ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 586

ตอนที่586ได้ความเชื่อใจ

ข่าวลือว่ากันว่าเฉินต้าฮันโดนตีห้าสิบครั้งตอนเฉินหยวนชิงถามเหตุผลเขาก็ตอบคำเดิมว่าจิงโม่หลอกเขา

เฉินต้าฮันตอบเช่นนี้ซ้ำๆจนเฉินหยวนชิงหายสงสัยภายในใจของเขาเด็กน่าสงสารที่เป็นเพื่อนของจิงโม่เป็นเด็กที่น่าสงสารมากๆดังนั้นเด็กน่าสงสารคนนี้อยู่ภายในซุ้มตัวเองก็ไม่น่าสงสัย

และหน้าของจิงโม่ก็พันผ้าเอาไว้นางไม่กังวลเรื่องที่เฉินหยวนชิงอาจจะจำนางได้นางเก็บกวาดภายในซุ้มทำความสะอาดเช็ดโต๊ะและยังซักผ้าห่มให้เฉินหยวนชิงอีกด้วย

รอเฉินหยวนชิงกลับมาถึงซุ้มก็เห็นซุ้มที่สะอาดเอี่ยมเขายืนนิ่งอยู่นาน

“ท่านแม่ทัพกลับมาแล้วหรือท่านดูซุ้มท่านสิข้าเก็บกวาดได้สะอาดหรือไม่?ท่านดูสิว่ามีที่ไหนที่ท่านไม่พอใจหรือไม่ท่านบอกข้าได้นะข้า……”จิงโม่ถามเสียงเบาเฉินหยวนชิงต้องกลับมาคิดใหม่แล้วว่าเด็กหญิงตรงหน้าของเขาทั้งๆที่นางยังเด็กมากแท้ๆทำไมถึง……

ขนาดน้องสาวตัวเองก็ยังไม่ขนาดนี้เลยก็จริงอวี่จูเป็นคุณหนูในบ้านคงทำเรื่องพวกนี้ไม่เป็นจิงโม่ก็น่าจะไม่ทำดังนั้นพอมองดูเด็กตรงหน้าที่กำลังรอฟังคำชม

“ทั้งหมดนี้เจ้าทำคนเดียวงั้นเหรอ?เจ้ายังเป็นเด็กอยู่เลยนะไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ก็ได้……”เฉินหยวนชิงรู้สึกซาบซึ้งเขาก็เคยฟังทหารพูดว่าเด็กยากไร้จะทำเป็นทุกอย่างแต่เด็กตรงหน้านางมีอายุแค่ห้าขวบขนาดซักล้างผ้าห่มก็ยังทำเป็น……

“แต่เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่ข้าทำได้ข้าอยู่ที่นี้กินอยู่ก็ของท่านควรจะช่วยท่านแม่ทัพทำอะไรสักอย่างไม่เช่นนั้นข้าจะเกรงใจเอา”จิงโม่พูดและก้มหน้านางไม่มีทางให้เฉินหยวนชิงรู้แน่นอนว่าตัวเองทำความสะอาดเช่นนี้ก็เพื่อป้ายเสืยสามารถสั่งทหารได้ถ้านางหาเจองั้นสงครามครั้งนี้น่าจะจบเร็วขึ้น?

ตอนที่โดนคนของแคว้นจื่อสวี้จับตัวไปนางเคยได้ยินพวกนั้นพูดว่าเฉินหยวนชิงพยายามล่าช้า

ที่หลีฉางอันและซูเหย่นคำพูดพวกนี้ได้รับการยืนยันแล้ว

ก่อนหน้านั้นนางก็ได้ยินที่ท่านแม่เคยบอกว่าสงครามคือผลเสียทุกอย่างที่ส่งผลต่อมนุษย์ถ้าประชาชนต้าเหลี่ยงต้องลำบากเสด็จพ่อและท่านแม่ของนางต้องเป็นกังวลแน่นอน

จิงโม่รู้สึกว่าตัวเองต้องหาป้ายเสืยให้เจอแม้จะเพื่อเสด็จพ่อหรือท่านแม่

เฉินหยวนชิงมองดูเด็กตรงหน้าที่เป็นเด็กดีในใจก็ซาบซึ้งมากเขายื่นมือไปจับมือจิงโม่เอาไว้มองดูมือที่โดนน้ำเย็นจนเย็นเฉียบไม่ได้พูดอะไรแต่แค่จับไว้แน่นๆเหมือนทำเช่นนี้จะทำให้นางสามารถอบอุ่นและมีพลังได้

