ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 273

เมื่อได้ยินที่มู่น่อนน่อนพูด เห็นชัดว่าเขาไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวพูด “ทำไมถึงปวดท้องได้ ？”

เสิ่นชูหานในตอนนี้ฉลาดกว่าเสิ่นชูหานคนก่อนมาก ช่างหลอกยากเสียจริง

“ไม่รู้เหมือนกัน คงอาจจะยังปรับสภาพไม่ได้”มู่น่อนน่อนเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้า“อ่อนแรง”

ตลอดช่วงเช้านี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย มู่น่อนน่อนหนีพ้นเงื้อมมือของเฉินถิงเซียว ในตอนนี้ก็ยังคงหวาดกลัวและตื่นตระหนก ใบหน้าซีดเซียว ดูไปแล้วก็ไม่สู้ดีเท่าไรนัก

เสิ่นชูหานมองไปยังประตูขึ้นเครื่องแวบหนึ่ง “ ฉันไปกับเธอ”

“ขอบใจนะ”มู่น่อนน่อนลุกขึ้นยืน ปล่อยให้เสิ่นชูหานประคองเธอยังไปห้องน้ำ

เพราะตอนนี้เธอเองก็“อ่อนแรง”มาก จำต้องปล่อยให้เสิ่นชูหานประคองไป

มาถึงที่ประตูหน้าห้องน้ำ เสิ่นชูหานก็รอหญิงสาวอยู่ที่หน้าประตู

มู่น่อนน่อนเข้าไปในห้องน้ำ สีหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นมา เธอพิงไปที่ประตูรออยู่อย่างนั้นเงียบๆปล่อยให้เวลาล่วงเลยผ่านไป

เธอต้องรอให้ถึงวินาทีสุดท้ายของการขึ้นเครื่องหมดลงถึงจะออกไป

และตอนนี้เธอต้องคิดหาวิธี เพื่อไม่ให้เสิ่นชูหานขึ้นเครื่องไปได้ทัน

เธอมีลางสังหรณ์ ว่าเสิ่นชูหานในตอนนี้ คงกำจัดไม่ได้ง่ายๆเหมือนกำจัดเฉินถิงเซียว

จนกระทั่งเที่ยวบินของเธอเริ่มประกาศตามผู้โดยสาร มู่น่อนน่อนถึงได้จัดแจงตัวเองให้เรียบร้อยแล้วออกจากห้องน้ำ

เห็นชัดว่าเสิ่นชูหานทนรอเธอจนแทบจะไม่ไหวแล้ว

แต่ตอนที่เขาพูดคุยกับมู่น่อนน่อน ก็ยังคงมีน้ำเสียงที่ห่วงใย “ทำไมถึงเพิ่งจะออกมา ? มันแย่มากเหรอ ? ”

“เปล่า”มู่น่อนน่อนส่ายหัว แล้วเดินไปอย่างช้าๆ

เสียงตามสายเที่ยวบินของมู่น่อนน่อนก็ยังคงประกาศให้ขึ้นเครื่องเป็นครั้งสุดท้าย

เห็นชัดว่าเสิ่นชูหานเริ่มที่จะร้อนรน เพราะฝีเท้าของเขาก้าวเร็วขึ้น

ในตอนนี้เอง มีหญิงวัยกลางคนเดินผ่านหน้าของมู่น่อนน่อน

มู่น่อนน่อนก็คิดแผน เหลือบมองไปที่เสิ่นชูหานแวบหนึ่ง แล้วยื่นมือไปแย่งบัตรโดยสารของเขามา จากนั้นก็จับไปที่ก้นของหญิงวัยกลางคนคนนั้น

เมื่อหญิงวัยกลางคนคนนั้นรู้สึกตัว ก็หันหลังกลับมา

มู่น่อนน่อนก็ง้างมือขึ้นแล้วตบไปที่ใบหน้าของเสิ่นชูหานฉาดหนึ่ง“ทำไมนายถึงได้เลวอย่างนี้ ！”

เสิ่นชูหานมึนงงไปหมด“อะไร？”

“ฉันเห็นหมดแล้ว เมื่อกี้นายจับ……”มู่น่อนน่อนหันไปมองหญิงวัยกลางคนคนนั้น ทำท่าทีอึกอักไม่กล้าพูดมันออกมา

และหญิงวัยกลางคนคนนั้นก็ไม่ใช่คนที่จะไปหยอกเล่นอะไรด้วยง่ายๆได้เช่นกัน

เมื่อเธอได้ยินที่มู่น่อนน่อนพูด ก็เข้าใจได้ทันทีว่าเมื่อกี้เสิ่นชูหานเป็นคนจับก้นเธอ

เสิ่นชูหานเองก็เป็นนายน้อยที่มีฐานะร่ำรวย รูปลักษณ์ก็ดูดีกว่าคนธรรมดามาก แต่เขาก็เป็นผู้ชาย หญิงวัยกลางคนคนนี้จึงโอนเอนไปทางมู่น่อนน่อนมากกว่า

หญิงวัยกลางคนคนนี้ยื่นมือออกไปผลักเสิ่นชูหาน“นายก็ดูยังหนุ่มยังแน่นหน้าตาก็ดูดีทำไมถึงได้เป็นคนไร้ยางอายแบบนี้？”

สีหน้าของเสิ่นชูหานแน่นิ่ง “ผมไม่ได้ทำอะไรคุณเลย ”

ในตอนนี้ เขาจะไม่รู้จุดประสงค์ของมู่น่อนน่อนได้ยังไง

มู่น่อนน่อนไม่ต้องการให้เขาขึ้นเครื่องไปด้วย

เขายิ้มเยาะออกมา กำลังจะเอ่ยปากพูด ก็เห็นชายรูปร่างกำยำหลายคนเดินล้อมเข้ามา

ชายที่รูปร่างกำยำที่สุดคนหนึ่ง เอ่ยถามเสิ่นชูหานด้วยสำเนียงท้องถิ่นนิดๆ “นี่นายแต๊ะอั๋งพี่สะใภ้ของเราเหรอ ？”

มู่น่อนน่อนนิ่งอึ้งไป หญิงวัยกลางคนที่เธอไปจับก้นคนนี้แท้จริงแล้วคือภรรยาของ“ลูกพี่ใหญ่”ของที่ไหนสักคน ?

เสิ่นชูหานไม่ได้มีบอดี้การ์ดมาด้วย คงต้องเสียเปรียบแน่ๆ

แต่ในตอนนี้ มู่น่อนน่อนก็คงไม่สามารถสนใจอะไรไปมากกว่านี้ได้

อย่างมากเสิ่นชูหานก็คงถูกซ้อมนิดๆหน่อยๆ

มู่น่อนน่อนใช้จังหวะที่เสิ่นชูหานโดนล้อม ขยับปากพูดแบบไม่มีเสียงกับเขาว่า：ขอโทษ

จากนั้น เธอก็เดินไปที่ประตูขึ้นเครื่องอย่างรวดเร็ว ตรวจเช็กบัตรโดยสารแล้วขึ้นเครื่องไป