ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 593

ตอนที่593เผชิญหน้า

ถึงแม้ว่าในใจของตนเองนั้นจะรู้สึกเหยียดหยามหลี่เฉินเย่นแต่ทว่าเขากลับจำลายมือของหลี่เฉินเย่นได้อย่างชัดเจนเมื่อจ้องมองตัวหนังสือที่คุ้นตาก็รู้สึกว่าหัวสมองของตนเองนั้นว่างเปล่า

เขาไม่เคยคิดว่าหลี่เฉินเย่นจะกล้าเขียนราชโองการแบบนี้ขึ้นมาเช่นเดียวกันกับที่เขาไม่เคยคิดว่าป้ายเสือในมือจะถูกคนอื่นแย่งชิงไป

ฮ่องเต้เป็นคนเขียนราชโองการขึ้นมาส่วนป้ายเสือถูกเด็กคนนั้นขโมยไป

เขามีความมั่นใจสูงมากมั่นใจว่าฮ่องเต้จะเกรงใจตนเองและเขาก็เชื่อมั่นผู้อื่นเกินไปเพราะว่าเด็กผู้นั้นมีความสัมพันธ์กับจิงโม่เขาจึงมอบความอ่อนโยนและความเชื่อใจของตนให้เด็กคนนั้นด้วย

“คิดไม่ถึงว่าที่ฉันเฝ้าต่อสู้ในสนามรบเป็นเวลาหลายปีในที่สุดจะล้มไม่เป็นท่าในมือของเด็กคนหนึ่ง”มุมปากของเฉินหยวนชิ่งเต็มไปด้วยความขมขื่นเพียงแต่ว่าหัวใจของเค้าแทบจะรอไม่ไหวที่จะนำเด็กคนนั้นมาตัดหัวเหตุใดนางเช่นนี้เหตุใดจึงหลอกลวงตนเองได้....

นางและจิงโม่ล้วนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนางบริสุทธิ์ไร้เดียงสาราวกับน้องสาวของตนเองเมื่อวัยเด็กแต่ทว่า....

“มิใช่ดอกท่านพ่ายแพ้ให้แก่ตัวท่านเองพ่ายแพ้ให้แก่น้องสาวของท่านมิได้เกี่ยวอันใดกับเด็กผู้นั้น”หลี่ฉางอันไม่ค่อยเห็นเฉินหยวนชิ่งเหงาวังเวงเช่นนี้แต่ในเพลานี้เขาไม่ถือสาที่จะนำเรื่องราวที่แทงใจดำที่สุดบอกแก่เฉินหยวนชิ่ง

เฉินหยวนชิ่งเงยหน้าขึ้นมองหลี่ฉางอันในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้นเขาตะโกนใส่หลี่ฉางอันเสียงดัง“เพลานี้เจ้าได้ป้ายเสือไปอีกทั้งยังมีราชโองการของฮ่องเต้ข้ามิอยากโต้เถียงกับเจ้าแล้วแต่ทว่าเจ้าอย่านำความสกปรกโสมมไปใส่น้องสาวของข้าหลายปีมานี้อวี่โหรวผ่านมาอย่างยากลำบากอีกทั้งยังตกหลุมรักชายผู้ที่มิควรรัก”

ถ้าหากเอ่ยว่าการสูญเสียอำนาจทางการทหารมีผลกระทบต่อเฉินหยวนชิ่งมากเพียงใดแล้วล่ะก็...สิ่งที่ส่งผลกระทบต่อเขามากไปกว่านั้นก็คือการที่เขามิสามารถปกป้องน้องสาวของตนเองได้

ราชโองการของหลี่เฉินเย่นเขียนไว้อย่างชัดเจนการมีความผิดพลาดทางการทหารการก่ออาชญากรรมเช่นนี้ถ้าหากว่าหลี่ฉางอันและซูเหร่าได้รับชัยชนะอีกครั้งต่อไปแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ของเฉาถังผู้ที่ไม่มีผู้ใดกล้ามายั่วยุก็คงจะไม่มีตัวตนอีกต่อไปและชีวิตบั้นปลายของน้องสาวความสุขของน้องสาวที่เขาเฝ้าตามหาก็คง....

ดังนั้นเพลานี้เขาเพียงแค่ต้องการปกป้องอวี่โหรวถึงแม้ว่าตนเองจะถูกฮ่องเต้ตัดสินโทษเขาก็จะมิให้อวี่โหรวได้รับความเจ็บปวดใดๆ

แม้แต่ข้อกล่าวหาทางวาจาก็มิได้โดยเฉพาะซูเหร่าเขามีสิทธิ์อันใด....

