ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 705

ทุกคนหยอกเสี่ยวอู่ หัวเราะชอบใจ

ชายหนุ่มดูเวลา อยากจะพูดแต่ก็ลังเล “ไม่งั้นเรากลับกันก่อนเถอะ...”

ไหนบอกว่าจะไปจับผีที่บ้านไม่ใช่เหรอ

ซู่เป่ามองดูท้องฟ้า “พี่อย่าเพิ่งรีบ ฟ้ายังไม่มืดเลย ฟ้ามืดแล้วถึงจะมีผี...”

ชายหนุ่ม “...”

คนกลุ่มแรกที่ตลกขบขันดูเรื่องสนุกจากไป ไม่นานก็มาอีกสองสามคน ขวักไขว่ไปมาอยู่อย่างนี้ ต่อเนื่องไม่มีหยุด

แผงลอยของคนอื่นเงียบเชียบ ค่อนวันจึงจะมีคนมาถามสักสองสามคน

แผงลอยของซู่เป่ากลับดี มีคนเข้ามาตลอดไม่หยุด น่าเสียดายที่พอถามราคาสร้อยข้อมือกับเธอแล้วก็พากันตกใจหนี

ดูสีท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้ว ซู่เป่าถอนหายใจ ทำธุรกิจไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดสินะ!

ขายสร้อยคอได้แค่เส้นเดียวเอง

แต่ก็ดีมากแล้ว หินหยกเก็บมาจากใต้ดิน ไม่ต้องซื้อ สร้อยคอก็ทำเอง ไม่ต้องจ่ายค่าแรง

เชือกที่ร้อยสร้อยคอก็เป็นเชือกที่แกะออกมาจากกระสอบข้าวที่ป้าอู๋ไม่เอาแล้ว ไม่ต้องซื้อเหมือนกัน

ดังนั้นกำไรสุทธิของเธอก็คือสามสิบล้าน!

“ไปกันเถอะ” ซู่เป่าทยอยเก็บของ

ตอนนี้เอง กลับมีผู้ชายหน้าบานหูใหญ่ ใส่แหวนทองวงโตอยู่ที่นิ้วพูดขึ้น “เดี๋ยว ๆ!”

ซู่เป่าเงยหน้ามองไป

โห...ผีมั่งคั่ง!

ซู่เป่าจ้องข้างหลังผู้ชายหน้าบานหูใหญ่ ข้างบนมีผีประกายทองวิบวับขี่คร่อมอยู่

เห็นเพียงเขาใส่ขนมิงค์ ใส่หมวก ใส่สร้อยคอที่คอสิบเส้น เพชรนิลจินดา ทองหยองเส้นโตอะไรก็มีครบครัน

ใส่กำไลทองวงหนึ่งที่แขน ฟันก็เลี่ยมทองทั้งหมดด้วย

เธอชักจะอยากรู้ว่าผีมั่งคั่งตายได้อย่างไร

รวยจังเลยนะ รวยจนตายเหรอ

ผีมั่งคั่งมองซู่เป่าอย่างระแวดระวัง

ผู้ชายหน้าบานหูใหญ่ถือสร้อยข้อมือเส้นหนึ่งพลางถาม “เส้นนี้เท่าไร”

ซู่เป่าตอบ “สามร้อยล้านค่ะ มันกันของคุ้มภัย...”

ขณะพูด เธอมองผีที่อยู่บนศีรษะของคุณลุงหน้าบานอีก

ชายหน้าบานหูใหญ่พูดแทรกอย่างฉับไว “ไม่ต้องบอกเรื่องพวกนี้กับฉัน แพค!”

ซู่เป่า (っ°Д°;)

ค่ะ ๆ แพคนะคะ แพค!

ซู่เป่าหยิบถุงพลาสติกออกมาใบหนึ่ง แล้วใส่ถุงให้เขา

ชายหน้าบานหูใหญ่ “...”

หยกดีขนาดนี้ ใช้ถุงพลาสติกเนี่ยนะ

แม้แต่กล่องก็ไม่มีเลยเหรอ

เขาพูดไม่ออกจริง ๆ

เขาไม่รู้ว่าสร้อยข้อมือหยกนี้จะกันของหรือป้องกันภัยหรือไม่ รู้แค่ว่าสร้อยข้อมือนี้เป็นสร้อยข้อมือหยกม่วงจักรพรรดิของแท้เนื้อบริสุทธิ์

หยกม่วงจักรพรรดิของแท้เนื้อบริสุทธิ์ขนาดนี้ หาไม่ได้ง่าย ๆ นะ!

แล้วกระทั่งจะพูดว่าหาไม่ได้ง่าย ๆ ก็ไม่ได้ แต่เป็นร้อยปีจะเห็นสักครั้ง!

เขาทำธุรกิจหยก แล้วยังพนันหินหยกด้วย ย่อมรู้ว่าสร้อยข้อมือนี้หายากขนาดไหน

สามร้อยล้านแพงไปหน่อย แต่คนที่เล่นหยกก็คือคนรวยที่โง่...ซื้อสร้อยข้อมือหยกนี้กลับไป แค่ห่อสักหน่อย แล้วอุปโลกน์เรื่องขึ้นมา ใช้เรื่องกันของคุ้มภัยเป็นตัวล่อความสนใจก็...

แบบนี้พอขายอีกที ยังจะได้กำไรอีกหลายสิบล้านเลยทีเดียว

น่าเสียดาย สร้อยข้อมือเส้นอื่นมีตำหนินิดหน่อย ดูเหมือนเอาหินตรงริม ๆ มาขัด...ไม่สวยเท่าเส้นนี้

ไม่อย่างนั้นเขาจะซื้อทั้งสามเส้นเลย...

ชายหน้าบานหูใหญ่หิ้วถุงพลาสติกอย่างพึงพอใจ