ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 630
สรุปบท ตอนที่630ความจริงของตอนนั้น: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ตอน ตอนที่630ความจริงของตอนนั้น จาก ชายาเกิดใหม่ของข้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่630ความจริงของตอนนั้น คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ชายาเกิดใหม่ของข้า ที่เขียนโดย ลิ่วเยว่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่630ความจริงของตอนนั้น
จนกระทั่งวันนี้ภายในใจของเฉินหยวนชิ่งก็ยังคงโกรธชูเซี่ยและหลี่เฉินเย่นอยู่เกลียดที่หลี่เฉินเย่นแต่งงานกับน้องสาวตัวเองแต่เขากลับไม่ดูแลนางดีๆเกลียดชูเซี่ยที่ไม่ช่วยน้องสาวตัวเอง
แน่นอนหลายครั้งเขาก็คิดว่าชูเซี่ยอาจจะไม่มีทางช่วยน้องสาวตัวเองได้จริงๆแต่ความคิดนี้มาแล้วก็หายไปอย่างเร็ว
เขาไม่อยากให้ตัวเองมีความคิดเช่นนี้เขาไม่กล้าคิดถ้าเป็นเรื่องจริงการกระทำของตัวเองในหลายปีมานี้จะนับอย่างไรกัน
ตอนนี้เขาก็พยายามบอกกับตัวเองอวี่จู๋ไม่ใช่มือที่สามของหลี่เฉินเย่นและชูเซี่ยเขาพูดเช่นนี้กับตัวเองนับครั้งไม่ถ้วนแต่ทุกครั้งที่พูดจบเขาก็รู้สึกเสียใจแต่เขาก็เก็บงำความรู้สึกนี้ไว้ได้เป็นอย่างดี
“ท่านแม่ทัพองค์หญิงเข้ามาแล้วแม่ทัพเฉิ่นซูไปต้อนรับเองเขาเป็นญาติกับท่านพวกเรายังไม่ได้……”แม่ทัพฟู่มองดูจิงโม่เข้าเมืองมาก็รีบไปบอกข่าวดีเฉินหยวนชิ่งกลับทำหน้่เฉยชาและพยักหน้าไปเบาๆ
“งั้นพวกเรา……”แม่ทัพฟู้ลังเลแม่ทัพเฉิ่นรับธนูแทนองค์หญิงน้อยเขาก็ไม่ได้มีเรื่องอันใดกับฝ่าบาทงั้นตอนนี้พวกเขาควรจะถอยทัพหรือว่า……?
“ดูก่อนว่าฝั่งหลี่อวิ๋นลี่จะทำอะไรต่อหลี่อวิ๋นลี่คงจะไม่ยอม”เฉินหยวนชิ่งพูดจบก็มองไปทางฝั่งหลี่อวิ๋นลี่หลี่อวิ๋นลี่ก็เดินมาหาเขาอยู่พอดี
“เฉินหยวนชิ่งเจ้าทำอะไรกันแน่?ตัวประกันที่ดีอย่างจิงโม่เจ้ากลับไปช่วยนางงั้นเหรอเจ้า……”หลี่อวิ๋นลี่ทำหน้าโกรธจัดเพราะการกลับไปของจิงโม่เสียตัวประกันไปไม่พอยังเป็นการปล่อยเสือกลับเข้าถ้ำอีกคำพูดของจิงโม่น่าหวั่นไหวแค่ไหนเขาก็รู้ถ้าปล่อยนางไปเดี๋ยวนางมาพูดอะไรทำให้พวกเขาแตกแยกกันงั้นพวกเขาจะทำอย่างไร?
“เจ้าบอกให้จ้าเอาทหารออกมาข้าก็เอาออกมาแล้วข้าไม่อยากให้นางเป็นตัวประกันก็เลยปล่อยไป”เฉินหยวนชิ่งทำหน้าไม่สนใจ
“เฉินหยวนชิ่งทางที่ดีเจ้าอย่าทำเป็นไม่สนใจเลยครั้งนี้ถ้าเราโจมตีเมืองนี้ไม่ได้เจ้าคงรู้สิ่งที่รอเต้าอยู่คืออะไร?เจ้าก็คือกบฏเจ้าก็รอวันที่ตระกูลเฉิ่นของเจ้าจบเห่เถอะ”หลี่อวิ๋นลี่ตะโกนเสียงดังเพื่อปลุกไฟในตัวของเฉินหยวนชิ่งให้ลุกขึ้นมา
เฉินหยวนชิ่งแค่ยิ้มและมองดูหลี่อวิ๋นลี่ที่เป็นบ้าตรงหน้ายิ้มเหมือนกับว่าตัวเองกำลังดูละครอยู่
“เฉินหยวนชิ่งน้องสาวเจ้าตายได้อย่างไรเจ้าลืมไปแล้วเหรอ?ชูเซี่ยกับหลี่เฉินเย่นทำให้นางตายเจ้าไม่อยากแก้แค้นงั้นเหรอเจ้าทำข้าผิดหวังมาก”หลี่อวิ๋นลี่จะเป็นบ้ากับการตอบโต้ของเฉินหยวนชิ่งเขาก็เลยต้องพูดเรื่องนี้เพื่อจะเตือนสติเฉินหยวนชิ่ง
“พูดเช่นนี้ได้อย่างไรกันน้องสาวข้าตายเพราะยาพิษต่างหากพิษนั้นฉ่ายเวินเป็นคนวางถ้าบอกว่าหลี่เฉินเย่นและชูเซี่ยติดค้างข้านั้นก็แค่ชูเซี่ยช่วยน้องสาวข้าไว้ไม่ได้ทำไมคนที่ฆ่าถึงไม่ใช่คนผิดแต่คนที่รักษากลับเป็นคนผิด”เฉินหยวนชิ่งพูดคำพูดนั้นทำเอาตัวเองอึ้งเขาไม่คิดว่าตัวเองจะพูดเช่นนี้
เขาบอกตัวเองตลอดว่าชูเซี่ยและหลี่เฉินเย่นเป็นคนฆ่าน้องสาวตัวเองแต่มาวันนี้กลับเป็น……
ที่จริงในใจเขาก็คิดแล้วว่า......
