้ยเฟย ถือเป็นทางเลือกที่ดีทีเดียว
“ฝ่าบาท ข้าคิดว่าท่านรู้แผนทั้งหมดของข้าแล้วเสียอีก ตอนนี้ท่านหมายความว่าอย่างไร เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะปล่อยให้เจ้าเผชิญกับสถานการณ์แบบนี้คนเดียว และเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของประชาชน ข้าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้หรอก” ชูเซี่ยพูดด้วยเสียงเบา เธอคิดว่าเขาและเธอรู้ใจกันตั้งนานแล้ว เธอคิดว่าหลี่เฉินเย่นจะเข้าใจตนเองแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่า เขากลับมีความคิดที่จะให้ตนไปจากที่นี่
หากตนไปจากที่นี่แล้ว ก็จะเป็นการทิ้งหลี่เฉินเย่นไว้ในสถานการณ์วิกฤต และเขาก็จะกลายเป็นเป้าของทุกคน
และเมื่อถึงเวลานั้น เรื่องที่เขายินยอมให้ตนไปจากที่นี่ก็จะย้อมกลับไปทำลายเขา เขาจะไม่ใช่กษัตริย์ผู้รักประชาชนของตนดั่งลูกอีก สิ่งที่เขาเคยพยายามเพื่อประชาชนทั้งหมดก็จะถูกลืมในที่สุดเช่นกัน......
เขายอมทำลายอนาคตตนเองเพื่อปกป้องเธอ ชูเซี่ยรู้ว่าเขาจะทำเช่นนี้ แต่ตอนที่เขาพูดแบบนี้ออกมานั้น เธอปวดใจยิ่งนัก เธอรู้สึกสงสารคนๆนี้ที่ตนเองรักเข้ากระดูก......
เขาดีอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร ดีมาแต่ไหนแต่ไร ดีจนทำให้ตนเองไม่อยากจากไป ดีจนทำให้ตนเองยอมทำทุกอย่างเพื่อเขา
“เฉินเย่น ข้าตัดสินใจเรียบร้อยแล้วล่ะ ดังนั้นจำเป็นต้องทำให้หลันกุ้ยเฟยผิดหวังแล้วล่ะ เหล่าปวงชนที่ถูกยาพิษนั้นเป็นกลุ่มคนที่เขาเห็นค่ามากที่สุด ข้าไม่สามารถไม่สนใจกับความเป็นความตายของพวกเขาได้หรอก มันคุ้มค่าแน่นอน ที่ข้ายังไม่ลงมืออะไรในตอนนี้ เป็นเพราะว่าข้ายังมีเรื่องต้องสะสาง รอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางก่อน ข้าจะยอมตายแต่โดยดี” ชูเซี่ยพูดกับหลันกุ้ยเฟยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย นี่เป็นการตัดสินใจที่เธอได้คิดไว้ก่อนแล้ว
แต่ไม่รอให้เธอพูดจบ หลี่เฉินเย่นก็น้ำตาไหลพราก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...