ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 639

ตอนที่639ตามหาชูเซี่ย

สุดท้ายเพราะการเรียกร้องอย่างไม่หยุดหย่อนของฝูงชนหลี่เฉินเย่นก็ได้สนองความต้องการของพวกเขาแต่งตั้งชูเซี่ยเป็นฮองเฮา

นอกจากนี้เขาได้สร้างสุสานของตัวเองแล้วย้ายร่างของชูเซี่ยไปในสุสาน

ฝังให้เรียบร้อยในที่สุดความไม่สบายใจของฝูงชนที่มีต่อชูเซี่ยก็คลายลงส่วนหลี่เฉินเย่นก็ได้เริ่มการตามหาชูเซี่ย

แต่ผู้คนมากมายเขาจะไปหาชูเซี่ยของเขาที่ไหนล่ะ

และเขาเองก็เป็นกษัตริย์โอกาสที่จะตามหาเองก็มีน้อยมากเพราะต้องใช้เวลาไม่น้อยในราชสำนักที่เพิ่งสงบและเขาก็ต้องเลี้ยงดูเจ้าชายองค์เล็กที่ชูเซี่ยให้กำเนินมาด้วยตัวของเขาเอง

ดังนั้นเวลาที่เขาสามารถวางทุกอย่างในมือแล้วไปตามหาชูเซี่ยนั้นอาจต้องเป็นเรื่องของปีหน้าแล้วล่ะ

และจิ่งโม่ในตอนนี้ก็ได้กลายเป็นแม่ทัพหญิงผู้เกรงขามของผู้คนได้ยึดเมืองจำนวนมากในเมืองหลวงหนานจ้าวภายใต้การคุ้มกันของเฉินหยวนชิ่งฉองเหลาเองก็เริ่มเรียนรู้กลยุทธ์การปกครองประเทศกับตนเด็กคนสุดท้องของชูเซี่ยก็เริ่มหัดพูดและหัดเดิน

ส่วนหลี่เฉินเย่นเองเวลาหนึ่งปีนี้เขาแก่ไปเยอะมากเขาสังเกตเห็นผมหงอกของตัวเอง

“เสี่ยวลู่จื่อหากข้าไม่ไปตามหาชูเซี่ยอีกหล่อนจำเป็นไม่ได้แล้วเป็นแน่”ฝากราชสำนักกับเซียวเซี่ยงและอ๋องเจิ้งหยวนหลี่เฉินเย่นจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วพาลูกๆเข้าสู่เส้นทางการตามหาชูเซี่ยและพูดกับตนเองในกระจก

“ฝ่าบาทแม้รูปลักษณ์ของเจ้าสำนักชูเซี่ยจะเปลี่ยนไปท่านก็ยังรู้ว่าเป็นชูเซี่ยท่านแก่ลงเล็กน้อยเธอก็น่าจะรู้ว่าเป็นท่านอย่างแน่นอน”ลู่กงกงพูดปลอบ

อาจเป็นความรู้สึกที่ต้องไกลจากบ้านเมืองหลายวันมานี้ฝ่าบาททรงกังวลกับรูปลักษณ์ของตนอย่างมากสิ่งที่กังวลมากกว่าคือเจ้าสำนักชูเซี่ยจะรังเกียจกับความชราของตน

เจ้าสำนักชูเซี่ยยังมีชีวิตอยู่ฝ่าบาทเป็นคนบอกพวกเขาเองหลังจากที่อาจารย์ของชูเซี่ยสิ้นไปเมื่อปีที่ผ่านมาพวกเขาต่างรอคอยให้ฝ่าบาททรงนำพาชูเซี่ยกลับมา

แต่เรื่องซับซ้อนในราชสำนักไม่น้อยนายหนุ่มอายุก็ยังน้อยกระทั่งปีต่อมาฝ่าบาทจึงทรงมีเวลาว่าง

“อื้มแต่ข้าอยากให้หล่อนเจอข้าตอนหนุ่มมากกว่าดูกระตือรือร้นมีชีวิตชีวาคนที่หล่อนตกหลุมรักในตอนนั้นก็คือข้าในตอนหนุ่ม”หลี่อวิ่นเชียนพูดอย่างกังวล

“ไม่รู้ว่าหนึ่งปีมานี้เจ้าสำนักชูเซี่ยได้รับความเดือดร้อนและความลำบากหรือไม่ไม่ได้รับข่าวใดๆจากเธอเลยสิ่งที่เธอกังวลใจที่สุดก็คือฝ่าบาทท่านและนายน้อยทั้งสามทำได้อย่างไรกับการเงียบหายไป”ลู่กงกงคิดถึงชูเซี่ยพลันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

