ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 279

เด็กหนุ่มออกแรง มู่น่อนน่อนไม่สามารถสลัดให้หลุดได้

เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา พูดอย่างเย็นชาว่า“ปล่อยฉัน！”

มู่น่อนน่อนมีดวงตาที่กลมสวย เวลายิ้มก็ดูสดใสจนน่าหลงใหล แต่เมื่อจ้องมองอย่างเย็นชา ความหนาวเย็นนั้นก็สามารถแทรกซึมเข้าไปในกระดูกได้

เด็กหนุ่มที่จับตัวเธอไว้อายุยังน้อย ถูกมู่น่อนน่อนจ้องมองอย่างเย็นชาแบบนี้ แรงในมือก็คลายลงอย่างไม่รู้ตัว

มู่น่อนน่อนใช้จังหวะนี้ชักดึงมือออก แล้วถอยหลังออกห่างไปสองก้าวอย่างรวดเร็ว จ้องมองไปที่เขาอย่างระแวดระวัง

เด็กหนุ่มรู้สึกอับอายจนกรุ่นโกรธกับพฤติกรรมของตัวเองเมื่อครู่ ก่นด่าไปว่า “กะหรี่！”

พูดจบ ก็ยื่นมือไปจับมู่น่อนน่อนเอาไว้

ใบหน้าของมู่น่อนน่อนมีความตื่นตระหนกพาดผ่าน ในตอนนี้เอง ไม่รู้ว่ามีผู้ชายร่างกายกำยำที่ไหนจู่ๆก็กระโจนเข้ามา เดินมาที่ตรงหน้าของเธอกับเด็กหนุ่มคนนั้น แยกคนสองคนให้ออกจากกัน

ชายคนนั้นเหวี่ยงหมัดออกไป ทำให้เด็กหนุ่มล้มคว่ำลงไปที่พื้นทันที

“ปัง！”

เด็กหนุ่มล้มคะมำลงไปที่พื้น มือกุมท้องเอาไว้เจ็บจนร้องไม่ออก

มู่น่อนน่อนนิ่งอึ้งไปกับฉากละครที่เกิดขึ้นตรงหน้า ชายคนที่ยืนตรงหน้าหันกลับมองมาที่เธอแล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า“คุณผู้หญิง ไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ ？”

ผู้ชายคนนี้พูดภาษาจีน

มู่น่อนน่อนเพิ่งจะสังเกตเห็น ผู้ชายที่ช่วยเธอคนนี้ เป็นคนเมืองZ หน้าตาธรรมดา แต่รูปร่างกำยำ เป็นคนที่เรียนศิลปะการต่อสู้มา

ฝีมือการต่อสู้เก่งกาจมาก เมื่อกี้เธอก็เพิ่งจะได้เห็นไป

มู่น่อนน่อนรู้สึกซาบซึ้งใจ “ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณค่ะ ฉันชื่อมู่น่อนน่อน แล้วคุณชื่ออะไรคะ ? ”

ชายคนนี้ราวกับลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงได้ตอบกลับว่า“ แค่ผ่านมาเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจหรอกครับ”

ชายคนนั้นพูดจบ ก็หันหลังเดินจากไป

มู่น่อนน่อนมองแผ่นหลังของเขาอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าเขาแปลกๆ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ ก็ไม่กล้าที่จะอยู่นาน เร่งรีบจากไปอย่างร้อนรนเช่นกัน

บางทีบนโลกนี้ ก็อาจจะมีคนที่ทำความดีแล้วไม่อยากให้ใครรู้ชื่อแซ่ก็เป็นได้

……

มู่น่อนน่อนเข้าเมืองไปแล้วหาโรงแรมห้าดาวเข้าพักอยู่ที่นั่น

เธอจองห้องพักไว้สามคืน ตัดสินใจพักอยู่ที่นี่ไปก่อน แล้วค่อยคิดหาทางว่าจะเอายังไงต่อไป

ที่พักก่อนหน้า เธอคิดว่าคงจะไม่กลับไปอยู่ต่ออีกแล้ว แต่ก็ต้องกลับไปเก็บข้าวของ

และวันครบกำหนดคลอดของเธอก็ใกล้เข้ามาแล้ว หาบ้านพักก็คงจะหาที่มันห่างไกลแบบนั้นไม่ได้อีก หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีก ก็คงจะไม่โชคดีแบบคราวนี้แน่

ไม่นานมู่น่อนน่อนก็หาคอนโดที่ใกล้กับโรงพยาบาลได้อย่างรวดเร็วบนอินเทอร์เน็ต และที่บังเอิญก็คือ เจ้าของห้องเป็นคนเมืองZ เพราะงานเลยต้องย้ายไปยังต่างเมือง ดังนั้นเลยปล่อยห้องให้เช่า อีกทั้งยังปล่อยให้เช่าแค่คนเมืองZเท่านั้น

ทำเลที่ตั้งของห้องนี้ดีมาก การเดินทางสะดวกสบาย เฟอร์นิเจอร์ครบครัน เช่าระยะยาวหรือระยะสั้นก็ได้ทั้งนั้น

มู่น่อนน่อนลองโทรติดต่อไปหาเจ้าของห้องดู

หลังจากที่ต่อสายได้แล้ว มู่น่อนน่อนก็หยั่งเชิงด้วยการพูดเป็นภาษาจีน“สวัสดีค่ะ ฉันเห็นโพสต์ของคุณบนอินเทอร์เน็ต……”

เจ้าของน่าจะเป็นคนใจร้อนคนหนึ่ง ไม่รอให้เธอได้พูดจบ ก็พูดขัดเธอขึ้นมา“ใช่ ฉันจะปล่อยเช่า ฉันต้องขึ้นเครื่องไปต่างเมืองเที่ยวบินคืนนี้ หากคุณอยากดูห้องก็มาตอนนี้ได้เลย ”

นอกจากวิดีโอคอลกับฉินสุ่ยซาน และตอนที่โทรหาเสิ่นเหลียง มู่น่อนน่อนก็ไม่ได้คุยภาษาจีนกับใครที่ไหนแบบนี้มานานมากแล้ว

“ได้ค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ”

มู่น่อนน่อนวางสาย แล้วยืนยันที่อยู่อีกครั้ง ก็โบกรถไปหาทันที

ที่ตั้งของคอนโดเป็นแหล่งพลุกพล่าน ทั้งสองคนนัดเจอกันที่หน้าประตู ในที่สาธารณะ มู่น่อนน่อนก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล

เจ้าของห้องเป็นหญิงวัยกลางคน ที่แตกต่างจากที่คุยโทรศัพท์ก็คือ ตัวจริงของเธอเป็นคนที่อ่อนโยนมาก

ทันทีที่หญิงวัยกลางคนเห็นเธอ ก็พูดออกมาตรงๆว่า“ไปดูห้องกันก่อน เป็นคอนโดคนโสด มีของครบทุกอย่าง ดูว่าคุณจะอยู่นานแค่ไหน ”

เจ้าของห้องพูดจบ ก็เดินนำทางไป

มู่น่อนน่อนเดินตามหลังเธอแล้วพูดว่า “ฉันคงไม่ได้อยู่นานมาก”