ตอนที่13 ฉันจน
มู่น่อนน่อนสตั้นไปชั่วครู่ ถึงรู้สึกตัว เจ้าของเสียงนี้คือเฉินเจียฉิน
"ทำไมเธอยังไม่ไป?"
ที่ตอบเธอ คือเสียงตัดสาย
เธอมองโทรศัพท์ที่ถูกตัดสาย นั่งยองๆกุมหัวอย่างหงุดหงิด
ทำไมทุกๆคนถึงต้องมาทำให้เธอลำบากในใจกันนะ?
เซียวชู่เหอกับมู่ลี่เหยียนให้กำเนิดเธอออกมา แต่กลับไม่เคยรักเธอ
เธอถูกบังคับแต่งเข้าตระกูลเฉิน เฉินถิงเซียวเกลียดจนไม่อยากเจอเธอ
เธอไม่อยากสร้างปัญหา แต่เฉินเจียฉินกลับยุ่งกับเธอ
แต่ว่า ถ้าเกิดไม่สนใจเฉินเจียฉิน เขาจะไปบอกกับเฉินถิงเซียวจริงๆหรือเปล่าว่า เธออ่อยเขา?
พอนึกถึงข้อนี้ มู่น่อนน่อนก็หายใจเข้าลึกๆแล้วลุกขึ้นมา
ถึงแม้เธอจะใช้เรื่องแบบนี้มาข่มขู่เซียวชู่เหอกับมู่หวั่นขี แต่ถ้าสมมุติเฉินเจียฉินพูดบ้าๆจริงๆ ตระกูลเฉินไม่สนถูกผิด ยังไงก็ต้องเสียสละเธอเพื่อรักษาชื่อเสียงตระกูลเฉินอยู่แล้ว
......
มู่น่อนน่อนไม่ได้ไปห่ออาหารพวกนั้นกลับมาอย่างที่เฉินเจียฉินบอก แต่ไปซื้อวัตถุดิบที่ตลาดกลับไป
เธอเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นรูปร่างใหญ่โตของเฉินเจียฉินอยู่ที่โซฟาขนาดเล็กสำหรับคนเดียว
ผู้ชายที่หล่อสง่าเอียงหัวพิงโซฟา ขายาวสองข้างทับด้วยกัน รักษาท่าทีที่สบายอิสระไว้ ถ้าไม่ใช่สีหน้าของเขาขาวซีดเกินไป สีหน้านิ่งเงียบแบบนี้ มองไม่ออกว่าเขาเพิ่งถูกยิงมาเลย
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เขายังคงดูเหมือนไม่เข้ากับห้องเดียวขนาดเล็กที่แคบของเธอ
ยังไงก็เป็นคุณชายตระกูลร่ำรวยที่ถูกโอ๋มาจนโต ถึงแม้ศีลธรรมแย่ไปนิด แต่ความสูงศักดิ์สง่างามซ่อนไว้ไม่ได้อยู่แล้ว
เธอเอาผักในมือตั้งไว้ข้างๆ ก้มลงเปลี่ยนรองเท้า
จู่ๆกลิ่นไอความเยือกเย็นเข้ามาใกล้
เธอเงยหน้าขึ้นอย่างแรง ก็เห็นผู้ชายที่ก่อนหน้านี้ยังเห็นนั่งพิงโซฟาอยู่ ไม่รู้เดินมาตรงหน้าเธอเมื่อไหร่ กำลังก้มหน้าสำรวจผักที่เธอเอากลับมา
เฉินถิงเซียวเห็นผักที่หล่อนซื้อชัดๆ ยักคิ้วมองหล่อน"นี่คืออาหารที่เธอห่อกลับมา?"
มู่น่อนน่อนเปลี่ยนรองเท้าเสร็จแล้ว หันหลังกลับหยิบผัก พูดเบาๆ"ห่ออาหารสุกแพงเกินไป ฉันจน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...