ตอนที่ 94 เปิดโปงความชั่วร้าย
“ขอบคุณค่ะ”มู่น่อนน่อนยิ้มบางๆให้เซียวชู่เหอ
แม้ว่าปากมู่น่อนน่อนจะกล่าวขอบคุณ แต่เซียวชู่เหอยังคงรู้สึกว่าในรอยยิ้มนั้นมีความหมายลึกซึ้ง ดวงตาแมวคู่นั้นดูเหมือนมองทะลุทุกอย่าง
เซียวชู่เหอตัวสั่นเทาอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ ตะเกียบในมือถือไว้ไม่นิ่ง ตกลงบนพื้น
มู่น่อนน่อนค้อมตัวช่วยเธอเก็บตะเกียบขึ้นมา ปากบอกว่า“แม่คะ ตะเกียบต้องจับให้มั่น ถ้าคราวหน้าตกอีก หนูอาจจะไม่ได้ยืนเก็บอยู่ข้างๆแม่แล้วนะคะ”
น้ำเสียงของเธอเชื่องช้าเนิ่นนาน จังหวะการพูดอ่อนโยน แต่ว่าในหูของเซียวชู่เหอ มักจะรู้สึกว่ามีความหมายอะไรบางอย่างแฝงไว้อย่างลึกซึ้ง
เซียวชู่เหอมุ่นคิ้ว แล้วส่งยิ้มออกมา“แค่ไม่ทันระวังเท่านั้นน่ะจ๊ะ”
“เหรอคะ”มู่น่อนน่อนหัวเราะอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่ ลุกขึ้นยืน“หนูอิ่มแล้วค่ะ ออกไปก่อนนะคะ”
ที่จริงเธอแทบจะไม่ได้แตะต้องตะเกียบเลย
มู่ลี่เหยียนมองดูมู่น่อนน่อนเดินจากไป เขาขมวดคิ้ว เขามักจะรู้สึกว่ามู่น่อนน่อนผิดแปลกไปตรงไหน
……
พอมู่น่อนน่อนออกจากห้องทำงานของมู่ลี่เหยียน ความรู้สึกที่แสดงบนสีหน้านั้นอลหม่านนับไม่ถ้วน รู้สึกถึงแต่ความเจ็บปวดทิ่มแทงกระดูก
การเอาอกเอาใจของเซียวชู่เหอเมื่อครู่ เธอดูออก แต่เธอไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งอะไรด้วยเลยหลายปีมานี้ เธอมักจะโดนรังแกอยู่เสมอ
ถ้าเซียวชู่เหอยังพอรักเธออยู่บ้าง หลายปีมานี้ก็คงจะซื้อเสื้อผ้าให้เธอสักตัวอยู่หรอก
และคงไม่คุกเข่าขอร้องเธอแทนมู่หวั่นขีให้ไปแต่งงานกับคนไร้มนุษยธรรมอย่าง
เฉินถิงเซียว
เป็นเพราะเรื่องการลักพาตัวในคราวนี้ เซียวชู่เหอถึงได้รู้ถึงความสำคัญของเธอที่มีอยู่ในใจ พอลิ้มรสถึงความหวานชื่นได้บ้าง ก็เลยอยากจะเอาใจเธอมั้ง
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอคงให้อภัยเซียวชู่เหอไปแล้ว
แต่ว่า พอจิตใจคนมันตายด้านไปแล้ว มันก็ตาสว่าง การเอาใจของเซียวชู่เหอ ก็หมด
ความหมายลงโดยปริยาย
ต่อไป เธอจะไม่สนใจเซียวชู่เหออีก
ไม่มีใครที่จะทนกับการถูกทำลายล้างครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วจะแสร้งทำเหมือนไม่มีอะไร
เกิดขึ้นต่อไปได้
มู่น่อนน่อนเดินไปยังที่ๆไม่มีคน จึงส่งข้อความให้ปาปารัสซี่ที่เสิ่นเหลียงแนะนำให้เธอในตอนแรก“ผ้าขนหนูทำความสะอาดห้องครัวที่ตระกูลมู่คิดค้น วัตถุดิบแย่มาก มีสารที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย”
บริษัทมู่ซื่อผลิตของใช้ในบ้านเป็นสำคัญ เมื่อสองปีก่อนก็โดนโจมตีเรื่องที่ผลิตภัณฑ์ไม่ ได้มาตรฐาน ตรวจพบปัญหา แต่ต่อมาข่าวก็เงียบลงไปอย่างรวดเร็ว
ตอนนั้นเธอยังเรียนอยู่ชั้นมัธยมปลาย พอเห็นข่าวนี้ ก็เลยแอบไปตรวจดูที่โรงงานบริษัทมู่ซื่อ ซึ่งก็มีปัญหาจริงๆ
ปาปารัสซี่ที่เสิ่นเหลียงแนะนำมาค่อนข้างเชื่อถือได้ ถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างมีคุณธรรมทีเดียว แม้ว่าปาปารัสซี่เป็นคนอารมณ์ดี แต่ถ้าเขาจะเอาข่าวนี้ไปขายให้นักข่าวก็ย่อมทำได้
ปาปารัสซี่รีบตอบเธอกลับมาทันที“คุณแน่ใจเหรอ”
“แน่ใจสิ แต่นายต้องไปถ่ายรูปที่โรงงานเองนะ ฉันเอาที่อยู่ให้”สิ่งที่ปาปารัสซี่ถนัดก็คือปลอมตัวแล้วแอบถ่าย เป็นงานถนัดของเขา
“ตกลง ได้!”
