ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1258

เปี้ยนเฉิงหวังพึ่งจัดการกิจของยมโลกเสร็จ ก็เห็นฉู่เจียงหวังวิ่งแจ้นมาหาเขา

สีหน้าของเขาดูตื่นตระหนก บีบมือของตัวเองไว้อย่างสั่นเทา

เปี้ยนเฉิงหวังถามด้วยความประหลาดใจ “ฉู่เจียงหวัง เจ้าเป็นอะไร?”

ฉุ่เจียงหวังตอบด้วยเสียงสั่นเครือ “แตกไปแล้ว...ถูกข้าบู้บี้จนแตกไปแล้ว!”

เปี้ยนเฉินหวัง “?”

อะไรแตก?

หรือว่าหมายถึงชามข้าวแตกกันนะ

ฉู่เจียงหวังโวยวาย

“ข้าบู้บี้พญายมตัวน้อยจนตัวแตกแล้ว!”

“ข้าสร้างปัญหาให้พญายมน้อยเสียแล้ว!”

“อ๋าๆๆ ! จักรพรรดิแห่งเฟิงตูไม่ปล่อยข้าไปแน่!”

เปี้ยนเฉิงหวัง “...”

เครื่องหมายคำถามค่อยๆ ลอยมาอยู่บนหัว❓

ยกโลกสงบสุข ทุกอย่างเรียบร้อยดี กฎแห่งวิถียังไม่ดับสลายไป พญายมตัวน้อยจะต้องไม่เป็นอะไรแน่

เขาต้องการจะถามต่อ ก็พบว่าฉู่เจียงหวังวิ่งร้องโวยวายไปตำหนักพญายมที่ห้าเสียแล้ว

เปี้ยนเฉิงหวังรีบตามไปทันที

ไม่ใช่เพราะว่าเขาอยากสอดรู้สอดเห็น แต่เป็นเพราะเขากังวลว่าพญายมตัวน้อยจะเป็นอะไรไป

เห้อ

ณ ตำหนักพญายมที่ห้า

ซูจิ่นอวี้ยื่นหัวจากหน้าต่างออกมาด้อมๆ มองๆอย่างมีเลศนัย และถามว่า “พี่ๆ น้องๆ โอเคกันไหม? เรื่องจบแล้วเหรอ”

มู่กุยฝานที่กำลังทำสมาธิโดยการเขียนพู่กัน “...”

เขาพูดโดยไม่หันกลับมามอง “คุณรู้สึกไหมว่าทำไมเมื่อก่อนยาตัวนี้ถึงออกฤทธิ์ให้เราทั้งคู่ลงมือทำร้ายลูกสาวได้”

ซูจิ่นอวี้ “ฉันไม่รู้! ตอนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นล่ะ?”

เธอเริ่มสงสัยเกี่ยวกับอดีต

มู่กุยฝานวางพู่กันลง และมองซูจิ่นอวี้แปลกๆ

ในภพชาตินี้ดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างที่แปลกไป ทุกชาติก่อนๆ เธอเป็นมนุษย์ แต่ชาตินี้เธอได้เป็นผี

หากช่วงเวลานี้นับว่าเป็นชาติเดียวกันกับชาตินี้แล้วละก็

“ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ๆ ” มู่กุยฝานมองเธออย่างไม่มีทางเลือก “มันเหมือนกับนิยายประธานใหญ่ที่คุณอ่านเลย”

ซู่จิ่นอวี้ขี้เผือกขึ้นมาทันที เธอสนอกสนใจเป็นอย่างมากและมีมุมมองที่แปลกไป “โอ้! กี่วันแล้วล่ะที่ไม่ได้ลงจากเตียง?”

มู่กุยฝาน “...”

หนิวหรือว่าอวี้เจี่ยหนิว

แต่นี่แสดงให้เห็นชัดเลยว่า ตอนนี้เธอ ‘จิตใจแน่วแน่’ มากจริงๆ

หากมีอะไรที่ผิดแปลกไปจริงๆ เธอเองก็ไม่สามารถถามเขาได้ ให้พูดตรงๆ สภาพ ณ ปัจจุบันของเขาไม่ต่างอะไรกับผีขี้ขลาดและผีหลายใจ

มู่กุยฝานหยิบพู่กันออกมาและฝึกฝนและบำเพ็ญตนต่อ

“ไม่กี่วันหรอก อาจจะครึ่งปีได้” เขาพูดเบาๆ ขณะที่ปาดพู่กันลงกระดาษ

ซูจิ่นอวี้ “!!!”

ป้าดติโถ่ ยาชนิดไหนมันออกฤทธิ์แรงขนาดนั้น!