ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 14

ตอนที่14 พ่อของเฉินถิงเซียว

มู่น่อนน่อนมองเฉินเจียฉินที่มีกลิ่นไอความหม่นหมองอึมครึมเต็มไปหมด ชำเลืองเห็นหลังมือที่เปื้อนเลือดของเขา เบิกตาขว้างอย่างตกใจ"เธอ......"

ในกับข้าวของเธอก็ไม่ได้ใส่ของแปลกๆลงไป ทำไมถึงทำให้เขาคิดไม่ถึงวิ่งออกมาทำร้ายตัวเองกันนะ?

เฉินถิงเซียวไม่ได้สนใจหล่อน กำลังยกขาจะเดิน โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น

เขาแค่กวาดมองเบอร์แปลกบนหน้าจอ ก็กดวางสายทันที

ตอนนั้น เขาถึงเงยหน้ามอง"เข้าไปเถอะ"

น้ำเสียงของเขาเย็นชาและแฝงไปด้วยความกดดัน และยังมีความหม่นหมองบางอย่างอยู่

มู่น่อนน่อนรู้ถึงได้ว่าเฉินเจียฉินในตอนนี้น่ากลัวมาก เธอค่อยๆเขยิบถอยหลังเข้าไปในห้อง มือหนึ่งจับประตูที่ปิดครึ่งหนึ่ง ลังเลว่าจะปิดประตูให้ผู้ชายคนนี้อยู่ด้านนอกเลยดีไหม

เฉินถิงเซียวไม่ได้สังเกตเห็นความสับสนของหล่อน เพราะว่าโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นอีก

ครั้งนี้บนหน้าจอไม่ใช่เบอร์แปลก แต่แสดงคำว่าสือเย่สองตัว

เขาไม่รอช้าที่จะกดรับสาย และไม่ต้องเลี่ยงมู่น่อนน่อนที่อยู่ในนี้ ถามตรงๆ"เขาหาฉันมีเรื่องอะไร?"

สือเย่ที่อยู่สายนั้น พูดสั้นๆว่า"ให้นายพาลูกสะใภ้ของเขากลับบ้านกินข้าว คืนนี้"

"เหอะ!"เฉินถิงเซียวยิ้มเยาะเย้ย"ทีหลังสายของเขา แกไม่ต้องสนใจ"

สือเย่เข้าใจ"อืม ยังไง เขาก็ไม่ได้ให้เงินเดือนฉัน"

วางสายไป เฉินถิงเซียวเงยหน้าเห็นมู่น่อนน่อนยังยืนอยู่ที่ประตูตั้งนาน

"แอบฟังฉันคุยโทรศัพท์?"

มู่น่อนน่อนส่ายหัวรัวๆ"เปล่า"

เธอรู้สึกว่าอย่าเพิ่งไปกวนเฉินเจียฉินในตอนนี้จะดีที่สุด

"แล้วยังไม่เข้าไป?"เฉินถิงเซียวพูดจบ เดินเข้าไปหนึ่งก้าว เหล่มองเธอจากที่สูงเสียงคลุมเครือ"หรือว่า เธอคิดได้แล้ว ยอมทิ้งลูกพี่ลูกน้องฉัน อยู่ฉันไป?"

มู่น่อนน่อนฟังเขาพูดแบบนี้ หันหลังปิดประตูอย่างไม่ลังเล