“แท้จริงแล้วน้องสาวของท่านมีสิทธิ์ตกหลุมรักฮ่องเต้ผู้หนึ่งที่ต้องการถูกฮ่องเต้รักใคร่แต่กลับเข้าไปพัวพันกับแคว้นจื่อสวี้ข้าเพียงแค่อึดอัดใจหญิงตัวคนเดียวเช่นนั้นเหตุใดจึงมีความกล้าหาญถึงเพียงนี้แต่ทว่าพอมาไตร่ตรองดูแล้วเป็นเพราะนางมีพี่ชายที่เย่อหยิ่งอย่างท่านปกป้องส่งผลให้นางมิมีอันใดที่มิกล้าทำ”

เมื่อซูเหร่าคิดถึงท่าทีที่น้อยเนื้อต่ำใจในยามที่เขาพบจิงโม่ในใจของเขาก็เดือดดาลเขาจึงเอ่ยวาจาที่เสียดสีออกมามันล้วนเป็นสิ่งที่จี้จุดอ่อนของเฉินหยวนชิ่ง

“เจ้าเอ่ยวาจาไร้สาระเจ้า...”เฉินหยวนชิ่งมีคิดว่าเพียงเพลาที่เค้าเพิ่งจะสูญเสียอำนาจทางการทหารซูเหร่าก็กล้าเอ่ยว่าจาที่ล่วงเกินเช่นนี้ออกมาข้อกล่าวหาของเขาถ้าหากว่าเป็นเรื่องจริงเช่นนั้นน้องสาวของเขาหรือแม้แต่ตนเองเกรงว่าหนทางเดียวก็คือความตาย

“ถ้าหากว่าข้าน้อยพูดไร้สาระแล้วเหตุใดจิงโม่จึงมาอยู่ในค่ายทหารนี้ได้เล่าน้องสาวคนดีของท่านแท้จริงแล้วคือเจ้าหญิงเวินอันแห่งแคว้นจื่อสวี้นางสั่งให้ผู้คนนำตัวจิงโม่ไปยังแคว้นจื่อสวี้จิงโม่หนีออกมาจากที่นั่น”ซูเหร่าเอ่ยออกมาทีละคำหลังจากเอ่ยจบก็จ้องมองเฉินหยวนชิ่ง

เฉินหยวนชิ่งแทบไม่อยากจะเชื่อใบหูของตนเองถ้าเช่นนั้นก็เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะเฉินอวี่โหรวน้องสาวของตนเองนางจะเป็นองค์หญิงเวินอันใดอย่างไรเป็นไปได้อย่างไร....

เฉินหยวนชิ่งรู้สึกว่านี่คือเรื่องที่น่าขันที่สุดในโลกใบนี้

“เจ้ามิต้องพูดจาพร่ำเพรื่อไร้สาระน้องสาวของข้าจะรู้จักน้องสาวของตนเองได้อย่างไรนางรู้อดีตของพวกเรารู้เรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับพวกเรานางจะเป็นองค์หญิงเวินอันได้อย่างไรนาง....”เฉินหยวนชิ่งรีบเอ่ยอธิบายเป็นพัลวันราวกับว่าต้องการอธิบายให้ชัดเจนว่าเฉินอวี่โหรวน้องสาวของเขายังคงมีชีวิตอยู่

“จิงโม่เกือบเอาชีวิตไม่รอดเหตุผลที่นางขโมยป้ายเสือของท่านเพราะเห็นท่านมิส่งกองกำลังทหารไปเสียทีนางเกรงว่าท่านก็ร่วมมือกับแคว้นจื่อสวี้ถึงแม้มิได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อิงตามที่ท่านสนใจองค์หญิงเวินอันเกรงว่าเพียงแค่คำเอ่ยโน้มน้าวใจมิกี่ประโยคของนางท่านก็จักทรยศกษัตริย์ทรยศประเทศของตนเอง”วาจาของหลี่ฉางอันมิได้ทิมแทงใจเท่ากับของซูเหร่าแต่ทว่าเพลาที่เอ่ยออกมาเห็นได้ชัดว่าพลังในการทำให้บาดเจ็บนั้นมีมากกว่า

เฉินหยวนชิ่งจ้องมองหลี่ฉางอันเนิ่นนานที่เขาไม่ได้เอ่ยอันใดออกมา