ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 209

ตอนที่ 209 งานแต่ง

เสิ่นเหลียงยังส่งอิโมจิหน้า “เย็นชา” ให้กับมู่น่อนน่อน “ที่ฉันพูดไป ฉันจริงจังนะ เพราะยังไงตอนนี้สถานะของเธอก็โสด”

เมื่อได้ยินเสิ่นเหลียงพูดอย่างนั้น มู่น่อนน่อนก็คิดถึงเรื่องทะเบียนสมรส

ชื่อที่บนทะเบียนสมรสนั้นคือชื่อของเฉินถิงเซียวกับมู่หวั่นขี

หลังจากที่เธอเข้ามาอยู่ในบ้านตระกูลเฉิน ก็ยังไม่เคยเห็นทะเบียนสมรมของทั้งสองคนมาก่อน ดังนั้นเฉินถิงเซียวจึงไม่รู้ว่าชื่อในทะเบียนสมรสนั้นเป็นของใคร

แต่รูปภาพใบทะเบียนสมรมใบนั้นคือรูปที่ซือเฉิงหยู้ให้กับมู่หวั่นขี

และมู่หวั่นขีก็ปรากฏตัวในฐานะผู้เคราะห์ที่เป็นเหยื่อ ไม่ว่าเธอจะเคยมีชีวิตส่วนตัวที่วุ่นวายมามากแค่ไหน แต่ในทางกฎหมายแล้วนั้น มู่หวั่นขีก็คือภรรยาของเฉินถิงเซียว และการที่มู่น่อนน่อนมาอยู่กับเขานั้นก็ถูกมองว่าเป็น “เมียน้อย”

เมื่อเสิ่นเหลียงพูดจบ ก็ได้สติและคิดทบทวนว่ามีอะไรที่ตัวเองพูดไม่ถูกต้อง

“ไม่ใช่ ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น……” เสิ่นเหลียงพยายามจะอธิบาย

“ไม่เป็นไรหรอก” มู่น่อนน่อนพูดปลอบใจเธอ

หลังจากที่วางสายเสร็จ เธอก็ไปหาเฉินถิงเซียว

เฉินถิงเซียวไม่ได้ไปทำงานที่บริษัท เพราะกำลังยุ่งกับการจัดการเรื่องของมู่น่อนน่อน

วันแรกที่ข่าวของซือเฉิงหยู้ออกไปว่าเป็นเกย์ วันถัดไปก็มีการประกาศข่าวรักๆใคร่ๆของผู้คนในวงการบันเทิง

วันนี้เป็นวันที่สาม สองวันนี้ที่มีข่าวปรากฏออกมามากมาย ก็เพื่อต้องการจะเบี่ยงเบนความสนใจ จนตอนนี้ไม่มีใครพูดถึงเรื่องมู่น่อนน่อนอีก

แต่ข่าวที่กลายเป็นประเด็นของคือข่าวของดารานักแสดงของบริษัทเสิ้งติ่ง

มู่น่อนน่อนรู้ดีกว่าใคร ว่าทั้งหมดนี้คือฝีมือของเฉินถิงเซียว

ข่าวลือนั้นค่อยๆถูกกลบไป แต่ที่ยังเหลือก็คือเรื่องของทะเบียนสมรส

ช่วงไม่กี่วันนี้การดำเนินชีวิตของมู่หวั่นขีนั้นก็ไม่ง่ายเลย เธอถูกมู่เจิ้งซิวขังไว้ในบ้าน ไม่อนุญาตให้เธอนั้นออกไปไหน และไม่ให้เธอออกไปหาซือเฉิงหยู้ด้วยเช่นกัน