“เฉินหยวนชิ่งถ้าไม่ใช่เพราะหลี่เฉินเย่นแต่งงานกับน้องสาวเจ้าน้องสาวเจ้าก็คงไม่โดนคนวางยาเรื่องเศร้าทั้งหมดก็คงไม่เกิดขึ้น”หลี่อวิ๋นลี่ไม่คิดว่าเฉินหยวนชิ่งที่โง่ขนาดนี้กลับคิดได้แล้วเขาแทบจะบ้าตายคิดไปคิดมาก็เอาเรื่องทั้งหมดโยนไปให้หลี่เฉินเย่น
ตอนนั้นเฉิ่นอวี่จู๋แต่งงานกับหลี่เฉินเย่นก็คือความคิดของเขาที่เสนอให้ฝ่าบาทองค์ก่อน
แต่ตอนนี้เอาเรื่องนี้โยนความผิดให้หลี่เฉินเย่นก็เป็นความคิดที่ไม่เลว
เฉินหยวนชิ่งมองดูหลี่อวิ๋นลี่ที่โมโหก็ตกใจอึ้ง
ขอแค่พวกเขาร่วมมือกันจับตัวหลี่เฉินเย่นไว้งั้นต้าเหลี่ยงก็อยู่ในกำมือพวกเขาแล้ว
ถ้าตัวเองจะอยู่ต่อไปเจ้าจะเป็นฝ่าบาทก็ได้ถ้าเกิดว่าตัวเองตายก็ต้องเอาทุกอย่างมาชดใช้การตายของตัวเอง
ไม่ทีคนรู้ว่าโรคระบาดครั้งก่อนเขายังมีการผลิตยาพิษชนิดนี้อยู่ในมือไม่มีเลือดของชูเซี่ยเขาก็อยากจะรู้ว่าใครจะมาช่วยทุกคนได้
ดังนั้นถ้าเขาชนะทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นถ้าตัวเองแพ้เขาก็จะให้ทุกคนในต้าเหลี่ยงตายไปพร้อมตัวเอง
นี้คือสิ่งที่ฝ่าบาทองค์ก่อนติดค้างเขาและประชาชนของต้าเหลี่ยงก็ติดค้างเขาเช่นกัน
ขณะที่เฉินหยวนชิ่งยังไม่ทันรู้สึกตัวหลี่อวิ๋นลี่ก็ส่งข้าวไปให้ทหารหนานจ้าวบอกว่าฝ่าบาทชอบองค์หญิงอวิ๋นซึนมากที่สุดตอนนี้องค์หญิงอวิ๋นซึนตายไปแล้วพวกเขาจะต้องแก้แค้นให้องค์หญิงอวิ๋นซึนไม่เช่นนั้นถ้ากลับไปหนานจ้าวฝ่าบาทต้องไปยกโทษให้แน่
ครั้งนี้หลี่อวิ๋นลี่ส่งข่าวออกไปอย่างฉลาดเขาทำให้องค์หญิงอวิ๋นซึนไม่มีความผิดบอกแค่ว่าเขาเป็นลูกสาวของฝ่าบาทเป็นเสด็จพ่อการที่มีคนมาฆ่าลูกตัวเองถือว่าเป็นความแค้นมาก
ดังนั้นพวกเขาต้องแก้แค้น
ครั้งก่อนเพราะฉ่ายเวินลังเลเรื่องส่งทหารไปพอได้ยินคำสั่งพวกเขาก็ลุกขึ้นมาทันทีพร้อมจะไปรบพวกเขาฟังคำสั่งของหลี่อวิ๋นลี่ตะโกนไปพร้อมกันอย่างสามัคคีครั้งแล้วครั้งเล่า……
และทหารกบฏที่เฉินหยวนชิ่งนำทัพอยู่ยังมีไฟที่จะสู้กว่าทหารหนานจ้าวเสียอีกและตอนนี้พวกเขากลับมองดูทหารหนานจ้าวโจมตีเมืองหลวงอย่างเงียบๆมองดูทหารของแคว้นตัวเองที่สู้รบฟันดาบกับพวกเขาพวกเขาเหมือนเป็นแค่คนดูของสงครามครั้งนี้เรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขาเลย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า
ฉากนี้คือ..เจ็บหัวใจ😭😭😭...