ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 89

ตอนที่ 89 ก็แซ่มู่เหมือนกัน

ระหว่างที่ขับรถไปด้วย มู่น่อนน่อนก็คอยสังเกตว่ารถของมู่ลี่เหยียนได้ตามเธอมาด้วยหรือเปล่า

ตอนที่ใกล้จะถึงโกดังรถรกร้างนั้น มีโค้งกะทันหัน

หลังจากที่มู่น่อนน่อนโค้งกะทันหันนั้น ก็ไม่เจอรถของมู่ลี่เหยียนพวกเขาอีกเลย

เธอจอดรถลงที่หน้าประตูโกดังรถเสร็จ

ประตูเหล็กของโกดังก็ได้ค่อยๆถูกคนเปิดขึ้นจากด้านใน มีผู้ชายตัวสูงเดินออกมาคนนึง เขาสวมหน้ากากเอาไว้ สายตาร้ายกาจจ้องมาที่มู่น่อนน่อน

“เธอก็คือมู่น่อนน่อนใช่มั้ย？”

“ใช่”มู่น่อนน่อนพยักหน้า

“เอาเงินมาด้วยหรือเปล่า？”

มู่น่อนน่อนพูดอย่างใจเย็น：“ฉันขอเจอหน้าแม่ก่อน！”

ผู้ชายมองดูรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเธอมาคนเดียว แล้วหันหน้าเดินไปข้างในไป：“ตามฉันเข้ามา”

มู่น่อนน่อนเดินตามเขาเข้าไป

โกดังร้างดูเก่าๆโทรมๆ บนพื้นเต็มไปด้วยฝุ่นหนาทึบ ข้างในกว้างและรกร้างมากมีของกองเต็มไปหมด

มู่น่อนน่อนที่เดิมตามหลังของเขา เห็นเซียวชู่เหอถูกมัดกับเก้าอี้แต่ไกล

ผมของเซียวชู่เหอที่ปกติถูกจัดทรงเป็นอย่างสวย ตอนนี้ได้ยุ่งเหยิงพันกันเป็นก้อนไปแล้ว ใบหน้าซีดเซียวดูแก่ขึ้นมาก

ถึงสวรรค์จะประทานใบหน้าอันงดงามมาให้ แต่สุดท้ายก็แพ้ให้กับกาลเวลาจนได้

แววตาของเซียวชู่เหอเผยความดีใจเมื่อเห็นมู่น่อนน่อนมา เสียงของเธอได้ร้องจนแหบแล้ว：“น่อนน่อน ในที่สุดเธอก็มาแล้ว！”

“ไม่เป็นไรใช่มั้ย？”มู่น่อนน่อนเดินเข้าไปสองก้าว มองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เซียวชู่เหอใส่หัวแล้วยิ้มไปด้วย：“เธอมาแล้ว ฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ เธอรีบเอาเงินให้พวกเขาเถอะ พวกเขาแค่ต้องการเงิน！”

เวลานี้ ผู้ชายที่ก่อนหน้านี้พาเธอเข้ามาก็ได้ยกมือกันเธอไว้：“พอแล้ว เงินล่ะอยู่ไหน？”

“เวลาที่คุณให้มันน้อยเกินไป ฉันหาเงินมากขนาดนั้นมาไม่ได้หรอก ”มู่น่อนน่อนพูดอย่างสงบ：“ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันเป็นคุณหญิงน้อยของตระกูลเฉิน ก็ต้องรู้ว่าตระกูลเฉินมีแบล็คการ์ดที่ใช้ได้ทั่วโลก ฉันสามารถเอาบัตรนั่นให้คุณได้？”

พอผู้ชายได้ยินที่เธอพูดแล้ว สีหน้าเปลี่ยนในทันที ：“เธอจะเล่นกับฉันนั้นเหรอ？เธอคิดว่าฉันโง่หรือไงกัน？ถ้าฉันเอาแบล็คการ์ดใบนั้นไปจริง เธอก็จะสั่งให้คนอายัดบัตร จากนั้นก็แจ้งความจับพวกเราสิ！”

สีหน้าของมู่น่อนน่อนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอมีความคิดแบบนั้นจริง！

คนติดตามของผู้ชายคนนั้น จู่ๆได้เข้ามากระซิบที่หูของเขาอะไรบางอย่าง

ผู้ชายที่สวมหน้ากากยื่นมือไปที่เธอ ：“ฉันปล่อยยัยแก่คนนี้ไปได้ แต่เธอต้องไปถอนเงินกับฉัน”

“ได้”มู่น่อนน่อนไม่ได้มองหน้าของเซียวชู่เหอเลยด้วยซ้ำ ก็รับปากไป

หลังจากที่พวกเขาปล่อยหมัดให้เซียวชู่เหอ เซียวชู่เหอมองหน้ามู่น่อนน่อนทีนึง แววตาตื่นตกใจแล้วพูดทิ้งไว้คำนึง：“น่อนน่อน ระวังตัวด้วยนะ”

จากนั้นเธอก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

มุมปากของมู่น่อนน่อนยกขึ้น แล้วยิ้มอย่างประชด โดยไม่พูดอะไรเลย

เธอหยิบบัตรแบล็คการ์ดออกมายื่นให้กับผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นยื่นมือมารับ

จู่ๆ มือที่มาถึงครึ่งนึงกลับยกไปที่หลังของเธอแล้วทุบลงที่คอของเธอทีนึงอย่างแรง

มู่น่อนน่อนยังไม่ทันจะพูดอะไร หน้าก็มืดในทันที แล้วระหว่างเสี้ยววินาทีที่จะสลบไป ในหัวของเธอก็ได้นึกย้อนเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันนี้อย่างเร็ว

เพิ่งจะรู้ถึงความผิดปกติของเรื่องในตอนนี้ แต่ก็ช้าไปแล้ว

……

ตอนที่มู่น่อนน่อนตื่นมา สังเกตเห็นว่าเธอได้มาถึงที่ใหม่แล้ว ไม่ใช่โกดังรถร้างจากเดิมแล้ว