เป็นเพราะมีความสัมพันธ์กับบริษัทเฉินซื่อ ข่าวบริษัทมู่ซื่อจึงดูมีมูลค่ามาก ดังนั้นปาปารัสซี่จึงตกปากรับคำลงทันที
มู่น่อนน่อนเก็บมือถือเข้าอย่างดี แล้วเดินไปในช่องว่าง
ระหว่างทางเห็นมู่หวั่นขีที่เพิ่งกินข้าวเสร็จกลับมา
เซียวชู่เหอมักจะทำอาหารมาส่งที่บริษัท ซึ่งมู่หวั่นขีเป็นคนต้นคิด เธอกินอาหารฝีมือ เซียวชู่เหอจนเบื่อแล้ว ก็เลยอยากจะออกไปกินข้าวข้างนอกบ้าง
มู่หวั่นขีร้องเรียกเธอเสียงสูง“เธออยากเรียนรู้จากฉันไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวตอนฉันประชุม เธอก็มาฟังด้วยกันสิ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม
พระเอกชอบใช้อำนาจบังคับ ไม่ฟังความคิดเห็นนางเอก พอมีปัญหา แทนที่จะอธิบายว่าจะทำอะไร กลับเลือกที่จะปิดปังและทำร้ายจิตใจ ไม่น่าให้อภัยอ่ะ น่าจะต่างคนต่างอยู่ ขัดใจว่าทำไมปล่อยให้ลูกทารกโดนลักพาตัวไปได้ โคตรไม่รอบคอบอ่ะ เรื่องไอ้ลู่ก็เหมือนกัน นาวเอกโง่จนไม่เห็นความไม่สมเหตุสมผลใดๆ จนความจำกลับมา มันก็ต้องสงสัยแล้วป่ะว่าตอนก่อนจะเสียความทรงจำ ไอ้ลู่แอบเข้าไปในห้องตัวเองทำไม และต้องเอะใจและตัดความสัมพันธ์สิเพราะถามอะไรก็ไม่เคยตอบ พระเอกก็เหมือนกัน รู้สึกว่าไอ้ลู่มีจุดประสงค์ไม่ดี แต่ก็ไม่ทำอะไร ให้โอกาสมันก่อเรื่อง 3-4 บทสุดท้ายรวบรัดตัดจบมาก ปมต่างๆก็ไม่เคลียร์ ไม่รู้แม่พระเอกยังอยู่หรือตาย ทำไมไอ้ลู่ถึงเลี้ยงนางเอกมาตั้งสามปีแทนที่จะรีบเอาไปผ่าตัดให้น้องสาว ทำไมถึงพยายามจะให้พระเอกลืมนางเอกและทำร้ายนางเอก อ่านจนจบก็ไม่เห็นบอกว่ามีความแค้นอะไรกับพระเอก และทำไมมุ่งเป้ามาที่นางเอก และไอ้ปากกาหมึกซึมที่พระเอกเก็บไว้น่ะ ก็ไม่มีอธิบายเพิ่ม แค่เปรยว่านางเอกเคยเอาปากกาให้เด็กขอทาน ต่ไม่บอกว่ามันมีความสำคัญยังไง สรุปอ่านแล้วขัดใจหลายอย่างมากค่ะ...
ขอบคุณนะคะที่อัพจนจบ❤️❤️❤️...
แรกๆฉันเชียร์เธอหมดใจแต่มู่น่อนน่อนนี่เธอก็ดื้อเกินไปนะ รู้ทั้งรู้ยังจะชอบสร้างปัญหาซ้ำแล้วซ้ำอีก มั่นใจตัวเองอะไรผิดๆเกิ๊นนน ฉันเริ่มจะเบื่อเธอแล้วนะ เจอก็เจอแล้วแค่กลับไป แล้วยังจะคิดกลับไปให้เขาเฉือนอวัยวะไง!!!! ตัวเองจะไปสืบอะไรจากไหน?!!!...