ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 35

ตอนที่ 35 ทำให้ชื่อเสียงของเธอพัง

หลังเสร็จการสัมภาษณ์ “เฉินเจียฉิน”ก็ตามมู่น่อนน่อนตลอด เธอยังไม่ทันดูสัมภาษณ์ตัวเองเลย

เธอเปิดคอมพิวเตอร์ดูพบว่ามีคนติดตามมากและมีคนดังหลายคนแชร์

คนส่วนใหญ่ก็ด่าเธอ แต่ก็มีคนส่วนน้อยที่ยังมีสติอยู่เห็นด้วยกับเธอ

“พูดแล้วไงว่าเธอแค่ทำข่าวกู เห็นมั้ยคนที่สงสารเธอก่อน”

“นึกว่าตนเองเป็นคนสำคัญหรือ ยังใส่หน้ากากมาสัมภาษณ์”

“แค่มีฉันคนเดียวหรือที่คิดว่าคำพูดของเธอเจ๋งมาก”

“เราพบว่าตั้งแต่ต้นจนจบเธอก็ไม่เคยยอมว่าเธอแย่งสามีพี่สาว”

พอเห็นความคิดเห็นข้อสุดท้ายมู่น่อนน่อนก็ยิ้มขึ้นมา

เธอตั้งใจไม่ตอบคำถามนั้นเผื่อวันหลังมู่หวั่นขีจะมาหาเรื่องเธอเพราะเรื่องนี้

มู่น่อนน่อนดูความคิดเห็นต่อไป

“นี่เป็นละครใหญ่ในรอบปีหรือ”

“......”

พอได้รู้จุดมุ่งหมายของคนตระกูลมู่ มู่น่อนน่อนก็ตัดสินใจว่าเธอจะไม่ตามใจเขาเหมือนก่อนแล้ว และเธอจะไม่ให้เรื่องนี่จบลงอย่างง่ายๆ

ไม่นานเท่าไร ความคิดเห็นของการสัมภาษณ์นั้นก็กลายเป็นคำด่าทั้งหมดแล้ว

มู่น่อนน่อนรู้ว่านี่เป็นฝีมือของมู่หวั่นขี

แต่เธอไม่สนใจ

มู่หวั่นขีก็มีจุดดำมากมาย และเธอกับมู่หวั่นขีอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวง่ายที่จะหาจุดดำของเธอ

ให้คนตระกูลมู่ภูมิใจในตัวเองอีกหนึ่งวัน พรุ่งนี้เธอก็จะเปิดเผยจุดดำของมู่หวั่นขีให้นักข่าว เธอจะทำให้ชื่อเสียงของมู่หวั่นขีพังไป

ดูความคิดเห็นไปเรื่อยๆ มู่น่อนน่อนมีอีเมลฉบับหนึ่งทียังไม่ได้อ่าน

พอเธอเปิดไปอ่านก็ตะลึงไปสักพัก

เป็นการชวนสัมภาษณ์จากบริษัทเสิ้งติ่ง

เธอเคยส่งประวัติย่อให้บริษัทเสิ้งติ่งหรือ

เธอไปตรวจดูหลายรอบก็ไม่พบ เธอรู้สึกแปลกใจมาก

ทันใดนั้น เธอคิดถึงว่า “เฉินเจียฉิน”เคยพาเธอไปกินข้าวกับกู้จือหยั่น

เธอพบว่าเวลาที่อีเมลส่งมาคือเก้าโมงเช้าและตอนนั้นเธอกำลังสัมภาษณ์อยู่

คิดแล้วคิดอีก เธอก็ตัดสินใจว่าจะไปถาม “เฉินเจียฉิน”หน่อย

......

เฉินถิงเซียวกำลังนั่งเล่นเกมอยู่ในห้องโถง

สือเย่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ด้านหลังเขา และโทรศัพท์ก็เปิดสปีกเกอร์อยู่

เธอได้ยินเสียงคลั่งๆของกู้จือหยั่น “ผมแค่ไปกินข้าวขางนอกกับคุณชายแก พอกลับถึงบริษัทก็วุ่นวายไปหมด แกบอกให้เขาถ้าเขาไม่กลับมาทำงานผมก็จะไปฆ่าตัวตายแล้ว”

สือเย่หันตัวมองเฉินถิงเซียวแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “คุณชายกำลังยุ่งอยู่”

กู้จือหยั่นไม่เชื่อแน่นอน “ยุ่งอะไรของเขาวะ เขาทำอะไรอยู่แกเปิดกล้อง”

เธอยังไม่ไปกี่ก้าวเฉินถิงเซียวก็พูดว่า “ช่วงนี้เธอกำลังหางานอยู่ เป็นเรื่องการชวนสัมภาษณ์ใช่ไหม”

มู่น่อนน่อนรู้สึกแปลกใจจึงหยุดก้าวและหันตัวไปถามว่า “คุณรู้ได้ยังไร”

“กู้จือหยั่นเคยพูดกับผมว่า บริษัทต้องการคนใหม่จึงเลือกคนที่กำลังจบการศึกษาเข้าบริษัทบ้าง”

พอพูดจบเฉินถิงเซียวก็ใช้ตาโตของเขามองเธอแล้วขมวดคิ้วขึ้นมาพูดว่า “เธอก็ได้รับการชวนสัมภาษณ์ของเขาหรือ”

มู่น่อนน่อนดูความเหยียบหยามจากใบหน้าของเขา

เธอย่นลิปสแล้วพูดว่า “ฉันก็ไม่อยากไปหรือ”

พอพูดจบเธอก็จากไป

เฉินถิงเซียวมองหลังของเธอและคิดอยู่ในใจว่า

ผู้หญิงขี้เหร่คนนี้กล้าเถียงกับตัวเองด้วยหรือ

สือเย่รู้ว่าคุณชายของตนโกรธแล้ว เขาจึงอยากไปวางสายแต่ไม่รู้ว่ากู้จือหยั่นวางสายลงเมื่อไร

และวินาทีถัดไปกู้จือหยั่นก็โทรเข้ามาเฉินถิงเซียวรับสายแล้วพูดกับกู้จือหยั่นว่า “อยากไปฆ่าตัวตายก็ไปเถอะไม่ต้องาบอก”

แต่กู้จือหยั่นกลับหัวเราะขึ้นมา “ฮาๆๆๆ แกเปิดประตูหลังให้ แต่เมียแกก็ไม่อยากเข้าเลย......”

“แค่นึกถึงว่าแกโกรธขณะนี้ กูก็รู้สึกดีใจมาก ฮาๆๆ......”

เฉินถิงเซียวพูดว่า “ผมจะไม่เข้าบริษัทก่อนเมียผมเข้า”

กู้จือหยั่นยอมผิดทันที “กูผิดแล้ว......”

แต่เสียงที่ตอบเขามีแต่เสียงโทรศัพท์ที่ถูกวางสาย