ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 554

ตอนที่ 554 การตัดสินใจของชูเซี่ย

ชูเซี่ยไม่ได้พูดอะไรอีก มีหลันกุ้ยเฟยอยู่ทั้งคน ยังไงตนก็ไม่ถึงขั้นจะเอาชีวิตเหลียงกุยหรอก

ใช้โทษที่ตั้งใจทำร้ายเจ้าสำนักพรรคมังกรเหินให้เหลียงกุยออกจากราชสำนัก เมื่อไม่มีตำแหน่งอะไรอีก แม้เหลียงกุยคิดจะก่อกวนอย่างไรก็ยากแล้วล่ะ

เหลียงกุยไม่เต็มใจนัก แต่ก็จำต้องเห็นด้วย ไม่อย่างนั้น หากโทษที่ตั้งใจทำร้ายเจ้าสำนักพรรคมังกรเหินออกมา เขาก็จะกลายเป็นเป้าหมายของพรรคมังกรเหิน และพักนี้พรรคมังกรเหินเองก็เป็นที่ชื่นชอบของคนทั่วไป หากโทษนี้ประกาศออกไป เขาอาจกลายเป็นนักโทษในใจของคนนับหมื่นก็ได้

แม้ตอนนี้ชูเซี่ยไม่ยอมสละตนเพื่อช่วยปวงชนที่ตกอยู่ใน “โรคระบาด”

“เป็นพระกรุณายิ่งที่ฝ่าบาททรงไว้ชีวิตกระหม่อม” เหลียงกุยคุกเข่าตรงหน้าหลี่เฉินเย่นและชูเซี่ย ต่างกับคนก่อนหน้านี้ที่ดูโอหังอย่างลิบลับ

“ท่านพ่อ ท่านไปเถอะ” หลันกุ้ยเฟยมองดูเหลียงกุย น้ำตาคลอเบ้า แล้วพูดออกมาแค่ห้าคำสั้นๆ

เหลียงกุยลุกขึ้นยืน ไม่แม้แต่จะมองดูหลันกุ้ยเฟย

ผ่านไปครึ่งค่อนชีวิตแล้ว แต่ทั้งเกียรติยศและอำนาจกลับสูญเพราะหลันกุ้ยเฟยคนเดียว ไม่เคืองก็แปลกแล้วล่ะ

หลันกุ้ยเฟยไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเพียงแต่มองดูเหลียงกุยลุกขึ้นยืน และเดินจากพระตำหนักฉ่ายเหว่ยไปทีละก้าว เมื่อมองดูเหลียงกุย เธอรู้สึกพ่อไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่ตนคิด วันนี้ที่เขาล้มเหลว และเดินจากไปอย่างโดดเดี่ยว ยิ่งรู้สึกถึงความสันโดษและเศร้าสลด

เพียงแต่ นี่เป็นทางเดินที่เขาเลือกเอง ดิ้นรนมาทั้งชีวิต มีช่วงเวลาแห่งความภาคภูมิใจมากเกินไป ดังนั้นจึงทำให้ลืมตัว คิดว่าตนจะเป็นฝ่ายชนะไปตลอด

แต่มีบางคนที่เขาไม่สามารถจัดการได้ ตัวอย่างเช่นชูเซี่ย อย่าว่าแต่ฝ่าบาทที่คอยปกป้องหล่อน เธอเองก็ยอมยืนข้างหล่อน

เพราะหล่อนเป็นคนเดียวในชีวิตตนที่รู้สึกโมโหและเป็นห่วงในตอนที่ตนถูกวางยา

ผู้หญิงอย่างนี้ สมควรจะได้รับสิ่งดีๆทุกอย่าง และสมควรจะได้รับการปกป้องจากตน

หลังจากที่เหลียงกุยจากไป หลันกุ้ยเฟยไม่ได้ออกไปอย่างครั้งก่อน เธอหันไปมองหลี่เฉินเย่น และพูดว่า “ถึงเวลาที่ฝ่าบาทควรทำตามสัญญาแล้วใช่หรือไม่”

“เจ้าทำดีมาก ดังนั้นข้าจะทำตามวาจาที่เคยลั่นไว้ เจ้าอยากออกวังเมื่อไหร่ล่ะ ข้าจะจัดการให้ ของในวังของเจ้านั้นเจ้าอยากเอาไปด้วยเท่าไหร่ก็เอาไปด้วยได้เลย และข้าจะเตรียมทองคำให้เจ้าต่างหากอีกสองหมื่น พอให้เจ้าใช้ทั้งชีวิต”

ก่อนหน้านี้ที่หลันกุ้ยเฟยเลือกที่จะร่วมมือกับตนนั้นเคยร้องขอแล้วว่า หากทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว เธอจะไปตามหาคนรักของตน

“เจ้าสำนักชูเซี่ย ฝ่าบาททรงตอบรับอย่างง่ายดายอย่างนี้ ถูกคนรักนอกใจยังกระตือรือร้นขนาดนี้” หลันกุ้ยเฟยพูดหยอก เมื่อหลี่เฉินเย่นได้ยินพลันเงยหน้ามามองหลันกุ้ยเฟย และพูดว่า “ข้าไม่มีวันถูกคนรักนอกใจหรอก พวกเจ้าไม่มีสิทธิ์นั้น ชูเซี่ยไม่มีวันทำเด็ดขาด”

หลี่อวิ่นเชียนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้หลันกุ้ยเฟยที่กำลังยิ้มอยู่พลันชงัก