ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 390

หลังชายหนุ่มรับสร้อยข้อมือทองคำมาเขาก็พูดขึ้นว่า “หลังกลับไปกรีดเลือดของคุณออกมาเล็กน้อย แล้วเอายันต์แผ่นนี้ลงไปแช่ให้ชุ่มหมดทั้งแผ่นก็ใช้ได้แล้วครับ”

หญิงสาวแสดงความซาบซึ้งและขอบคุณแล้วก็เดินจากไป

กลับถึงบ้าน เธอนั่งลงบนโซฟาราวกับหมดแรง พรุ่งนี้ต้องไปคฤหาสน์ตระกูลซู ที่นี่ใช่ว่าใครอยากไปก็ไปได้ บางทีในหนึ่งปีเธออาจมีโอกาสไปแค่ครั้งเดียว...

ไม่รู้มีผู้จัดการผลิตภัณฑ์คนอื่นคอยจ้องตระกูลซูอยู่ตั้งเท่าไร!

ตระกูลซูไม่ใช่ตระกูลไฮโซธรรมดา ลูกชายทั้งแปดของตระกูลซูแต่ละคนล้วนเป็นมังกรในฝูงหงส์ ไม่พูดถึงด้านฐานะ ด้านรูปร่างหน้าตาไม่มีใครดูแย่เลยสักคน

หากเข้าไปในตระกูลไฮโซอย่างตระกูลซูได้...เงินห้าแสนกับสร้อยข้อมือทองคำนี้ จะเท่าไรกันเชียว ก็แค่เศษเงินเท่านั้น!

หญิงสาวรีบพลิกตัวลุกขึ้นมา กัดฟันเฉือนนิ้วของตัวเอง แล้วทำให้ยันต์ชุ่ม...

สุดท้ายยันต์ที่ชุ่มไปด้วยเลือดมีเสียงดังฟู่ขึ้นมาเสียงหนึ่ง หญิงสาวตกใจจนกระโดดนั่งคุกเข่าขึ้นโดยพลัน

ยันต์หมุนอย่างประหลาดรอบหนึ่ง แล้วแผ่ลงใหม่อีกครั้ง

หญิงสาวตื่นเต้นจนใกล้จะขึ้นสวรรค์แล้ว เธอได้รู้จักอาจารย์คนนี้ตอนที่เธอไปส่งเสื้อผ้าให้ซูเปอร์สตาร์คนหนึ่งโดยบังเอิญ

เป็นของจริงอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ!

ตอนนี้เธอเริ่มคิดแล้ว ลูกชายทั้งแปดแห่งตระกูลซู ทุกคนหน้าตาหล่อเหลา โดดเด่นกว่าคนอื่นเป็นพิเศษ!

พี่ใหญ่ซูอีเฉิน ประธานจอมเผด็จการแห่งซูซื่อกรุ๊ป เหมือนกับมีลูกแล้วสองคน แต่ไม่ทราบรายละเอียดเรื่องแม่ที่คลอดเด็กมา หากเลือกเขาละก็ เธอก็จะเป็นนายหญิงของตระกูลซู

ลูกชายคนรองของตระกูลซูซูจื่อหลิน ได้ยินว่าเป็นสถาปนิก แต่ราวกับไม่สนใจเรื่องความรักอะไรทั้งนั้น มีลูกแล้วสองคนเช่นกัน...ในเมื่อไม่ใช่ประธานจอมเผด็จการ งั้นเธอก็ไม่อยากเป็นแม่เลี้ยง ไม่คุ้มค่าเลยสักนิด

ลูกชายคนที่สามของตระกูลซู เธอเหมือนกับยังไม่เคยเจอมาก่อน สอบถามคำบอกเล่าจากทุกหนทุกแห่ง ราวกับเป็นกัปตัน...ก็พอใช้ได้

ลูกชายคนที่สี่แห่งตระกูลซูคือซูลั่ว นักแสดงชายดีเด่น ถ้าได้ครองคู่กับเขาละก็ ในอนาคตต้องมีแต่ข่าวเธอแน่...

ลูกชายคนที่ห้าเหมือนกับบอกว่าเป็นผู้รับเหมา คนนี้ไม่ได้ ผู้รับเหมามีอนาคตตรงไหนกัน เธอถึงขั้นคิดไม่ตกว่าตระกูลซูมีเงื่อนไขดีขนาดนี้ ลูกชายคนที่ห้ายังมาเป็นผู้รับเหมาอะไรอีก ราคาตกจริงๆ

ในบรรดาแปดลูกชายแห่งตระกูลซูคนที่ลึกลับที่สุดก็คือลูกชายคนที่หก ถึงยังไงข่าวลือที่สะพัดไปสะพัดมาก็ไม่มีสองคนนี้อยู่ดี ตอนนี้ขอไม่พูดถึง...

ลูกชายคนที่แปดเป็นหมอ เอ๋ คงกล้ำกลืนฝืนทนมั้ง…

หญิงสาวทอดตัวลงนอนบนเตียงคิดคำนวณรอบหนึ่ง พบว่าประธานจอมเผด็จการก็ยังดีที่สุด หวังว่าพรุ่งนี้จะได้เจอเขานะ!

เธอครุ่นคิดไปพลางค่อยๆ จมดิ่งลงไปในความฝันอันสวยงาม ขณะหลับอยู่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงหัวเราะออกมา

หนึ่งคืนแห่งการวางแผนไปเรื่อยเปื่อยของคนคิดมิดีมิร้าย

ในห้องหนึ่งบนชั้นสองของบ้านตระกูลซู ซู่เป่ากำลังหลับครอกฟี้ แผนอะไรพวกนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับเธอทั้งสิ้น

ฟ้าสว่างแดดจ้า ซู่เป่านอนเต็มอิ่มแล้ว เธอตื่นขึ้นเอง

“อรุณสวัสดิ์” เสี่ยวอู่กระพือปีกพึ่บพั่บบินมา “เธอรู้ไหมฉันขาดอะไรไป”

ซู่เป่าหลับอย่างเคลิบเคลิ้ม หลังจากตื่นขึ้นมามักมีช่วงเวลาที่สติหลุดหายไปสองสามนาที เธอมองไปทางเสี่ยวอู่อย่างมึนงง แล้วถามขึ้นว่า “อะไร...”

ศีรษะน้อยๆ ของเสี่ยวอู่เอียง แล้วถูไปบนหน้าของซู่เป่า “ขาดเธอไง!”

ซู่เป่า “อ๋อ”

เสี่ยวอู่ “...”

เสวียนหลงไม่รู้ว่าย่องมาตั้งแต่เมื่อไร มันนั่งยองอยู่นอกหน้าต่าง จ้องเสี่ยวอู่ด้วยท่วงท่าซุ่มโจมตี

เสี่ยวอู่รีบคาบผมของซู่เป่าเอาไว้ จากนั้นรีบปีนขึ้นไปบนศีรษะของเธอด้วยความรวดเร็ว

จากนั้นก็พูดข่มอย่างหยิ่งยโส “มาสิ แน่จริงแกก็มาสิ! แน่จริงแกก็แย่งผู้ชายไปสิ แน่จริงแกก็เปิดประตู อ้อไม่สิ เปิดหน้าต่างสิ!”

เสวียนหลิง “￥#@%&...”