มู่เจิ้งซิวเป็นคนที่เข้มงวด และเขาก็รู้จักนิสัยของมู่หวั่นขีเป็นอย่างดี

ถ้าปล่อยให้เธอออกไปข้างนอกตอนนี้ เธอก็คงปากมากและพูดอะไรออกไปเรื่อยเปื่อย

ตอนนี้เขาแค่ต้องการให้บริษัทมู่ซื่อนั้นสงบสุข ไม่อยากยั่วยุตระกูลเฉินอีกต่อไป

……

ห้องหนังสือของเฉินถิงเซียวนั้นไม่ได้ล็อกประตู มู่น่อนน่อนผลักเข้าไปอย่างเบาๆ ประตูถูกเปิดออก

เธอยังไม่ได้ก้าวเข้าไป ก็ได้ยินเสียงขู่คำรามของเฉินถิงเซียว

“นายคิดว่าในปีนั้นฉันไม่รู้เรื่องระหว่างนายกับแม่อย่างนั้นเหรอ? นายทำเรื่องที่น่าอับอายที่สุดและเข้าไปเอาอกเอาใจมู่เจิ้งซิวอย่างนั้นเหรอ? ตอนนี้กระทั้งเรื่องของทะเบียนสมรมนายก็จะยื่นมือเข้ามายุ่งอย่างนั้นเหรอ”

ในห้องนั้นเปิดไว้เพียงแค่โคมไฟตัวเล็กๆ เฉินถิงเซียวยืนอยู่ที่ระเบียง พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

จู่ๆความรู้สึกของเขาก็ทำให้เขานั้นหันกลับไปมองที่ตรงประตู เมื่อเขามองเห็นมู่น่อนน่อนอยู่ที่ตรงประตู เขาก็นิ่งชะงัก จากนั้นก็รีบตัดสายทิ้ง

มู่น่อน่อนรีบเดินเข้ามา “ฉันแวะมาถามเรื่องของทะเบียนสมรส”

เฉินถิงเซียวหรี่ตามอง ระงับความโกรธเอาไว้ จากนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “สำหรับเรื่องนี้เธอไม่ต้องกังวลหรอกนะ”

“ฉันแค่อยากมาถามว่าจริงๆแล้วเรื่องมันเป็นอย่างไร ก็แค่นั้นเอง” ตอนนี้ความคิดของมู่น่อนน่อนเริ่มซับซ้อน

ในใจของเธอนั้นแน่นอนว่าเธอรู้สึกชอบเฉินถิงเซียว

รู้แน่ชัดว่าถึงแม้ว่าเธอกับเฉินถิงเซียวหลังจากนี้ไปจะไม่มีทะเบียนสมรม อาจจะอยู่ในความงุนงง แต่มันก็ยังเต็มไปด้วยความสุขแบบประหลาด

ไม่มีทะเบียนสมรม พวกเขาเป็นสามีภรรยากันที่ไม่ได้ถูกรับการรับรองทางกฎหมาย เมื่อเป็นแบบนี้หากวันใดที่เธอต้องการจะไปจากเฉินถิงเซียว มันก็จะเป็นอิสระได้ง่าย

ผู้ชายอันตรายและคาดเดาอยากอย่างเฉินถิงเซียวนั้น เธอเลือกที่จะอยู่กับเขา เหมือนแมงเม่าที่บินเข้ากองไฟ

แต่จู่ๆก็มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น มันก็เหมือนเป็นอีกทางหนึ่งที่จะทำให้เธอถอย

เฉินถิงเซียวจ้องมองไปที่เธอ ด้วยสายตาที่ลุ่มลึก

มู่น่อนน่อนก็สบตาไปที่เขาด้วยเช่นกัน แต่ความรู้สึกในตอนนี้ก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นความรู้สึกผิด ราวกับว่าเฉินถิงเซียวนั้นกำลังจะเข้าใจถึงความคิดของเธอ

มู่น่อนน่อนรู้สึกผิดจนต้องหันหน้าหนี “ถ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร”

“วิธีการแก้ปัญหาเรื่องๆนี้ก็คือ พวกเราจะต้องจัดงานแต่งงาน”