ตอนที่1 ขี้เหร่มาก
มู่น่อนน่อนนั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง รอช่างแต่งหน้าเข้ามาแต่งหน้าให้เธอ
ทันใดนั้น ประตูถูกเปิดออกเซียวชู่เหอเดินเข้ามากอย่างเร่งรีบ
เธอเห็นผมที่ยุ่งเหยิงของมู่น่อนน่อน บนตัวยังสวมเสื้อไหมพรมแขนยาว พูดต่อว่า"คนของตระกูลเฉินมากันหมดแล้ว ทำไมเธอยังไม่เปลี่ยนชุด?"
มู่น่อนน่อนดันแว่นกรอบดำขึ้น เปลือกตาที่หย่อนยานดูเหมือนมึนๆ"คุณแม่ จะให้ฉันแต่งงานกับว่าที่สามีของพี่สาวจริงๆเหรอ?"
เซียวชู่เหอคิดว่าหล่อนจะเปลี่ยนใจ กระวนกระวายจนหน้าขาวซีดแล้ว
คนของตระกูลเฉินรออยู่ด้านนอก มีอะไรผิดพลาดก็ทำลายตระกูลมู่ได้!
เธอกระวนกระวายคุกเข่าลงตรงหน้ามู่น่อนน่อน"น่อนน่อน ถือว่าแม่ขอร้อง พี่สาวเธอคู่ควรกับคนที่ดีกว่านี้ เธอช่วยหล่อนหน่อย!"
เดิมทีดวงตาที่ดูไม่มีแววค่อยๆเปลี่ยนเป็นเย็นชา ถึงแม้เซียวชู่เหอจะเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของเธอ แต่กลับเอาความเอ็นดูทั้งหมดให้ลูกชายลูกสาวของภรรยาเก่าของพ่อที่เสียชีวิตไปแล้ว
ดังนั้น เซียวชู่เหอรู้อยู่แล้วว่าที่สามีของพี่สาวทั้งขี้เหร่ทั้งไม่สามารถมีเซ็กส์ได้ แต่กลับให้มู่น่อนน่อนแต่งแทนพี่สาว
เสียงเร่งของคนใช้ดังมาจากนอกประตู"คุณผู้หญิง คุณหนูสาม คนของขึ้นมาแล้ว"
มู่น่อนน่อนไม่ได้ยื่นมือไปประคองเซียวชู่เหอแค่พูดอย่างเย็นชาว่า"ลุกขึ้นเถอะ ฉันจะไปแล้ว"
ครั้งนี้ เธอตายใจแล้วจริงๆ
เปิดประตู เห็นนอกประตูมีบอดี้การ์ดแปลกหน้ายืนอยู่กลุ่มหนึ่ง นี้คือคนที่มารับเธอจากตระกูลเฉิน
ไม่มีงานแต่ง และไม่มีเจ้าบ่าว วันนี้เธอจะแต่งงานแล้ว
"ไปเถอะ"เธอเดินอยู่ข้างหน้า เดินลงไปก่อน
ตระกูลเฉินคือไฮโซระดับสูงของเมืองเซี่ยงไฮ้ ผู้สืบทอดสายตรงเพียงคนเดียวเฉินถิงเซียว กลับทำให้เสียโฉมตอนถูกคนลักตัวเมื่อ10กว่าปีที่แล้ว ไม่สามารถมีเซ็กส์ได้
ตั้งแต่นั้นมาเฉินถิงเซียวก็ไม่เคยโผล่หน้าให้ใครเห็น
ข่าวลือเขาอารมณ์โหดเหี้ยม น่าเกลียดน่ากลัว ผู้หญิงทุกคนที่ถูกส่งเข้าห้องเขาไม่มีใครมีรอดชีวิตออกมาได้
เรื่องที่น่าเศร้าที่สุดคือมีความคิดที่ว่า ถึงแม้เฉินถิงเซียวจะเป็นปีศาจ เธอก็ไม่แคร์แล้ว
…......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...