ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1452

“ทางที่ดีเจ้าควรมีเหตุผลที่ดี!" มังกรดําพูดอย่างโกรธเคือง

ซู่เป่า: “ในเมื่อคุณบอกว่าไม่มีใครเคยผ่านที่นี่ไปได้ แล้วจักรพรรดิตงเยว่และจักรพรรดิชิงหัวล่ะ?!”

มังกรดํา: "......"

ทำไมเธอถึงใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ได้ดีขนาดนี้?

"สิ่งที่ข้าพูดย่อมไม่รวมถึงพวกเขาสองคน!"

ซู่เป่า: "ได้! งั้นคุณลองคิดดูนะ ดินแดนจิ่วโยวไม่อนุญาตให้ใครเข้ามา และไม่อนุญาตให้คนหรือสัตว์อสูรออกไป งั้นก็ให้จักรพรรดิชิงหัวมาเฝ้าเองก็ได้แล้ว ทำไมเขาถึงต้องเปิดประตูหลังนี้ด้วย? ”

มังกรดํา: "......"

ดูเหมือนจะสมเหตุสมผล

มันแน่นิ่งไป ตั้งแต่มันถูกจักรพรรดิชิงหัวเลี้ยงมาให้เฝ้าที่นี่ แล้วไม่เคยคิดถึงคำถามนี้มาก่อน มีเพียงความเชื่อหนึ่งอยู่ในใจ: ไม่มีใครหรือสิ่งใดสามารถเข้า หรือออกจากที่นี่ได้

ซู่เป่า: “คุณดูสิ! คุณยังรู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยใช่ไหม? ”

มังกรดําพูดอย่างไม่รู้ตัว: "ไม่มีทางไม่สมเหตุสมผล ”

ซู่เป่า: "แล้วจะสมเหตุสมผลได้ยังไง? ประตูจิ่วโยวมีแค่จักรพรรดิชิงหัวเท่านั้นที่เปิดได้ใช่ไหม? ”

มังกรดํา: "ใช่ ”

ซู่เป่า: "แล้วทําไมจักรพรรดิชิงหัว ถึงเปิดประตูด้านหลังนี้ล่ะ?”

มังกรดํา: "เพื่อให้เขาได้การกลับมาอย่างสะดวก”

ซู่เป่า: "สะดวกแค่ไหนเหรอ? เขาไปทางประตูหน้าไม่สะดวกกว่าเหรอ? ”

มังกรดํา: "......"

ซู่เป่า: "ตั้งแต่โบราณกาลมาก การเปิดประตูหลังหมายความว่ายังไง? มันก็หมายความว่าใช้ประโยชน์จากอำนาจของตนเพื่อให้ผู้อื่นได้รับความสะดวกและผลประโยชน์ที่เกินควรไง......"

"ดังนั้นประตูหลังนี่จึงเปิดให้คนอื่นใช้ ไม่ใช่เพื่อเขาเอง! ประตูจิ่วโยวล้วนได้รับการปกป้องจากจักรพรรดิชิงหัวเอง ทําไมเขาถึงต้องการเปิดประตูหลังเพื่อเพิ่มภาระงานของเขาด้วยเล่า? ”

มังกรดํา: "......"

ถึงจะดูสมเหตุสมผล แต่ก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง!

มันพูดอย่างโกรธเกรี้ยว "เจ้าต้องการจะพูดอะไรกันแน่? ”

ซู่เป่าเอ่ยด้วยสีหน้าสงบนิ่ง:" ฉันอยากจะบอกว่า ประตูด้านหลังนี้คือคุณลุงจักรพรรดิชิงหัว...... เปิดไว้ให้ฉัน! ฉันเป็นหลานสาวของเขา! ”

มังกรดํา: “?”

ซู่เป่า: “ถ้าคุณไม่เชื่อก็ไปถามเขาสิ”

มังกรดํา: "......"

แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่สงบนิ่งของซู่เป่า ก็มองไม่เห็นร่องรอยของการโกหก

ซู่เป่าไม่ได้โกหกจริงๆ เมื่อดูจากข้อสันนิษฐานของเธอ ประตูหลังนี้เปิดไว้ให้เธอ แล้วเธอจำเป้นต้องโกหกอะไร?

แม้ว่าจะไม่ใช่ นั่นก็แปลว่าข้อสันนิษฐานของเธอไม่ถูกต้อง ไม่ถือว่าเป็นการโกหก

เดิมทีซู่เป่าต้องการพูดว่าพี่ชายจักรพรรดิชิงหัว แต่เพื่อคำนึงถึงความปลอดภัย จึงพูดว่า 'ลุงจักรพรรดิชิงหัว ' เพราะจักรพรรดิชิงหัวในตอนนั้นต้องเป็น "ลุง" ไม่ใช่พี่ชาย

“ข้าขอเตือนเจ้า อย่ามาทำกระล่อนต่อหน้าข้า!" มังกรดํามองเธอด้วยดวงตาแดงก่ำ

ซู่เป่าประจบสอพลออย่างแนบเนียน:" ฉันไม่กล้าหรอก! ฉันเอาชนะคุณไม่ได้ คุณเก่งกาจขนาดนี้ฉันจะมาทำกระล่อนต่อหน้าคุณได้ยังไง? ฉันยังไม่เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่นะ ”

เมื่อถูกถาม ก็ย่อมต้องปลดปล่อยความกดดันของตัวเองออก

ซู่เป่าเอ่ย:" คุณหมายถึงชุดนี้เหรอ? แน่นอนว่าลุงจักรพรรดิชิงหัวมอบให้ฉัน! ”

มังกรดําจ้องตาซู่เป่าอยู่นานสองนานกว่าจะถอนสายตากลับมา และตะโกนว่า "เจ้าไปเถอะ ”

ซู่เป่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอวางเดิมพันถูกอีกแล้ว มังกรดําสามารถรับรู้ถึงกลิ่นอายบนร่างกายของพี่อี้หรันได้อย่างเฉียบขาด

เธอเดาถูก มังกรดําสัมผัสได้ สิ่งเดียวที่มันยอมจํานนคือจักรพรรดิชิงหัว ดังนั้นถ้ามันสัมผัสไม่ได้ก็เป็นเรื่องแปลกแล้ว

ผู้หญิงคนนี้เป็นหลานสาวของจักรพรรดิชิงหัวและจักรพรรดิตงเยว่จริงๆ ตัวเล็กขนาดนี้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมาทำอะไรที่จิ่วโยว

ตัวเท่าเธอนี่ เดี๋ยวก็ถูกสัตว์หยินและสัตว์ปีศาจตัวอื่นกลืนลงท้องไปได้ง่ายๆ

ขณะที่คิดได้อย่างนั้น กลับได้ยินเธอพูดขึ้นว่า "ฉันไม่ไป”

มังกรดํา: “? ”

ซู่เป่าพูดอย่างตรงไปตรงมา:" ฉันไปคนเดียวมันจะอันตรายเกินไป ลุงมังกรดำช่วยไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม? ”

มังกรดํา: "?? ”

ซู่เป่า: “ถ้าไม่ได้ คุณส่งฉันกลับไปก็ได้...... ฉันเดินผ่านประตูนั้นมาก็เกือบตายแล้ว ”

"คุณก็ไม่อยากเห็นฉันตายใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นตอนที่ลุงจักรพรรดิชิงหัวและลุงจักรพรรดิตงเยว่มาหาคุณเพื่อพบฉัน จะต้องคิดว่าคุณทำให้ฉันตายแน่”

มังกรดํา: "......"

เจ้าเด็กคนนี้ เป็นเด็กที่ร้ายลึกจริงๆ!

มันกำลังกลุ้มใจเรื่องอะไรอยู่กันแน่??