ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 6

ตอนที่6 พาฉันออกไปให้ไว

มู่น่อนน่อนมองเซียวชู่เหอตรงๆ สายตาเย็นชา"ขอโทษ? เป็นไปไม่ได้"

ในความรู้สึกของเซียวชู่เหอ ลูกสาวคนเล็กนี้ตอนสมัยเด็กสวยฉลาดจริงๆ แต่ยิ่งโตยิ่งขี้เหร่ยิ่งโง่ นี้ยังคงเป็นครั้งแรกที่เห็นมู่น่อนน่อนแสดงสายตาที่แหลมคมแบบนี้ ไม่คิดว่าเธอจะถูกสายตานี้ทำให้เย็นไปทั้งตัว

เธอกลืนน้ำลาย หันหน้าพูดเสียงเบากับมู่หวั่นขี"หวั่นขี วันนี้พวกเราพอก่อน ถ้าเกิดบีบบังคับหล่อนจน......"

ถึงแม้มู่หวั่นขีจะไม่ยอม แต่ก็ได้แต่ชั่งเถอะ

ถ้าเกิดมู่น่อนน่อนประสาทเสียขึ้นมาจริงๆทำเรื่องนอกกรอบ ตระกูลเฉินโกรธแล้วเอาตระกูลมู่เข้ามาเกี่ยว เธอยังจะใช้ชีวิตคุณหนูผู้สูงส่งได้อย่างไรกัน?

มู่น่อนน่อนเห็วพวกเขาช็อคกับคำพูดตนเอง จึงหันหลังไปเก็บของตัวเองที่ห้องชั้นบน

เธอใช้ชีวิตที่ตระกูลมู่มา20ปี ของน้อยเหมือนกับคนมาอาศัยบ้านคนอื่น

ตอนถือกระเป๋าสัมภาระลงมาชั้นล่าง ในห้องโถงไม่มีสักคน

มู่น่อนน่อนครุ่นคิดอยู่กับที่สักครู่ แล้วอ้อมไปประตูหลังออกจากบ้านพักตากอากาศของตระกูลมู่

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเฉินถิงเซียวทำไมถึงสนใจเธอ แต่เธอรู้ ออกห่างจากเขาหน่อยดีที่สุด

......

เฉินถิงเซียวรออยู่หน้าบ้านพักตากอากาศตระกูลมู่นานแล้ว ก็ไม่เห็นมู่น่อนน่อนออกมา สีหน้าดูไม่ดีขึ้นมา

นึกถึงข้อมูลที่ได้จากเอกสารที่เห็นเมื่อวาน เขาขมวดคิ้วสวย ผู้หญิงขี้เหร่คนนั้นไม่ใช่ว่าถูกคนของตระกูลมู่รังแกนะ?

ความคิดนี้โผล่ออกมา เขาอดไม่ได้ที่จะยื่นมาจับแก้มตัวเองที่ถูกหล่อนตบ หึเบาๆ หล่อนไม่เหมือนคนที่จะถูกรังแกง่ายๆนะ

"คุณ เธอจะเข้ามานั่งหน่อยไหม?"

เสียงอ่อนช้อยของผู้หญิงส่งมา เฉินถิงเซียวหันหน้าไปทางนอกหน้าต่าง ก็เห็นผู้หญิงที่หน้าตางดงามยืมสง่าอยู่ข้างรถ

ตอนมู่หวั่นขีเห็นหน้าตรงของเขา อดไม่ได้ที่จะตะลึง

ก่อนหน้านี้เธออยู่ชั้นบนเห็นมู่น่อนน่อนกับผู้ชายคนหนึ่งจู๋จี๋กัน แต่ไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้หน้าตาดีขนาดนี้มีออร่าขนาดนี้

ผู้ชายที่โดดเด่นแบบนี้จะชอบมู่น่อนน่อนที่เชยๆทั้งโง่ทั้งขี้เหร่นั้นได้ไง?

ดูแล้ว ความคิดที่เธอตัดสินใจออกมาลองดูสักหน่อยก็ไม่เลว

ความคิดแค่นั้นของหล่อน หลอกตาเฉินถิงเซียวไม่ได้อยู่แล้ว

เขายิ้มเยาะ"เธอคือใคร?"