คำพูดของลู่กงกงทำให้หลี่เฉินเย่นพลันรู้สึกสงสัยลู่กงกงอาจยังไม่รู้แต่เขากลับรู้ดีทุกอย่างชูเซี่ยของเขาอาจไม่ใช่ชูเซี่ยคนเดิมอีกต่อไปและเธออาจลืมทุกอย่างก่อนหน้านี้ไม่อย่างนั้นทำไมไม่ใครได้รับข่าวเกี่ยวกับเธอเลยล่ะ

“ฝ่าบาทท่านจะไปตามหาที่ใดแคว้นเหลียงเราอาจไม่มีคนๆนี้อยู่แล้ว”ลู่กงกงถามด้วยเสียงเบาไทเฮามอบหมายมาว่าให้เขาถามแผนการของฝ่าบาทให้ได้หากจะไปในที่ๆตกยากลำบากต้องบอกเธอมีเพียงวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้นที่จะสามารถยื้อนายน้อยไว้ได้

หลี่เฉินเย่นมองลู่กงกงและไม่ได้พูดอะไรต่อแม้เขาเองก็แอบหวังให้ชูเซี่ยอยู่ในแคว้นเหลียงแต่ทั้งปีนี้ทุกมณฑลได้ส่งภาพเหมือนผู้หญิงในเขคของตนมาในห้องทรงพระอักษรแล้วเขาเปิดดูซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ไม่พบผู้หญิงที่มีความคล้ายคลึงกับชูเซี่ย

แต่ว่าหากชูเซี่ยยังมีชีวิตอยู่เธอต้องเลือกที่จะอยู่ในแคว้นเหลียงเป็นแน่

นี่เป็นแผ่นดินที่เธอแลกมาด้วยหยาดเหงื่อและชีวิตบนผืนแผ่นดินนี้ยังมีคนรักและลูกๆของเธอ

ความรู้สึกที่อยากตามหาชูเซี่ยนั้นหลี่เฉินเย่นร้อนรนมาโดยตลอดเมื่อเก็บสัมภาระเรียบร้อยก็ออกเดินทางพร้อมคนอีกไม่กี่คน

สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือการตามหาของเขาไม่มีผลลัพธ์ใดๆ

เขาเดินแคว้นเหลียงจนทั่วทุกซอกทุกมุมทุกหนทุกแห่งเขาไปที่ทุ่งหญ้าด้วยไปดูสาวเลี้ยงแกะจนครบแต่สุดท้ายก็ยังหาชูเซี่ยของเขาไม่เจอ

เขาเชื่อว่าแม้รูปลักษณ์ของชูเซี่ยจะเปลี่ยนไปอารมณ์ความรู้สึกจะเปลี่ยนไปเขาก็จะสามารถหาเธอให้เจอแต่เขาข้ามน้ำข้ามทะเลไปทั่วแล้วแต่ก็ยังหาผู้หญิงที่เขารักอย่างสุดหัวใจไม่เจอ

จนกระทั่งสงครามหนานจ้าวจบลงทหารหนานจ้าวยอมแพ้เตรียมไปเจรจาสันติภาพระหว่างประเทศ

จนกระทั่งแคว้งจื่อสวี้ถูกหลี่ฉางอันพวกเขาโจมตีจนไม่มีแรงสู้อีกและได้ส่งหนังสือร้องขอสันติภาพ

เรื่องเกี่ยวข้องกับเจรจาระหว่างประเทศหลี่เฉินเย่นผู้ซึ่งเป็นกษัตริย์ของประเทศไม่สามารถไม่เข้าร่วมได้

เพราะฉะนั้นแม้ในใจจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศกแม้ในใจยังรู้สึกไม่ยอมแพ้แต่เขาก็ต้องกลับเมือง

แต่หลี่เฉินเย่นคิดไม่ถึงว่าเมื่อเหล่าขุนพลของเขาไม่หมกมุ่นกับการใช้ลูกสาวของตัวเองมาเติมเต็มความว่างเปล่าในวังหลังแล้วแคว้นจื่อสวี้และแคว้นหนานจ้าวกลับพุ่งเป้าไปที่วังหลังของเขา

วังหลังที่ว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิงหลังจากที่ชูเซี่ยจากไปแต่ตอนนี้เป็นเหมือนเนื้อรสเด็ดเป็นที่หมายตาของผู้คน