ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 201

ตอนที่ 201 นางเมียน้อยที่ไร้ยางอาย

หลังจากที่เฉินถิงเซียวคีบอาหารขึ้นมา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เขาวางตะเกียบลง กำลังจะแตะโทรศัพท์ก็ถูกมู่น่อนน่อนหยุดไว้ก่อน

“คุณทานให้เสร็จก่อนเถอะนะคะ เรื่องนี้กู้จือหยั่นคงจะจัดการเรียบร้อยแล้ว” จริงๆแล้วมู่น่อนน่อนก็ยังไม่ค่อยมั่นใจเหมือนกันว่าปัญหานั้นถูกแก้ไปแล้วหรือยัง

ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าเรื่องนี้เฉินถิงเซียวเป็นคนกำชับกู้จือหยั่นเป็นคนดำเนินเรื่อง ในใจของเธอจึงคิดว่าเรื่องนี้เฉินถิงเซียวจะต้องจัดการได้อย่างแน่นอน หลังจากนั้นจึงไม่ได้เก็บเรื่องนั้นมาใส่ใจ เธอจึงสนใจแต่เรื่องการอาหารให้กับเฉินถิงเซียว

แต่เฉินถิงเซียวก็ยังจะรั้นล้วงโทรศัพท์ออกมาและต่อสายหากู้จือหยั่น

กู้จือหยั่นยุ่งทั้งวันเพิ่งจะได้หลับ แต่เขาก็ถูกปลุกขึ้นมา รับสายและตะโกนออกมาเสียงดัง โดยที่ไม่รู้ว่าปลายสายคือใคร “ใครกัน! ดึกขนาดนี้ยังโทรมาอีก”

“ฉันเอง” เฉินถิงเซียวพูดออกมาอย่างนิ่งๆ แต่ทันใดนั้นกู้จือหยั่นก็ตาสว่างทันที

กู้จือหยั่นนิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ปรับน้ำเสียงหลายเป็นนุ่มนวลน่าฟัง “คุณชายเฉินครับ ก็ไม่ดูหน่อยหรอครับว่าตอนนี้กี่โมงกี่ยามแล้ว ยังจะโทรหาฉันอีก ถ้าหากว่าคุณมีเวลาเยอะ ก็เสิร์ชราชาภาพยนตร์ซือหาอะไรดูไปนะ น่อนน่อนก็ถูกดึงเข้าไปแล้ว ไม่กี่วันมานี้ฉันมัวแต่ยุ่งกับเรื่องๆนี้จนไม่ได้หลับไม่ได้นอนแล้ว”

กู้จือหยั่นและเฉินถิงเซียวสนิทกัน เพราะอย่างนั้นจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องพูดจาอ้อมค้อม

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่อยู่เบื้องหลังในเรื่องนี้ต้องการอะไร แต่เขาจะต้องรู้เรื่องความสัมพันธ์ของนายกับมู่น่อนน่อนอย่างแน่นอน ถ้าไม่อย่างนั้นมันคงไม่อยู่เป็นเสี้ยนที่รังควานเราได้ขนาดนี้ ทุกครั้งที่มู่น่อนน่อนเป็นประเด็นร้อน ทำให้พวกเราต้องมาคอยตามแก้ปัญหาจนวิตกกังวลและไม่กล้าทำอะไรเลย”

มู่น่อนน่อนทำได้เพียงสังเกตจากสีหน้าอันเคร่งขรึมของเฉินถิงเซียว แต่เรื่องที่กู้จือหยั่นพูดคือเกี่ยวกับอะไรเธอก็ไม่ค่อยแน่ใจ

หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ทั้งสองก็ถูกความเงียบปกคลุม เวลาผ่านไปซักพักก็ยังไม่มีใครเอ่ยปากพูดอะไร

“วันนี้ฉันเห็นพี่ใหญ่ที่บริษัท” มู่น่อนน่อนเปล่งเสียงออกมาเพื่อทำลายความเงียบงัน

เมื่อเฉินถิงเซียวได้ยินเช่นนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ ขมวดคิ้วขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ตัว

“แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ ฉันไม่ได้พูดอะไรออกไป” มู่น่อนน่อนทำได้เพียงพูดพลางยิ้มออกมา “แต่เขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องประเด็นร้อน” เฉินถิงเซียวลุกขึ้นยืน “ฉันทานอิ่มแล้ว”

“แฉบ”มู่น่อนน่อนลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และพูดออกมาอย่างดัง “เฉินถิงเซียว คุณเลิกหลอกตัวเองได้แล้วนะ คุณก็รู้อยู่แก่ใจว่าสถานะของพี่ใหญ่เป็นอย่างไร แต่คุณเองต่างหากที่ไม่อยากจะทำใจเชื่อมัน และเอาแต่หลอกฉันว่าค้นหาอะไรไม่พบเลย”

คำพูดเหล่านี้ถูกเก็บเอาไว้ในใจของมู่น่อนน่อนมานานแสนนาน

เฉินถิงเซียวหยุดชะงัก จากนั้นหันหลังไปมองมู่น่อนน่อน

สำหรับครั้งนี้เขาไม่ได้ปฏิเสธและไม่ได้ยอมรับอะไร เพียงแค่พูดออกมาอย่างนิ่งขรึม “เรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง”

แววตาของเขาไร้ซึ่งความอ่อนโยน เหลือเพียงแต่ความเยือกเย็นเท่านั้น

ทันใดนั้นมู่น่อนน่อนก็ยืนสั่นไปทั้งตัว เธออ้าปากครั้งแล้วครั้งเล่าแต่กลับพูดอะไรออกมาไม่ได้เลย

สายตาอันเย็นชาของเขา มันเยือกเย็นจนมู่น่อนน่อนสัมผัสได้ ในเวลานี้เฉินถิงเซียวดูแปลกมาก ดูเย็นชาไปหมด

มู่น่อนน่อนทำได้เพียงยืนแข็งทื่ออยู่ที่เดิม

บางที เธออาจจะไม่เคยเข้าไปอยู่ในใจของเขาตั้งแต่แรกเลยก็เป็นได้

เขาไม่เต็มใจที่จะบอกกับเธอ จนเธออดไม่ได้และเอ่ยปากพูดขึ้นมา แต่เฉินถิงเซียวกลับทำท่าทีเย็นชาและทำราวกับว่าเธอไม่ควรเข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้

ในค่ำคืนนี้ทั้งสองคนนอนหันหลังให้กันและกันอยู่บนเตียง ไร้ซึ่งการโอบกอด ไร้ซึ่งการพูดจา

……

งานของที่บริษัทยังคงเยอะเหมือนเคย และมู่น่อนน่อนก็ยังคงยุ่งเช่นกัน

เพราะเมื่อวานเธอพักผ่อนไม่เพียงพอ เมื่อถึงเวลาพักกลางวันมู่น่อนน่อนก็รีบไปที่ห้องดื่มชาเพื่อชงกาแฟดื่ม

จนถึงตอนที่น้ำร้อนออกมามู่น่อนน่อนถึงดึงสติกลับมาได้

หลังจากที่เธอดื่มกาแฟเสร็จ เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะกดเข้าไปในWeibo

วันนี้คือวันศุกร์ บล็อกเกอร์ที่บอกว่าจะประกาศสถานะของมู่น่อนน่อนก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด นี่คงเป็นผลจากที่พวกกู้จือหยั่นจัดการไปเมื่อวาน

เธอกดไปที่ไอคอนของWeibo ยังไม่ทันจะได้ดูอะไรก็มีสายโทรศัพท์โทรเข้ามา

และคนๆนั้นก็คือ กู้จือหยั่น