ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 7

ตอนที่7 เธอช่วยฉันเอาออก

เฉินถิงเซียวก็ไม่คิดว่าจะเจอมู่น่อนน่อนที่นี่ได้

คนที่เขาตามหามาถึงที่นี่ แต่ไม่คิดว่ากลับถูกจู่โจมกลับ

บ้านช่องที่นี่แออัด พื้นที่ซับซ้อน เขาแยกทิศทางไม่ออกเลย เดิมทีคิดว่าจะจับคนพาเขาออกจากที่นี่ แต่กลับไม่คิดว่าจะเจอมู่น่อนน่อนได้

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนเวลาเห็นใบหน้าซื่อๆของมู่น่อนน่อน ภายในใจของเขาเกิดความไว้วางใจแปลกๆออกมา

เขาเก็บปืนไว้ ดวงตาที่เศร้าโศกจ้องหล่อนตรงๆ น้ำเสียงทุ้มต่ำและเยือกเย็น"เธอทำอะไรที่นี่?"

"ฉันอาศัยอยู่ที่นี่"มู่น่อนน่อนตกใจปืนในมือของเขา พูดความจริงอย่างเชื่อฟัง

ในตาเฉินถิงเซียวมีความประหลาดใจ คุณหนูสามของตระกูลมู่ อาศัยอยู่ในที่แบบนี้?

แต่เขากลับสภาพเดิมอย่างไว พูดออกคำสั่ง"พาฉันไปที่เธออยู่ซะ"

"ไม่ได้"ให้เธอพาผู้ชายคนนี้ไปที่เธออยู่ เอาปืนมายิงเธอยังถึงใจกว่าอีก

"เหอะ"เฉินถิงเซียวคิดไว้อยู่แล้วว่าหล่อนจะมีการตอบสนองแบบนี้ ยิ้มเยาะเย้ย น้ำเสียงทุ้มต่ำเหมือนปีศาจ"อยากให้ฉันบอกกับลูกพี่ลูกน้องว่าเธออ่อยฉัน?"

ข่มขู่เธออีกแล้ว!

มู่น่อนน่อนกำมือทั้งสองแน่น โกรธจนหน้าแดง ไม่มีทางทำอะไรผู้ชายหน้าด้านคนนี้ได้เลย

สุดท้าย เธอหันหลังเดินไปทางที่มา"เธอตามฉันมา"

เวลาการพูดคุยของทั้งสองคน ก็แค่ครึ่งนาที

พอพวกเขาไป ผู้ชายเสื้อดำสองคนก็ตามขึ้นมา

เฉินถิงเซียวได้ยินเสียงฝีเท้าเดิน พามู่น่อนน่อนแวบเข้าซอยหนึ่งอย่างตื่นตัว หาห้องอะไรก็ได้เข้าไป

รอสองคนนั้นออกไป เขาถึงพามู่น่อนน่อนออกมา

ในใจมู่น่อนน่อนตื่นเต้นจะตายไป เธอไม่รู้เฉินเจียฉินกวนใครมา แต่เธอก็รู้ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะถามมาก

มู่น่อนน่อนก็ไม่มีกะจิตกะใจฟังเขาพูดแบบนี้ เธอนึกได้เสียงปืนก่อนหน้านี้ พูดหน้าขรึม"เธอปล่อยมือ ฉันไปเอาโทรศัพท์โทรหารถพยาบาลให้เธอ"

สีหน้าของเขาขรึมลง น้ำเสียงเย็นชา"ห้ามเรียกรถพยาบาล"

มู่น่อนน่อนรู้สึกถึงแรงที่เขาเพิ่มขึ้น มือตัวเองถูกดึงจนเจ็บปวดอย่างยิ่ง สีหน้าที่เยือกเย็นของเขามีความบีบรัดอย่างสูง เธอไม่กล้าตอบโต้

เธอพูดเชิงลอง"งั้น......ฉันพันแผลให้เธอ?"

เฉินถิงเซียวเมินคำพูดของหล่อนโดยตรงสั่งเสียงทุ้มต่ำ"ใบมีด ไฟแช็ก เทียน ผ้าพันแผล ผ้าเช็ดหน้า"

มู่น่อนน่อนเข้าใจขึ้นมา นี่เขาจะเอากระสุนออกเอง

เธอตกใจส่ายหน้าอย่างเดียว"ไม่ได้ เธอจะเอากระสุนออกเองไม่ได้ เสียชีวิตได้นะ"

"ใครบอกฉันจะเอาออกเอง"เฉินถิงเซียวมองหล่อน ตาที่ดำเข้มเหมือนความชั่วร้ายสีดำ มองแล้ว ดูดคนเข้าไปได้

ในตอนที่มู่น่อนน่อนเกือบจะถูกตาของเขาดูดเขาไปแล้ว เธอได้ยินเสียงพูดสะอึกสะอื้นของเขา"เธอช่วยฉันเอาออก"