ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 97

ตอนที่ 97 ไม่ปล่อยไปง่ายๆแน่นอน

พอกินข้าวเสร็จ“เฉินเจียฉิน”ก็ไล่กู้จือหยั่นไป

กู้จือหยั่นเกาะขอบประตูไม่ยอมไป“ฟ้ามืดขนาดนี้ อากาศก็เย็น ให้ฉันค้างสักคืนไม่ได้เหรอ”

มู่น่อนน่อนโยงภาพกู้จือหยั่นที่กำลังอ้อนเกาะขอบประตูเหมือนหมาน้อยกับประธานกู้ผู้มีชื่อเสียงแห่งวงการบันเทิงไม่ออก

หรืออาจจะถูกสิ่งแปลกปลอมเข้าสิงก็ได้

กู้จือหยั่นสัมผัสได้ถึงแววตาของมู่น่อนน่อน แล้วกระแอมออกมาเบาๆพร้อมคลายมือ“ที่จริงก็ไม่ได้หนาวอะไรขนาดนั้น ฉันไปก่อนนะ”

พอกู้จือหยั่นไปแล้ว ในห้องโถงจึงเหลือเพียงมู่น่อนน่อนกับ“เฉินเจียฉิน”เพียงสองคน

มู่น่อนน่อนมองออกไปด้านนอกประตู ในใจเกิดความสงสัย ทำไมเฉินถิงเซียวยังไม่กลับ

เขามักจะออกไปที่ไหนเหรอ

“ฉันขึ้นไปก่อนนะ”มู่น่อนน่อนมองดู“เฉินเจียฉิน”ทีหนึ่ง แล้วหมุนตัวกลับไป

“เฉินเจียฉิน”จู่ๆดักเรียกเธอไว้“มู่น่อนน่อน”

“ว่าไงล่ะ”มู่น่อนน่อนชะงักฝีเท้ามองไปที่เขา

เดิมทีเธอก็ขาวมากอยู่แล้ว พอแสงไฟส่อง ยิ่งดูขาวละออขึ้นไปอีก ดวงตาแมวคู่นั้นจับจ้องไปที่เขา จนเขารู้สึกอ่อนยวบไปทั้งตัว

อืม ดูยั่วนะ

“เรื่องบริษัทมู่ซื่อ……”เฉินถิงเซียวพูดไปครึ่งหนึ่งจึงชะงัก เห็นแววตามู่น่อนน่อนดูเครียด เลยยิ้มให้“จะให้ช่วยอะไรหรือเปล่า”

ตอนที่เขาพูดประโยคแรก มู่น่อนน่อนใจหายหมด คิดว่าเขาไปรู้อะไรมาเสียอีก

พอฟังประโยคหลัง ใจเธอก็หล่นว๊าบ สีหน้าดูอึดอัด ฝืนยิ้ม“เดี๋ยวพวกคุณพ่อคงจัดการ

เองได้ อย่างไรเสียโรงงานเกิดเรื่องแบบนี้ ก็ถือเป็นข่าวฉาวของบริษัท ก็ต้องแก้ไขเอง”

“เฉินเจียฉิน”เอียงคอ ยิ้มเหมือนขานรับ“อ้อ”

มู่น่อนน่อนพยักหน้า เดินตัวปลิวขึ้นบันไดไป

เมื่อกลับถึงห้อง เธอจึงสบายใจขึ้น

อย่างไรเสียเธอก็เป็นคนสกุลมู่ เธอวางแผนเอาไว้แล้ว เรื่องของคนสกุลมู่ คนยิ่งรู้น้อยยิ่งดี

เสิ่นเหลียงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ เธอไม่ต้องปิดบังอะไร

แต่ว่า“เฉินเจียฉิน”ไม่เหมือนกัน ไม่ว่าเขาจะเคยช่วยเหลือเธอยังไง แต่เขาก็เป็นคนตระกูลเฉิน

พวกผู้ใหญ่ก็ซับซ้อนแบบนี้แหละ ไม่ค่อยไว้ใจใคร

……

ตอนเช้าวันที่สอง มู่น่อนน่อนตื่นขึ้น ในตอนที่เดินผ่านห้องหนังสือของเฉินถิงเซียว เธอ

หยุดฝีเท้าลง

เฉินถิงเซียวลึกลับเกินไป สองวันนี้เธอไม่ได้ถามถึงสถานการณ์ของเฉินถิงเซียว และก็ไม่มีใครบอกเธอ เขาไม่เคยมีตัวตนในบ้านหลังนี้

หากแต่“เฉินเจียฉิน”กลับเหมือนเจ้าของบ้านมากกว่า

แม้ว่ามู่น่อนน่อนจะงุนงงสงสัย แต่ก็ยังต้องไปทำงานที่บริษัทมู่ซื่ออยู่ดี เลยไม่คิดมาก

พอไปถึงบริษัทมู่ซื่อ ตอนที่มู่น่อนน่อนเดินผ่านฝ่ายบุคคล เห็นคนกลุ่มหนึ่งนอนฟุบอยู่

ตามโต๊ะ แถมยังเห็นเพื่อนตาโหลสองคนชงกาแฟในห้องน้ำชาด้วย