ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 95

ตอนที่ 95 ล้อมรอบ

มู่น่อนน่อนอ่านคอมเมนต์นั้นต่อ

ได้ประโยชน์จากการสู้รบตบมือกับมู่หวั่นขีในไม่กี่เดือนนี้ เธอยิ่งรู้สึกว่าคอมเมนต์เหล่านั้นผู้คนจงใจให้มันออกมาเป็นจังหวะๆ และคอมเมนต์ด้านล่างๆดูเหมือนจะจ้างหน้าม้ามาด้วย

มู่น่อนน่อนคิดถึงเสิ่นเหลียง

เธอครอปคอมเมนต์เหล่านี้ส่งไปให้เสิ่นเหลียงดู แล้วถามว่า“เธอเป็นคนปล่อยคอมเมนต์พวกนี้ใช่ไหม แถมยังหาหน้าม้ามาอีก”

เสิ่นเหลียงตอบทันที“บ้าเอ๊ย！ดูออกด้วยเหรอเนี่ย บอกมานะเธอแอบติดกล้องอะไรไว้ในมือถือฉันเปล่าเนี่ย”

มู่น่อนน่อนหุบยิ้มทันที จึงตอบไปเบาๆสองคำ“รู้สึก”

เสิ่นเหลียง“เซนส์เธอนี่แรงจริงนะ！แต่ว่า เธอจะหาคนเปิดโปงบริษัทมู่ซื่อทำไมไม่เรียกฉันด้วยล่ะ！ฉันจะได้ช่วยหาหน้าม้าเยอะๆไง！”

นิสัยชอบก่อกวนของเสิ่นเหลียง ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

“เธออย่าเข้ามายุ่งเลยดีกว่า ฉันจัดการเองได้ เธอเป็นคนสาธารณะ ระวังจะโดนคนแบล็คเมล์เอาได้”มู่น่อนน่อนเป็นห่วงเสิ่นเหลียงเหลือเกิน ถ้ามีคนจงใจจะแกล้งเธอแล้วล่ะก็ แค่ขุดเรื่องพวกนี้ออกมาก็แบล็คเมล์เธอได้แล้ว

“ไม่มีอะไร ไม่โดนขุดหรอกน่า เรื่องเก็บความลับฉันเก่งอยู่แล้ว ไม่พูดละ ฉันจะไปเล่นในเว็บบอร์ดสักหน่อย เย็นนี้กินข้าวฉลองกันนะ”

ฉลอง……อะไร

มู่น่อนน่อนยิ้มอย่างอ่อนใจ แล้วออกจากห้องแชท

เพื่อนร่วมงานพูดขึ้นข้างๆมู่น่อนน่อนว่า“น่อนน่อน ประชุมแผนกจ๊ะ ทำไมยังอยู่ตรงนี้อีก”

“จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”

มู่น่อนน่อนเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า ค่อยๆเดินตามกลุ่มคนไปเข้าประชุม

คนที่จัดการประชุมไม่ใช่มู่หวั่นขี แต่เป็นรองผู้จัดการ

รองผู้จัดการสีหน้าตึงเครียด“ทุกคนใช้มือถือติดต่อลูกค้าทุกคนในมือ ปลอบใจพวกเขาลูกค้าที่อยากจะถอนการร่วมมือ ให้ทุกคนพยายามผูกมิตรเอาไว้……”

มู่น่อนน่อนม้วนผมตัวเองเล่น โดยไม่ได้ตั้งใจฟัง

เรื่องฉาวโฉ่ของบริษัทมู่ซื่อถูกเปิดโปง ภาพลักษณ์ของธุรกิจถูกกระทบ เหมือนข่าวเรื่อง นมผงที่เป็นอันตรายต่อทารกที่ถูกเปิดโปงเมื่อหลายปีก่อน ทำให้ธุรกิจเกือบล้มละลาย เหมือนกับตกแป๊กลงมาจากก้อนเมฆ

บริษัทมู่ซื่อทำเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ของใช้ ไม่ใช่ของกิน ขอแค่ผ่านมาตรฐาน ก็ไม่น่าจะถึงขั้นล้มละลาย แต่ว่าได้รับผลกระทบหนักแน่นอน

ในยุคที่ทุกอย่างล้ำสมัย คนส่วนใหญ่ยังคงทำทุกอย่างเพื่อให้มาซึ่งได้ผลประโยชน์ ใจ คนยากที่จะหยั่งถึง คนที่ตั้งใจทำงานจริงๆมีน้อยมาก

หมากตัวนี้ของมู่น่อนน่อนเดินแรงไปหน่อย แต่ถ้าตระกูลมู่ไม่มีปัญหาจริงๆ ปาปารัสซี่จะไป

ถ่ายอะไรได้ล่ะ

หลังจากที่การประชุมจบลงอย่างรวบรัด ก็เลยเวลาเลิกงานไปนานแล้ว ทุกคนต่างอยู่ทำงานล่วงเวลา

มู่น่อนน่อนไม่ได้คิดจะอยู่ทำงานล่วงเวลา เธอคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกไป ในตอนที่เดิน ใกล้จะถึงลิฟต์ เธอกลับเดินไปทางห้องทำงานของมู่ลี่เหยียน

บังเอิญที่ประตูเปิดแง้มไว้

เสียงโกรธขึ้งของมู่หวั่นขีจึงเล็ดลอดออกมา

“เรายัดเงินให้พวกนักข่าวทุกปี พวกเขาทำแบบนี้เหรอ พ่อคะ ทำไงดี บริษัทจะล้มละ

ลายมั้ยคะ”

พอได้ยินคำว่าล้มละลาย มู่ลี่เหยียนจึงตะคอกใส่เธอ“หุบปาก！พ่อบอกแกตั้งนานแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ออกไปเที่ยวก็ให้โลว์โปรไฟล์หน่อย ตอนนี้โดนคนจับได้ แล้วเอาเรื่องแกมาเป็นสาเหตุ พวกมันตั้งใจให้ตระกูลมู่อยู่ไม่ได้！”

“หนูจะไปรู้ได้ไงคะว่าจะโดนถ่ายรูปกับถ่ายคลิป ตอนนั้นก็แค่อยากเที่ยว ตอนนั้นพ่อก็ไม่ได้มาสนใจเรื่องพวกนี้นี่ พ่อเองก็เที่ยวผู้หญิง คราวก่อนหนูเห็นพ่อโอบเอวเด็กที่ดูอ่อนกว่าหนูเข้าโรงแรมด้วยซ้ำ……”

มู่หวั่นขีร้อนใจ บวกกับโดนมู่ลี่เหยียนด่าอย่างไม่สบอารมณ์ ก็เริ่มพูดไม่หยุดปาก