ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 519

มู่น่อนน่อนทำท่าทางเหมือนเพิ่งจะนึกขึ้นได้ “ฉันต้องนัดหมายล่วงหน้าด้วยเหรอคะ”

“ค่ะ” หญิงสาวที่แผนกต้อนรับยังคงยิ้มรับ แต่ดวงตาของเธอยังคงดูถูกเหยียดหยามไม่หยุด

มู่น่อนน่อนเข้าใจความคิดของพวกเธอดี ในใจของพวกเธอ มู่น่อนน่อนเป็นแค่อดีตภรรยาที่อยากจะกลับมาคืนดีกับเฉินถิงเซียว

ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้เฉินถิงเซียวยังมี “คู่หมั้น” อย่างซูเหมียน และ “ลูกสาวที่มีกับคู่หมั้น”แล้ว แต่มู่น่อนน่อนยังคงหน้าด้านไม่ยอมตัดใจ

ในสายตาของคนภายนอก ตอนนี้มู่น่อนน่อนอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดและไม่อยู่ในฐานะที่เป็นผู้ถูกต้องโดยสิ้นเชิง

มู่น่อนน่อนแสร้งทำเป็นไม่เห็นสีหน้ารังเกียจของพวกเธอ แล้วถามต่อ “ถ้าฉันอยากจะเข้าไปเจอเขา ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะนัดเจอได้คะ?”

ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับหัวเราะเยาะและพูดด้วยน้ำเสียงสะใจ “ตารางนัดหมายของท่านประธานถูกกำหนดไว้แน่นจนถึงปีหน้าเลยค่ะ ถ้าคุณนัดหมายตอนนี้ คุณคงจะได้พบเขาเป็นอีกครึ่งปีหลังจากนี้ค่ะ”

ครึ่งปีหลังจากนี้ถึงจะได้พบเขา

เสียงนี้ฟังดูแล้ว เหมือนครึ่งปีจะแค่ครึ่งวัน

“ต้องรอนานขนาดนั้นเลยเหรอคะ...” มู่น่อนน่อนพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย เธอรู้อยู่แล้วว่าเฉินถิงเซียวงานยุ่งมาก แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะงานยุ่งถึงขนาดนี้

พนักงานต้อนรับพูดเสริมอีกประโยคหนึ่ง “ใช่ค่ะ แต่ครึ่งหลังจากนี้ ก็ไม่แน่ว่าคุณจะไม่สามารถนัดเจอท่านได้”

“อยากเจอเขาสักครั้งช่างยากลำบากจริงๆ” มู่น่อนน่อนพูดด้วยใบหน้าผิดหวัง

สือเย่ที่เพิ่งจอดรถแล้วเข้ามาจากด้านนอก ก็ได้ยินคำพูดของมู่น่อนน่อนพอดี

เปลือกตาของเขากระตุก และเขารู้ได้โดยสัญชาตญาณเลยว่าคุณนายน้อยที่น่าเคารพกำลังคิดจะก่อปัญหา

เขาเตรียมจะเดินเข้าไปหา แต่ถูกสายตาของมู่น่อนน่อนที่มองกลับมาที่เขาเหมือนจะบอกให้เขา “ไม่ต้องเข้ามายุ่ง”

สือเย่ต้องแสร้งทำเป็นไม่เห็นมู่น่อนน่อน แล้วเดินออกไปอีกครั้ง

ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับไม่ได้สังเกตว่าสือเย่เข้ามาและออกไปแล้ว

“เพราะยังไงท่านประธานก็ไม่ใช่คนธรรมดานี่คะ” ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับพูดกับมู่น่อนน่อนอยู่นาน จึงเริ่มหมดความอดทน “คุณมู่ ต้องการนัดหมายล่วงหน้าไหมคะ”

มู่น่อนน่อนแสร้งทำเป็นแปลกใจ แล้วพูดว่า “คุณรู้จักฉันจริง ๆ ด้วย?”

“ตอนนี้ทั่วทั้งเมืองหู้หยางคงจะมีน้อยคนค่ะ ที่ไม่รู้จักคุณมู่” ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับไม่สนใจแม้แต่จะเสแสร้งแกล้งทำแล้ว

“จริงเหรอคะ” มู่น่อนน่อนยกยิ้ม “งั้นพวกคุณทำงานต่อเถอะค่ะ ฉันไม่รบกวนเวลาพวกคุณแล้ว”

“คุณมู่จะไม่นัดหมายล่วงหน้าไว้ก่อนเหรอคะ”

“ไม่ล่ะค่ะ ฉันจะโทรหาเขาโดยตรงเลยดีกว่า” หลังจากที่มู่น่อนน่อนพูดจบ เธอก็ยิ้มให้ผู้หญิงที่แผนกต้อนรับ แล้วหันหลังกลับไปนั่งลงบนโซฟาเพื่อโทรหาเฉินถิงเซียว

แผนกต้อนรับไม่ได้สนใจคำพูดของมู่น่อนน่อน พอมู่น่อนน่อนหันหลังเดินจากไป พวกเธอก็เริ่มพูดซุบซิบนินทาทันที

“ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงที่หน้าด้านไร้ยางอายแบบนี้มาก่อนเลย!”

“เป็นข่าวขึ้นหน้าหนึ่ง แล้วยังกล้ามาหาท่านประธานของเราอีก ไม่รู้ว่าเธอเอาหน้าไปไว้ที่ไหน”

“ใช่ ท่านประธานของเรามีลูกสาวแล้ว เธอยังไม่ยอมตายใจอีก”

“ทำลายความรักของคนอื่น...”

มู่น่อนน่อนเอียงหูแล้วแอบฟังเล็กน้อย

ปรากฏว่าตอนนี้คนเหล่านี้กำลังนินทาเรื่องของเธออยู่

มู่น่อนน่อนหัวเราะออกมา ไม่สนใจเลยสักนิด

เธอหาที่นั่งแล้วโทรหาเฉินถิงเซียวทันที

โทรศัพท์ดังขึ้นแค่สองครั้งอีกฝ่ายก็กดรับสายแล้ว

ทันทีที่เฉินถิงเซียวกดรับสาย เขาก็ถามขึ้นว่า “มีอะไรหรือเปล่า?”

ดูเหมือนว่าทุกครั้งที่เขารับโทรศัพท์จากเธอ เขาจะถามออกมาก่อนเสมอว่า“มีอะไรหรือเปล่า” กับ “เกิดอะไรขึ้น”

“ฉันอยู่ตรงชั้นล่างบริษัทเฉินซื่อค่ะ อยากจะเจอคุณสักครั้งช่างยากลำบากจริงๆ ตารางนัดหมายเต็มไปถึงครึ่งปีหน้า ฉันอยากจะนัดพบล่วงหน้า ก็นัดไม่ได้ ฉันควรทำยังไงดีคะ? “

เฉินถิงเซียวฟังน้ำเสียงเยาะเย้ยของมู่น่อนน่อนออก

เขาพูดโดยไม่เปลี่ยนน้ำเสียง รีบถามเธอว่า “แล้วสือเย่ล่ะ หายไปไหน”

“ฉันมาหาคุณ คุณถามถึงเขาทำไมคะ”