ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 632

สรุปบท ตอนที่632หลี่อวิ๋นลี่ผู้บ้าคลั่ง: ชายาเกิดใหม่ของข้า

สรุปเนื้อหา ตอนที่632หลี่อวิ๋นลี่ผู้บ้าคลั่ง – ชายาเกิดใหม่ของข้า โดย ลิ่วเยว่

บท ตอนที่632หลี่อวิ๋นลี่ผู้บ้าคลั่ง ของ ชายาเกิดใหม่ของข้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ลิ่วเยว่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ตอนที่632หลี่อวิ๋นลี่ผู้บ้าคลั่ง

เมื่อครู่เฉินหยวนชิ่งได้รับบาดเจ็บเพราะออกตัวรับธนูเพื่อหลี่อวิ๋นลี่หากไม่ใช่เป็นเพราะวาเขานำทัพมานานหลายปีร่างกายแข็งแรงอาจสลบและเสียชีวิตไปตั้งแต่แรกแล้วตอนนี้พยายามฝืนเอาไว้แต่กลับถูกแทงใจดำซ้ำๆ

เดิมทีหลี่อวิ๋นลี่ต้องการให้เฉินหยวนชิ่งร่วมมือกับตนแต่คิดไม่ถึงว่าเขาเพิ่งพูดจบสีหน้าของเฉินหยวนชิ่งก็ซีดเซียวลงหยาดเหงื่อไหลลงมาตามหน้าผาก

เฉินหยวนชิ่งมองดูหลี่อวิ๋นลี่พลันพูดด้วยรอยยิ้มว่า“หลี่อวิ๋นลี่ที่ข้าเป็นอยู่ในวันนี้เจ้าก็มีส่วนอยู่ไม่น้อยดังนั้นข้าจะยอมให้เจ้าสมความปรารถนาได้อย่างไร”

เฉินหยวนชิ่งพูดจบก็ไอเบาๆหนึ่งครั้งจากนั้นรู้สึกลำคอหวานคาวและมีเลือดพุ่งออกมาจากปากในทันที

“เฉินหยวนชิ่งเจ้าต้องดูสถานการณ์ณตอนนี้ให้ดีแม้เจ้าจะไม่ได้ทำเพื่อตนเองแล้วเหล่าทหารที่ติดตามเจ้าล่ะเจ้าจะให้พวกเขาได้รับโทษในฐานทรยศแผ่นดินงั้นรึตอนนี้เจ้าอยากฆ่าเราทั้งคู่ให้ตายรึ”หลี่อวิ๋นลี่คิดไม่ถึงเลยว่าในช่วงเวลาสำคัญอย่างนี้เฉินหยวนชิ่งจะเปลี่ยนใจกะทันหัน

ต้องการให้พวกเขาตายงั้นรึ

มองดูเฉินหยวนชิ่งที่มีท่าทีหนักแน่นหลี่อวิ๋นลี่รู้สึกอ่อนแรงในทันใด

ส่วนเฉินหยวนชิ่งเองเริ่มรู้สึกไม่ได้สติหลังจากอาเจียนออกมาเป็นเลือดแต่เขาก็ยังรู้ตัวอยู่ว่าหากตนเป็นลมไปตอนนี้ทหารที่ติดตามตนมาก็จะไม่สามารถยืนขึ้นมาได้อีกครั้งดังนั้นเขาพยายามตั้งสติและกระซิบนายทหารข้างกาย“เรามาเพื่อกำจัดกบฏและไม่อนุญาตให้ชาติอื่นบุกรุกดังนั้นกำจัดกองทัพหนานจ้าวก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที”

หลี่อวิ๋นลี่ได้ยินในสิ่งที่เฉินหยวนชิ่งพูดเขากำลังจะขัดขวางเฉินหยวนชิ่งก็ได้สลบลงไปกองกับพื้นแล้ว

“แม่ทัพของพวกเจ้าป่วยหนักจนเลอะเลือนไปแล้วอย่าทำอะไรซี้ซั้วล่ะอย่าทำอะไรซี้ซั้ว”หลี่อวิ๋นลี่พูดเสียงสูงแต่เหมือนว่านายทหารที่ยืนอยู่ข้างเฉินหยวนชิ่งตลอดเรื่อยมาไม่ได้ยินในสิ่งที่เขากำลังพูดพลันนำทัพมุ่งมาทางเขา

ที่พวกเขาเลือกที่จะติดตามเฉินหยวนชิ่งนั่นเป็นเพราะว่าพวกเขากลายเป็นคนของเฉินหยวนชิ่งตั้งนานแล้วเพื่อเฉินหยวนชิ่งพวกเขายอมสละชีพและอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับฝ่าบาทแม้ส่วนลึกในใจพวกเขาจะไม่พอใจอยู่บ้างแต่พวกเขาก็ยังคงยอมทำตามที่เฉินหยวนชิ่งพูด

