ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 637

ตอนที่637ข้อเรียกร้องอาจารย์

พลังของคนๆเดียวสามารถทำให้ลมพัดพลังของคนๆเดียวสามารถทำให้หลังคาปลิดปลิวความสามารถนั้นทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างประหลาดใจ

มือที่ถือห่อผ้าของหลี่อวิ๋นลี่นั้นสั่นไม่หยุดลืมไปว่าเพียงแค่ตนออกแรงนิดหน่อยทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ยากที่จะรอด

“นักบวชอย่างเจ้านี่มันชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นเสียจริงน่ารำคาญจริงๆในเมื่อเจ้ามาแล้วก็ตายไปพร้อมกับคนเหล่านี้ซะมีพวกเจ้าอยู่ด้วยข้าก็คุ้มค่ากับการตาย”ในใจของหลี่อวิ๋นลี่มีเพียงความสิ้นหวังแต่คำพูดกลับเต็มไปด้วยพลังราวกับว่าถูกรางวัลใหญ่ยังไงอย่างงั้น

“หลี่อวิ๋นลี่หลายปีมานี้เจ้าทำความผิดไว้มากหยุดเถอะไม่อย่างนั้นอย่าว่าแต่ข้าที่จะไม่อภัยให้เจ้าสวรรค์ก็ไม่อภัยเจ้าเช่นกัน”

“ข้ารู้จักความสามารถของเจ้าดีเจ้าช่วยอะไรข้าไม่ได้หรอกดังนั้นอย่ามาพูดดีต่อหน้าข้าเลย”หลี่เฉินเย่นรู้สึกผิดในขณะพูดเล็กน้อยหลายปีก่อนเขาหลอกนักบวชคนนี้หลอกให้เขาใจอ่อนเพื่อสอนวิชาตนแต่วิชาที่เขาคิดว่าเก่งนักหนานี้แต่สำหรับนักบวชแล้วมันกระจอกมาก

“สิ่งที่ข้าสู้เจ้าไม่ได้ก็มีเพียงความโหดเหี้ยมความเจ้าเล่ห์เท่านั้นที่ข้ามาในวันนี้ก็เพื่อมาบอกเจ้าว่าเจ้าไม่มีวันสมปรารถนาได้หรอก”นักบวชไม่ได้สนใจความกริ้วโกรธของหลี่อวิ๋นลี่แม้แต่น้อยเขาพูดด้วยเสียงเรียบๆราวกับว่ากำลังสนทนาตามปกติ

“อาจารในมือของเขามีเชื้อไวรัสหากทำอะไรซี้ซั้ว......”หลี่เฉินเย่นอดไม่ได้ที่จะพูดเตือนตอนนี้พวกเขาต่างสามารถที่จะไม่สนใจชีวิตของตนแต่หากเชื้อนั้นแพร่กระจายถึงเวลานั้นประชาชนก็ต้องรับกรรม

“ฉองเหลาน่าจะเคยเก็บยาไว้เม็ดหนึ่งยาเม็ดนั้นมีเลือดของชูเซี่ยดังนั้นสามารถช่วยพวกเขาได้ดังนั้นโรคระบาดนี้ไม่ยากอย่างที่พวกเจ้าคิดหรอกคำขู่ของเขาไม่มีค่าอะไร”นักบวชพูดเตือนหลี่เฉินเย่นที่กำลังเคร่งเครียด

เขาเพิ่งพูดจบสีหน้าของหลี่อวิ๋นลี่ก็เปลี่ยนไปความได้ใจก่อนหน้านี้หายไปในพริบตาของวิเศษที่เขาคิดว่าจะสามารถทำให้ทุกคนยอมจำนนได้กลายเป็นสิ่งไร้ค่าในทันที

“หลี่อวิ๋นลี่ข้าไม่อยากพูดมากกับเจ้าแต่เห็นเจ้าในสภาพนี้ก็อดไม่ได้ที่อยากบอกเจ้าว่าหากต้องการเป็นกษัตริย์ก็ต้องทำเรื่องที่กษัตริย์พึงทำให้ประชาชนเป็นศูนย์กลางการเล่นกับใจคนคิดแผนวางอุบายไม่เคยเป็นวิธีที่ถูกต้องนี่จึงเป็นเหตุผลที่เจ้าแพ้อย่างราบคาบ”

หลี่อวิ๋นลี่มองดูนักบวชรอยยิ้มบนใบหน้าดูร้ายไม่เบา

“แล้วมันยังไงล่ะแม้เชื้อไวรัสนี้จะไร้ค่าข้าก็สามารถทำให้หลี่เฉินเย่นสูญเสียไปมากเราทั้งคู่สูสีกันอย่างที่เขาบอกเราต่างก็แพ้กันทั้งคู่แม้แต่ผู้หญิงของตัวเองเขาก็ไม่สามารถปกป้องได้แม้ได้ครอบครองแผนดินแล้วยังไงล่ะสิ่งที่รอคอยเขาก็ไม่พ้นความเงียบเหงา”หลี่อวิ๋นลี่ยังคงรู้สึกภาคภูมิใจเหมือนว่าเพียงแค่หลี่เฉินเย่นสูญเสียมากกว่าตนก็ถือว่าตนไม่ได้แพ้

คำพูดของหลี่อวิ๋นลี่นี้ก่อนหน้านี้หลี่เฉินเย่นก็เคยพูดแต่หลี่อวิ๋นลี่ไม่ยอมรับแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นสิ่งบรรเทาทุกข์เดียวสำหรับเขา

อย่างน้อยก็ไม่ได้แพ้อย่างน่าสมเพช

“ความผิดใหญ่หลวงของเจ้าก็คือเจ้าไม่ควรวางยาชูเซี่ยเพราะเธอคือหมอเกิดมาเพื่อรักษาผู้คนเจ้าฆ่าหล่อนก็เป็นการทำลายตนเองกรรมจึงตามสนอง”ขณะที่นักบวชพูดถึงชูเซี่ยนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเพื่อความถูกต้องเพื่อสืบทอดวิชาฝังเข็มทองได้เปิดเผยความลับของสวรรค์ฝ่าฝืนกฏบนสวรรค์แต่ทั้งหมดนี้ล้วนถูกหลี่อวิ๋นลี่ทำลายไป

เธอใช้วิชาทั้งหมดของตนแต่กลับถูกทำลายโดยคนพาลไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะไม่ยอมยกโทษให้

“ข้าเองก็เป็นรัชทายาทเหมือนกันทำไมเสด็จพ่อของเขาสามารถฆ่าเสด็จพ่อของข้าได้และยังมีสายเลือดของหลวงทำไมข้าไม่สามารถเป็นกษัตริย์ได้ล่ะในแม้สวรรค์ไม่ยุติธรรมข้าก็ต้องดิ้นรนด้วยตนเองเพื่อเรียกร้องความยุติธรรม”สิ่งที่เก็บไว้ในใจเป็นเวลานานได้ระเบิดออกมาความแค้นเคืองนั้นทำให้คนรอบข้างรู้สึกกลัว