ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 12

ตอนที่12 เชื่อไม่เชื่อแล้วแต่เธอ

มู่น่อนน่อนไม่ชอบสีหน้าใจร้ายแบบนี้ของ

มู่หวั่นขี"เธอพูดบ้าอะไร!"

"ฉันไม่ได้พูดเบาๆ ในใจเธอรู้ดี มู่หวั่นขีหึเบาๆ"เธอกล้าพูดว่า เธอไม่ชอบชูหาน?"

มู่น่อนน่อนก้มหน้า เงียบ

เธอไม่กล้าพูด

เพราะว่า คนที่เธอชอบมาตลอดก็คือเสิ่นชูหาน

ในเวลานั้นเอง จู่ๆมู่หวั่นขีร้องออกมาอย่างตกใจ"ชูหาน?"

มู่น่อนน่อนเงยหน้าขึ้นอย่างแรง ถึงเห็นเสิ่นชูหานที่ไม่รู้กลับมาตั้งแต่ตอนไหน

เธอมองเสิ่นชูหานอย่างตื่นเต้น ไม่รู้ว่าเขาได้ยินไปเท่าไหร่

ใครจะไปรู้ เสิ่นชูหานกลับเลี่ยงที่จะมองเธอ

เธอรู้แล้วเสิ่นชูหานได้ยินแล้วแน่นอน

มู่หวั่นขีดูปฏิกิริยาของเสิ่นชูหานอย่างพอใจ ยิ้มปลอบเสิ่นชูหาน"ชูหาน เธออย่ามีภาระทางจิตใจ น่อนน่อนแต่งงานแล้ว พวกเราก็อยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นได้แล้ว"

นี้แหละคือปฏิกิริยาปกติของการที่ถูกผู้หญิงทั้งน่าเกลียดทั้งโง่แบบนี้อย่างมู่น่อนน่อน ไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องคนนั้นของเฉินถิงเซียว ทำไมถึงยังยุ่งกับมู่น่อนน่อน

อาจจะเป็นเพราะลองเปลี่ยนรสนิยมแปลกใหม่บ้าง หาความตื่นเต้น

"น่อนน่อน เธอแต่งงานแล้ว" ตอนนี้เสิ่นชูหานถึงหันหน้ามองมู่น่อนน่อนตรงๆ

"ใช่ ก่อนหน้านี้หล่อนยังบอกกับฉัน ถ้าแต่งงานจริงๆก็จะไม่มีทางแต่งงานให้ดี ก็เลยอยากแต่งเข้าตระกูลเฉิน ฉันเคยเตือนหล่อนแล้ว ถึงแม้ไฮโซอย่างตระกูลเฉินจะร่ำรวยมาก แต่สามีแบบนั้น......"

มู่หวั่นขีพูดถึงตรงนี้ ส่ายหัว ทำท่าทีเจ็บปวดใจ

แต่มู่น่อนน่อนฟังออกอย่างชัดเจน ในคำพูดของมู่หวั่นขีถึงบอกว่าเธออยากแต่งเข้าตระกูลเฉินเพราะเห็นแก่เงิน

ตระกูลเสิ่นกับตระกูลมู่สองตระกูลเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ พวกเขารู้จักกันมาหลายปี หรือเขาไม่รู้จริงๆเหรอว่าเธอเป็นคนยังไง?

ก็จริง ขนาดเซียวชู่เหอแม่แท้ๆยังไม่เชื่อเธอ คนนอกอย่างเสิ่นชูหานจะเชื่อเธอได้ไง

เธอพูดจบ ก็ออกจากห้องไปอย่างไร้เยื่อใย

ตอนปิดประตู เธอได้ยินเสิ่นชูหานพูดกับ

มู่หวั่นขี"เมื่อก่อนรู้สึกว่าน่อนน่อนคือเด็กผู้หญิงที่จิตใจบริสุทธิ์ คิดไม่ถึงว่าหล่อนจะกลายเป็นแบบนี้......"

มู่หวั่นขียังคงทำน้ำเสียงเสียใจอย่างนั้น"ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน…......"

มู่น่อนน่อนกำมือทั้งสองแน่น เม้มปากแน่น เดินออกจากร้านอาหารโดยที่หน้าก็ไม่หันกลับไป

โทรศัพท์ที่กระเป๋าดังขึ้นอีกครั้ง เธอกดรับโดยที่ไม่ได้มองเลย

น้ำเสียงทุ้มต่ำกระทบกับแก้วหูเธอ"เมนูที่ส่งไป ห่อกลับมาด้วย"