สำหรับเรื่องที่เฉินหยวนชิ่งให้พวกเขาลงมือกับกองทัพหนานจ้าวนั้นพวกเขาเห็นด้วยอย่างยิ่งแม้จะเป็นกบฏพวกเขาก็ไม่ควรร่วมมือกับกองทัพหนานจ้าวสิ่งที่พวกเขาทำมาทั้งหมดเพราะความรักชาติและความภักดีเพื่อตอบแทนแม่ทัพเฉินแต่กองทัพหนานจ้าวคือศัตรูประสบการณ์การทำสงครามที่นานหลายปีทำให้พวกเขารู้ดีว่าใครกันที่เป็นศัตรูหลักของพวกเขา

หลี่อวิ๋นลี่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาโน้มน้าวเฉินหยวนชิ่งไม่สำเร็จแต่กลับเป็นการจุดไฟเผาตัวเอง

เพียงพริบตาเดียวสถานการณ์ในสนามรบก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

ทหารแคว้นเหลียงล้วนมุ่งไปที่ศัตรูทหารหนานจ้าวนับแสนถูพวกเขาเข้าล้อมในพริบตาสถานการณ์ก่อนหน้านี้ก็ได้กลายเปลี่ยนในพริบตากลายเป็นการกลิ้งเกลือกและการเข่นฆ่าของฝ่ายเดียว

หลี่อวิ๋นลี่ต้องการปรับเปลี่ยนสถาการณ์ตรงหน้าแม้เขาจะใช้ทั้งหัวใจในการคิดแผนณตอนนี้ก็เป็นได้แค่คนแพ้ผู้อ่อนแอ

เขายืนมองทหารหนานจ้าวที่ถูกฆ่าทีละคนเขาทำได้เพียงมองดูกำลังของตนที่น้อยลงทีละนิด

และเขาก็หัวเราะอย่างกะทันหันแต่เสียงนั้นมีเสียงแหลมคมของผู้หญิงและเสียงทุ้มหนักของผู้ชายปะปนอยู่สนามรบที่เปื้อนด้วยเลือดแห่งนี้ทำให้รู้สึกว่าเป็นเสียงร้องเรียกของเหล่าวิญญาณมากกว่า

“วางอาวุธลงเปิดประตูเมืองข้าจะเข้าเมืองข้าจะเป็นนายของแผนดินนี้พวกเจ้าไม่มีใครสามารถขวางข้าได้หรอกชูเซี่ยเคยขัดขวางข้าหล่อนตายไปแล้วหลี่เฉินเย่นก็จะตายในไม่ช้าใครก็ตามที่ขวางข้าขึ้นครองบัลลังก์ล้วนต้องตายสถานเดียวฉะนั้นพวกเจ้าจงเชื่อฟังข้าเสีย......”หลี่อวิ๋นลี่พูดอย่างได้ใจความได้ใจที่ปรากฏอยู่บนหน้าราวกับแสงเจิดจ้าเพียงแต่ความเลือดเย็นและความบ้าคลั่งในดวงตาของเขานั้นทำให้ผู้คนไม่กล้าแม้แต่จะมองดู

ในสนามรบหยุดการต่อสู้หยุดการเข่นฆ่าทุกคนยืนอยู่ที่นั่นอย่างสงบมองดูหลี่อวิ๋นลี่ที่กำลังยกยอตนดั่งคนบ้า

ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาควรทำอย่างไรทุกคนล้วนไม่อยากตายหากทำให้หลี่อวิ๋นลี่โมโหพวกเขาก็ต้องตายสถานเดียวแต่ทุกคนต่างรู้ดีว่าไม่ควรให้หลี่อวิ๋นลี่ได้เป็นกษัตริย์ไม่พูดถึงเรื่องที่เขาเคยก่อในอดีตแต่ตอนนี้เขาก็คือคนบ้าคนหนึ่ง

แม้พวกเขาจะยังไม่ต้องตายในตอนนี้แต่ไม่มีใครรู้ว่าคนบ้าคนนี้จะทำอะไรบ้าๆในอนาตต

หลี่อวิ๋นลี่เดินตรงไปทางประตูเมืองอย่างช้าๆมือของเขาถือห่อผ้าเล็กๆนั้นไว้คนที่เขาเดินผ่านต่างมองเขาด้วยความหวาดกลัวใบหน้าของเขาเปี่ยมด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ

เขาชอบท่าทางของทุกคนที่เกรงกลัวเขาความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกว่าความฝันนานหลายปีของเขาได้เป็นจริงในที่สุด

เขาเดินไปถึงหน้าประตูเมืองพลันตะโกนใส่เฉินซูว่า“เปิดประตูซะรีบเปิดประตู”

เฉินซูมองหลี่อวิ๋นลี่ด้วยสีหน้านิ่งเฉยแต่กลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

เขารู้ดีว่าหากเปิดประตูเมืองจะเกิดภัยอะไรบ้างแต่หากปฏิเสธไปภัยนี้อาจทำลายทหารที่อยู่นอกเมือง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาเกิดใหม่ของข้า