ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 623

ตอนที่623ฉ่ายเวินฆ่าชูเซี่ย

“เจ้าน่ะเหรอ?ไม่เหมาะหรอกแม้จิงโม่กับฉองเหลาไม่มีมารดาแล้วยังมีคนของพรรคมังกรเหินที่พร้อมดูแลปกป้องห้าปีที่หัวหน้าไม่อยู่ไม่มีใครมาแทนที่นางได้เจ้ามีสิทธิ์อะไร?ก็เพราะเจ้ามีตำแหน่งเป็นกุ้ยเฟยของต้าเหลียงหรือว่ามความเกี่ยวข้องกับทหารหนานจ้าว?หรือว่าเพราะเจ้ามีความสัมพันธ์กับหลี่อวิ๋นลี่?แค่พวกเราไม่อยากฆ่าเจ้าถ้าเจ้าตายไปแล้วพวกเรามีหลายร้อยวิธีดังนั้นเจ้าก็อยู่นิ่งๆดีๆอย่ามาอยู่ให้ขัดหูขัดตาพวกเราพรรคมังกรเหินไม่เช่นนั้รแม้เจ้าจะมีความรู้พิษมากมายเป็นพันล้านพวกเราก็จะไม่อภัยให้แน่นอน”เชียนซานลุกขึ้นพูดอย่างโมโหยื่นมือไปกอดจิงโม่กับฉองเหลาเอาไว้และพูดตักเตือนนาง

ฉ่ายเวินมองดูเชียนซานกำลังจะพูดแต่กลับได้ยินเสียงจูเก๋อหมิงพูดว่า:“เป็นองค์ชายน้อย”

เชียนซานไม่สนใจฉ่ายเวินอีกนางจับมือเด็กเอาไว้และเดินไปหาจูเก๋อหมิงมองดูมือจู้ก๋อหมิงที่เอาเด็กออกมาเป็นทารกน้อยตัวนุ่มนิ่มลมหายใจอ่อนๆ

“จูเก๋อหมิงองค์ชายน้อยเขา……”เชียนซานยื่นมือไปอยากจับตัวเด็กแต่เด็กหายใจอ่อนมากนางยืนนิ่งและมองจูเก๋อหมิง

“เด็กยังแข็งแรงดีแต่ร่างกายของแม่อ่อนแอมากนักดังนั้นตอนนี้เขาก็ยังอ่อนแอเด็กเอาออกมาแล้วข้าไปล้างตัวเด็กก่อนจากนั้นก็ห่อไปและนำไปให้ไทเฮาจากนั้นก็มาเย็บแผลอานเหยียนเจ้าไปเตรียมเข็มที่จะต้องใช้เย็บแผลพวกเราต้องรีบแล้วต้องทำให้อาจารย์เจ้าไม่มีเลือดไหลออกมามากนัก”จูเก๋อหมิงพูดอย่างตื่นเต้นมือก็ไม่หยุดทำงาน

ชูเซี่ยมีปัญหาใหญ่สุดคือเสียเลือดไปมากตอนนี้เลือดมีไม่พอถ้าไม่มีวิชาฝังเข็มนางคงจะไม่มีชีวิตอยู่แล้วแต่ตอนนี้การผ่าคลอดวิชาฝังเข็มที่ทำงานดูแลระบบหลอดเลือดทั้งหลายก็ไม่ทำงานแล้วพวกเขาต้องรีบเย็บแผลจากนั้นก็ใช้วิชาฝังเข็มต่อ

แต่พวกเขาก็รู้ว่าชูเซี่ยอาจจะหยุดหายใจก่อนที่เขาจะฝังเข็ม

ดังนั้นพวกเขากำลังทำงานแข็งกับเวลาพวกเขากำลังจะใช้วิชาแพทย์ทั้งหมดที่เรียนมาเตรียมอุปกรณ์เสร็จอานเหยียนก็ถือเข็มเอาไว้กำลังจะเย็บแผล

จิงโม่กับฉองเหลาก็อยากดูมากพวกเขามองดูท่านแม่อย่างนั้นมองดูนางที่หลับสนิทอยู่อย่างนั้น

ฉองเหลาเดินไปหาชูเซี่ยช้าๆและฉ่ายเวินเห็นฉองเหลาเข้าใกล้ชูเซี่ยก็เดินตามฉองเหลาไปนางกำลังรอโอกาสรอโอกาสที่จะส่งชูเซี่ยไปตาย

ขั้นตอนการเย็บแผลเร็วมากแต่พออานเหยียนฝังเข็มไปเข็มแรกชูเซี่ยกลับไม่มีการตอบรับอะไรแล้ว

อานเหยียนฝังเข็มลงไปอีกครั้งเขาใช้เวลาที่เร็วที่สุดแล้วทำไมอาจารย์ถึงไม่มีการโต้ตอบเลย?

อานเหยียนไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเองเขาเอาเข็มออกจากอกของชูเซี่ยครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังไม่มีการโต้ตอบ

อานเหยียนยกมือขึ้นมาอย่างสั่นๆน้ำตาก็ไหลออกมาทันที

จูเก๋อหมิงเห็นอานเหยียนทำท่านั้นเขาก็รู้แล้วแม้จะไม่ยอมแต่ก็ตบไหล่อานเหยียนเบาๆปลอบใจ

อานเหยียนเอาเข็มออกมาอีกครั้งและฝังลงไปอีกครั้งครั้งนี้ชูเซี่ยก็ยังไม่มีการโต้ตอบ

จูเก๋อหมิงเอานิ้วไปใกล้จมูกนางและเห็นว่านางไม่หายใจแล้วนางตะโกนชื่อชูเซี่ยออกมาเสียงดัง

“ท่านแม่ท่านแม่เป็นไปไม่ได้”จิงโม่รู้ผลสุดท้ายอยู่แล้วก่อนท่านแม่สลบก็เคยบอกตัวเองกับฉองเหลาเอาไว้ตอนที่ท่านแม่ตายก็ทำให้ฉ่ายเวินไม่มีวันได้แก้ตัวอันใดอีก

ฉ่ายเวินยังอยากอธิบายแก้ตัวแต่ตอนนี้เลือดที่ไหลออกมาก็เป็นหลักฐานคาหนังคาเขานางอธิบายไปก็ไม่มีประโยชน์

“เสด็จย่าข้าเห็นนางฆ่าท่านแม่ท่านรีบสั่งคนมาจับนางเถอะ”ฉองเหลาเห็นไทเฮาเข้ามาก็รีบตะโกน

“หรูกุ้ยเฟยเจ้าอย่าทำเช่นนี้นะไม่เช่นนั้นพวกเราจะฆ่าเจ้า……”จิงโม่พูดเตือนฉ่ายเวินนางมียาพิษในตัวแม้จะยังไม่จับตัวนางเกรงว่านางจะทำเรื่องให้วุ่นวาย

“พวกเจ้าพวกเจ้าหลอกข้าพวกเจ้า……ข้าคือองค์หญิงแห่งหนานจ้าวตอนนี้ทหารหนานจ้าวก็อยู่นอกเมืองแล้วพวกเจ้าจะทำอะไรข้าได้?”ฉ่ายเวินมองทุกคนที่มองมาที่ตัวเองในใจก็รู้ดีว่าไม่ว่านางจะอธิบายอย่างไรนางก็ไม่มีชะยชนะแน่เพราะคนทั้งห้องนี้เป็นเพื่อนของชูเซี่ยหมดเลย

แต่คำพูดขงฉ่ายเวินนางพูดอย่างหนักแน่นขอแค่นอกเมืองนั้นยังมีการโจมตีอยู่นางก็ยังมีชีวิตรอดอยู่ได้

และนางก็ยังมีวิชาในตัวขอแค่นางยังอยู่ก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ดังนั้นนางก็เลยพูดอย่างไม่กลัวอะไรพูดจบยังมองมีดที่อยู่ในมือที่ฆ่าชูเซี่ยเรื่องที่นางหวังไว้ตั้งนานก็ปรากฏเห็นผลเสียทีนางรู้สึกดีใจอย่างมาก

“จับตัวผู้หญิงคนนี้เอาไว้ฆ่าไปเลย”มองดูท่าทางของฉ่ายเวินไทเฮาก็สั่งทหารจับตัวนางทันที

ฉ่ายเวินมองดูไทเฮาอย่างตกใจและหัวเราะ:“ไทเฮาถ้าท่านฆ่าข้าไปจริงๆไม่นานทหารหนานจ้าวก็อาจจะเอาชีวิตของท่านได้โปรดท่านจงคิดให้ดี”