ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 684

มู่กุยฝานอุ้มซู่เป่าขึ้น จากนั้นก็คุยกับคนที่อยู่ในอ้อมอก “ไปกันได้แล้ว เด็กดีของเราหิวแล้วใช่ไหม?”

ซู่เป่า “อืมๆ!”

มู่กุยฝานย่อตัวลง แล้วอุ้มซู่เป่าท่ามกลางสายตาของผู้คน ขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์

ว่านปาสือยืนคุ้มกันอยู่ข้างซู่เป่า ด้วยสีหน้าเฉยชา ดูน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก

ว่านเทาทิ้งประโยคสุดท้ายไว้ว่า “ทำตัวให้ดีๆ เข้าล่ะ”

จากนั้นก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ตามาไป

ผับๆ ๆ……

วันที่มีพายุเช่นนี้ แต่เฮลิคอปเตอร์ก็บินทะลุเมฆฝนพวกนั้นไป ไม่รู้ว่าไปเชิญนักบินมาจากที่ไหน……ฝีมือขนาดนี้ ทำเอาคนสงสัยว่า ถ้าอยู่กลางระเบิดจะขับได้นิ่งแบบนี้หรือเปล่า

หลังจากที่เฮลิคอปเตอร์ขับออกไปแล้ว รถขนของก็ขับตามออกไป อยู่ด้านล่างเฮลิคอปเตอร์

ในหนังยังไม่กล้าแสดงแบบนี้เลย มีแต่โฆษณานิยายเทพแห่งสงครามเท่านั้น ที่จะมีภาพแบบนี้ให้เห็น

ทุกคน “……”

ประธานหลี่ “……”

ซูจิ่นม่อที่โดนทิ้งเอาไว้ “……”

“แฮ่ม……” ซูจิ่นม่อเอ่ยกับคนที่จะไปกับเขา ที่ยืนอยู่ด้านหลัง “พวกเราก็ไปกันเถอะ เดี๋ยวฉันไปขับรถมา”

เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ที่ขับรถมา ก็เดินไปยังลานจอดรถเช่นกัน

คนที่ทำงานแบบพวกเขา ไม่สามารถเอาของที่ทำงานไปไหนได้ตามใจ การเดินเอกสารก็ยังอีกตั้งหลายวัน ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยๆ ทำก็ได้

คนที่ลังเลเมื่อครู่แล้วถอนตัวไป รู้สึกไม่ดีนัก เขาคิดไม่ถึงว่าซูจิ่นม่อจะเป็นคนใหญ่คนโตขนาดนี้ พวกเขารู้สึกเสียใจขึ้นมา

“ช่างเถอะ งานอย่างพวกเรา หลังจากลาออกแล้ว ถ้าเป็นไปตามกฎ ห้ามไปทำงานบริษัทเอกชนภายในครึ่งปี”

“ใช่แล้ว ตั้งครึ่งปี……อย่างน้อยๆ ก็ต้องเสียเงินเดือนเป็นแสนไป ใครจะไปอยากเสียเงินล่ะ”

“แม้ว่าพวกเราจะไม่ได้ลาออกตามไป อย่างน้อยก็ยังมีงานมั่นคงทำอยู่”

ซู่จิ่นม่อที่กำลังจะเดินออกไปนั้น อยู่ๆ ก็ชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาพูดกับพนักงาน ที่กำลังจะเดินออกไปกับเขา “อ้อจริงสิ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกนายไปดำเนินเอกสารลาออก ครึ่งปีแรกที่ว่างงานไม่ต้องเป็นห่วง ทุกคนจะได้โบนัสคนละสองแสน ได้หยุดพักแบบมีเงินเดือน”

“แต่รอห้องปฏิบัติการใหม่ของเราสร้างเสร็จ เงินเดือนของทุกคนจะไม่ขึ้น 30% แล้วนะ……”

“เป็น 50% แทน”

ผู้ช่วยของซูจิ่นม่อทั้งหลาย เฮขึ้นมาอย่างดีใจ!

ไม่มีใครสงสัยในคำพูดของซูจิ่นม่อทั้งนั้น

เพราะว่าพี่ชายของเขา เป็นมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ซูอีเฉิน!

“พักร้อนแล้ว! พักร้อน! เฮ้อ สองแสนนี่เยอะจัง ฉันคิดก่อนนะว่าจะเอาไปใช้อะไรดี!”

“ฉันจะไปมัลดีฟส์! แล้วจะไปดูสัตว์อพยพที่แอฟริกาด้วย!”

“ฉันชอบรถรุ่นนึงมานานแล้ว เดี๋ยวจะไปซื้อ!”

ตอนที่ซูจิ่นม่อพูดว่า ‘เงินเดือนทุกคนจะไม่ขึ้น 30%แล้ว’ คนที่อยู่รอบๆ กำลังจะพูดเลยว่า ‘ว่าแล้ว ดูสิ…..’

สุดท้ายประโยคต่อมาที่เขาพูดกลับคือ เงินเดือนขึ้น 50% แทน

ทั้งยังได้พักร้อนแบบรับเงินเดือนอีก

บนโลกใบนี้ สิ่งที่ทำให้คนเสียใจที่หลังมากที่สุด คืออะไร?

ไม่ใช่การที่ ไม่ได้คว้าโอกาสเอาไว้

แต่คือการที่คว้าโอกาสเอาไว้แล้ว แต่ดันลังเลจนต้องปล่อยมือไป

คนที่ถอนตัวออกมาจากซูจิ่นม่อนั้น รู้สึกแย่มากกว่า คนที่ไม่ได้เลือกไปตั้งแต่แรกอยู่แล้วเสียอีก

และพวกเขาก็รู้สึกถึงปัญหาปัญหาหนึ่งขึ้นมา ตอนแรกพวกเขาจะไป พอประธานหลี่ขู่เข้าหน่อย พวกเขาเลยเลือกถอนตัวกลับมา

คนแบบนี้……จากนี้ไปถ้ายังอยู่ที่นี่ ใครจะไว้ใจให้ทำงานสำคัญอีก?

เพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้เลือกไปตั้งแต่ทีแรก ก็จะมองเขาเป็นพวกแตกพวก

หัวหน้าก็จะไม่เชื่อคนอย่างพวกเขาอีกต่อไป

พวกเขามองพวกซูจิ่นม่อขึ้นรถไป พวกเขาเสียใจจนแทบอยากจะกระอั่กเลือดออกมา……

ซูจิ่นม่ออารมณ์ดีเป็นอย่างมาก แม้ตอนแรกที่มู่กุยฝานปลอมเป็นพี่ชายของเขา จะทำให้เขารู้สึกหมดคำพูดมาก