ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1431

ตระกูลซูมีข่าวดีอีกครั้ง ซึ่งหมายถึงงานมงคลที่ยิ่งใหญ่และเปิดเผย

ข่าวเรื่องงานแต่งงานของซูลั่วและกู้ชีชีจะถูกจัดขึ้นในเดือนหน้าแพร่กระจายไปไวราวกับสายลม

ตระกูลซูมีอิทธิพลอย่างมากในวงการธุรกิจและเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ตั้งแต่เพื่อนพ้องและหุ้นส่วนที่คุณท่านซูและซูอีเฉินคบค้าสมาคมจนมาถึงเพื่อนร่วมชั้นของซูเหอเหวิน ซูเหอเวิ่น ซูจื่อซี และหานหาน...

ยิ่งไปกว่านั้นซูลั่วและกู้ชีชีต่างก็เป็นซุปตาร์ดัง คนเกือบทั้งวงการต่างก็ตั้งใจที่จะไปร่วมแสดงความยินดีในงานแต่งงาน

แฟนคลับของพวกเขาสองคนมีจำนวนมากเกินครึ่งของวงการบันเทิง เหตุการณ์ที่ฉู่ชีชีอาละวาดเมื่อไม่กี่วันทำให้ชื่อเสียงของพวกเขายิ่งโด่งดังขึ้น

ดังนั้นงานแต่งงานของซูลั่วและกู้ชีชีจึงยิ่งใหญ่กว่างานแต่งงานของซูอีเฉินและเหยาหลิงเยว่

งานแต่งงานในครั้งนี้ยังคงจัดขึ้นที่คฤหาสน์กุหลาบ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ซูอีเฉินและเหยาหลิงเยว่เคยจัดงานมาก่อน

ที่นี่จัดงานแต่งงานให้คู่รักมาแล้วไม่รู้กี่คู่ เมื่อซู่เป่ามาถึงที่นี่อีกครั้งก็รู้สึกได้ว่าทั่วทั้งคฤหาสน์กุหลาบอบอวนไปด้วยบรรยากาศแห่งความสุข

อากาศในเมืองจิงตอนเดือนสามยังค่อนข้างหนาว หิมะตกหนักก่อนวันงานหนึ่งวัน ทั่วทุกที่จึงปกคลุมไปด้วยหิมะ

ดอกกุหลาบในคฤหาสน์กุหลาบแห่งฝันล้วนเป็นสีเฉดอ่อนเหมือนกันทั้งงาน มีทั้งสีชมพู สีแชมเปญ และสีส้มอ่อน กลมกลืนกับโลกอันสวยงามของหิมะขาว ทำให้ดูเหมือนโลกแห่งความฝันยิ่งขึ้นไปอีก

ซูจิ่นม่อเร่งสร้างภาพฮอโลแกรมกลางแจ้งขนาดใหญ่ทั้งคืนเพื่องานแต่งงานครั้งนี้โดยเฉพาะ ในเวลานี้ท้องฟ้าเหนือคฤหาสน์กุหลาบแห่งฝันเปล่งประกายไปด้วยดวงดาวสีม่วงแดง กลีบดอกไม้สีชมพูที่ร่วงหล่นลงมาทั่วทั้งงานนั้นถือเป็นเรื่องปกติ

แขกเหรื่อที่มาถึงงานล้วนสวมเสื้อโค้ทขนปุย ผู้หญิงขี้อิจฉาอดไม่ได้ที่จะบ่นว่าจะจัดงานแต่งงานตอนอากาศหนาวเย็นขนาดนี้ทำไมกัน...

