ตอนที่8 ผู้หญิงที่ฉลาดและจิตใจดี
"อะไรนะ?"มู่น่อนน่อนได้ยิน เกือบจะตกใจจนขาอ่อน"ฉันทำไม่ได้!"
ถึงแม้เธอจะรังเกียจผู้ชายคนนี้ แต่เธอก็รักชีวิต
ถึงแม้ว่าการกำเนิดของเธอ เป็นแค่การเกิดปัญหาของการคุมกำเนิดผิดพลาดของมู่ลี่เหยียนกับเซียวชู่เหอ กี่ปีมานี้อยู่ตระกูลมู่ถูกมู่หวั่นขีสั่งใช้เหมือนกับคนใช้มาตลอด
แต่เธอก็ยังพยายามดำรงชีวิตอยู่
เธอไม่รู้ว่าทำไมเฉินเจียฉินถึงเอาเรื่องของชีวิตคนมาพูดง่ายๆแบบนี้ แต่เธอจะไม่ตอบตกลง
เฉินถิงเซียวยักคิ้ว"หรือว่าเธออยากฝังไว้ข้างๆฉัน?"
ยังคงเป็นน้ำเสียงที่เย็นชา แต่กลับแสดงออกถึงความไม่สงสัยอย่างแน่วแน่
มู่น่อนน่อนใบหน้าว่างเปล่า ไปเอาของอย่างช่วยไม่ได้
เธอคิดว่า ชีวิตของเธอตั้งแต่แต่งเข้าตระกูลเฉินวินาทีนั้นมา ก็พังทลายจนซ่อมไม่ได้แล้ว พังกว่านี้ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร?
เธอคิดอย่างหาความสุขในความทุกข์จนได้ ถ้าเฉินเจียฉินตายตอนเธอเอากระสุนออกให้เขาจริงๆ เธอได้ฝังข้างๆผู้ชายที่หน้าตาดีแบบนี้ ก็ไม่ถือว่าเสียหายมาก
มู่น่อนน่อนพยายามรักษาความสงบนิ่งอย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังควบคุมไม่ได้จนมือสั่นเล็กน้อย
เธอใช้มีดกรีดหนังข้างๆบาดแผลของเขาพลาง เฝ้าระวังอาการของเฉินเจียฉินพลาง
เธอสังเกต นอกจากสีหน้าเขาจะขาวซีด และเม็ดเหงื่อบนหน้าผากแล้ว ก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเป็นพิเศษ แม้แต่หัวคิ้วก็แค่ขมวดเล็กน้อย
ถ้าจะบอกที่ที่พิเศษ งั้นก็คือเขาจ้องมองเธอตลอด
ตอนนี้เธอรู้สึกได้ถึงความอ่อนแอของเขา แต่ว่าดวงตาเขายังคงเหมือนปกติ เผาไหม้เธอ
มู่น่อนน่อนอดไม่ได้ที่จะพูด"เธออย่ามองฉัน"
อันที่จริงเฉินถิงเซียวไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนภายนอก เจ็บแผล เสียเลือดเยอะ เขาเกือบจะสลบไป
แต่ว่า เวลาเขาเห็นมู่น่อนน่อน ความเจ็บปวดจะลดลงอย่างปาฏิหาริย์
"ไม่ต้องตื่นเต้น ฉันไม่ตายหรอก ฉันเชื่อเธอ"เสียงของเฉินถิงเซียวเบาบางมาก แต่กลับมั่นใจอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...