“ไม่ป็นไรตอนข้าอยู่บ้านก็ทำเรื่องพวกนี้บ่อยๆข้าไม่เหนื่อยจริงๆและไม่ลำบากด้วย”จิงโม่รีบอธิบายแต่ใจกลับรู้สึกโชคดีโชคดีที่ท่านแม่ชอบบอกให้พวกเขาว่าเรื่องของตัวเองก็ควรจะจัดการเองไม่เช่นนั้นเหตุการณ์วันนี้คงจะไม่เกิดขึ้น

“เป็นเด็กดีจริงๆถ้าเจ้ายอมก็รับแม่เจ้ามาที่เมืองหลวงด้วยเลยถึงเวลามาที่บ้านข้าถ้าเช่นนี้เจ้าอยากจะเจอจิงโม่เมื่อไหร่ก็ย่อมได้พวกเจ้าเป็นเพื่อนรักกันนางจะต้องดีใจมากแน่ๆที่เห็นเจ้า”เฉินหยวนชิงพูดชอบก็ไม่ได้พอคิดแล้วก็หาข้ออ้างสุดท้ายคำที่บอกตัวเองได้ว่าคือ:เปลี่ยนใจ

เพราะชอบจิงโม่ดังนั้นก็ชอบเด็กที่ดีเหมือนกับจิงโม่

“วางใจเถอะเฉินหยวนชิงชอบจิงโม่มาก”เห็นซูเหย่นรีบกลับมาอย่างรับร้อนหลีฉางอันก็พูดเตือน

“แต่ว่าตอนนี้นางไม่ใช่จิงโม่”ซูเหย่นถอนหายใจและพูด

เด็กคนหนึ่งที่ไม่รู้ประวัติอะไรเลยก็ทำเอาเฉินหยวนชิงไว้ใจขนาดนี้แล้วแต่เฉินหยวนชิงทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเองกลับไม่สนใจชีวิตของประชาชนเลยเขาจะใจดีกับเด็กคนนั้นงั้นเหรอ

“เอาจดหมายส่งไปให้ฝ่าบาทให้หมดตอนนี้หาองค์หญิงไม่เจอพวกเราจะบอกฝ่าบาทอย่างไรดีถ้าเกิดเฉินหยวนชิงทำไม่ดีต่อองค์หญิงพวกเรา……”ซูเหย่นคิดดูแล้วก็กลัวนั้นเป็นลูกสาวที่หัวหน้ารักมากพวกเราจะต้องตายก็จะปกป้องนางให้ได้

“รีบไปเรียกคนส่งจดหมายกลับมาและเขียนจดหมายให้ฝ่าบาทว่าองค์หญิงอยากอยู่ที่นี้ต่อดังนั้นเดี๋ยวค่อยกลับ”หลีฉางอันพูด

“แต่ว่าหัวหน้ากำลังป่วยอยู่ยังจะอยู่ได้นานอีกแค่ไหน?ถ้าตอนนี้องค์หญิงไม่กลับไปเกรงว่าจะ……”หลีฉางอันกับซูเหย่นรู้ว่าชูเซี่ยเป็นอย่างไรนี้ก็เป็นเหตุที่พวกเขาอยากให้จิงโม่กลับไปเร็วๆแต่ตอนนี้จิงโม่กลับ……ถ้าหัวหน้าไม่ได้เจอหน้าองค์หญิงเป็นครั้งสุดท้ายงั้นก็เป็นการทำผิดต่อหน้าที่

“ข้าจะพยายามพาองค์หญิงกลับมาให้ได้ส่งกลับไปวางใจได้หัวหน้าคงจะรอองค์หญิงอยู่ต้องกำลังรอข่าวดีจากเราแน่นอน”หลีฉางอันตบไหล่ซูเหย่นเบาๆ

ซูเหย่นไม่พูดต่อแต่แค่มองดูหลีฉางอันและพยักหน้าแม้ตอนนี้พวกเขาจะอยู่ที่นี้อย่างลำบากแต่เขากลับเชื่อหลีฉางอันเชื่อแม่ทัพของพรรคมังกรเหิน