แต่ทันทีที่พวกเขาก้าวขาเข้าไปในงานกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างประหลาด

มันแปลกมาก เห็นชัดๆ ว่าคฤหาสน์กุหลาบแห่งฝันเป็นงานกลางแจ้ง แต่ทำไมถึงรู้สึกอบอุ่นเมื่อเข้าไปในงาน

เป็นไปไม่ได้ที่จะวางระบบทำความร้อนในสถานที่กลางแจ้งขนาดใหญ่ขนาดนี้ และหิมะรอบๆ ก็ยังไม่ละลายอีกด้วย

แขกเหรื่ออดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจ

มีคนหนึ่งร้องอุทานว่า “โอ้โห! เทคโนโลยีของศาสตราจารย์ซูจิ่นม่อก้าวหน้าอีกแล้ว ล้ำหน้าไปไกลเลย”

“เทคโนโลยีนี้ล้ำหน้าอุตสาหกรรมอย่างน้อยห้าสิบปี”

เพื่อร่วมสายงานอีกคน “...”

ซูจิ่นม่อที่บังเอิญได้ยินคำพูดเหล่านั้นคิดในใจว่า ทุกคน มีใครรู้บ้าง...

เขาไม่ได้เป็นคนคิดค้นเทคโนโลยีนี้ขึ้นมา

มันเป็นผลงานของซู่เป่า

แต่เพื่อให้ความยุติธรรมกับซู่เป่า เขาจำเป็นต้องเร่งคิดค้นเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องซะแล้ว

ด้วยเหตุนี้ เพื่อนสายงานเดียวกันจึงพยายามตีสนิทกับซูจิ่นม่อ แต่พวกเขาล้วนล้มเหลว

“ศาสตราจารย์ซูปากแข็งจริงๆ ไม่ยอมปริปากสักนิดเลย...”

อีกด้าน

บรรดาแฟนคลับของซูลั่วตื่นเต้นมาก

เมื่อไม่กี่ปีก่อนพวกเขาก็พากันถือป้ายที่นี่ (ขอแสดงความยินดีกับพี่ชายของพี่ลั่วที่แต่งงาน ขอให้รักกันตลอดไป)

คนที่ไม่รู้ยังคิดว่าเป็นซูลั่วที่แต่งงาน

งานแต่งงานของตระกูลเศรษฐีครั้งนี้คึกคักเป็นพิเศษ

ทางเชื่อมไปยังเวทีมีระยะทางแค่สั้นๆ แต่ซูลั่วกลับรู้สึกว่าตัวเองเดินช้า ในที่สุดเขาก็เดินไปถึงกู้ชีชี และหยุดเดินพร้อมหายใจเหนื่อยหอบอย่างอดไม่ได้

กู้ชีชีทั้งมองเขาทั้งหัวเราะ แล้วพูดอย่างออดอ้อนว่า “ดูคุณสิ จะวิ่งมาเร็วขนาดนี้ทำไม”

ซูลั่วอุ้มกู้ชีชีขึ้น นัยน์ตาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม “ผมกลัวว่าถ้าเดินช้าจะทำให้คุณรอนาน”

กู้ชีชีรู้สึกขำ “จะรอนานแค่ไหนเหรอ”

ถึงแม้จะรอนานมาก แต่เธอก็เต็มใจรอนะ

ยิ่งไปกว่านั้น เธอเองก็กำลังพยายามวิ่งไปหาเขา

เขาโอเวอร์ไปเอง

ซูลั่วถามว่า “เป็นเพราะไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูงนานแล้วหรือเปล่าก็เลยไม่ค่อยชิน”

กู้ชีชีคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะใส่ใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ นี้ พยักหน้า “นิดหน่อย”

จากนั้นพิธีกรบนเวทีก็พูดว่า “โอ้โห เจ้าบ่าวเจ้าสาวกำลังกระซิบกระซาบอะไรกันอยู่เนี่ย รีบเดินมาได้แล้วครับ หลังจากนี้ยังมีเวลากระซิบกระซาบกันอีกเยอะ”

“เฮ้อ สวีทหวานกันขนาดนี้ พิธีกรอย่างผมเห็นแล้วก็อดอิจฉาไม่ได้”

ซูลั่วก้มหน้าหัวเราะ แต่แล้วทันใดนั้นก็อุ้มกู้ชีชีขึ้นมา

กู้ชีชีร้องด้วยความตกใจ แต่ซูลั่วกลับกอดเธอไว้แน่น และเดินไปยังเวทีพิธีด้วยก้าวที่มั่นคง