ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 837

ซูเหอเวิ่นเบือนหน้าได้ก็เดินจากไป แต่ไม่นึกเลยว่าจั๋วเคอจะถูกตีจนมีสติได้สองสามส่วน ทันใดนั้นก็หันหน้ามามอง

ราวกับไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงมาอยู่ตรงนี้

เธอกลับห้องเรียนไปด้วยความงุนงง

เพื่อนของเธอวิ่งเข้ามา แล้วถามขึ้นอย่างตื่นเต้น

“ปิงจือหลี ซูเหอเวิ่นนัดเธอไปที่ป่าขนาดเล็กน่ะ ว้าวๆๆ! เธอจีบพี่ชายเขาไม่ใช่เหรอ ทำไมเขาถึงนัดเธอล่ะ!”

จั๋วเคอฉงน ป่าขนาดเล็ก?

เมื่อกี้เหมือนว่าซูเหอเวิ่นจะพูดแบบนี้...

ซูเหอเวิ่นแทบจะรอให้เลิกเรียนไม่ไหว!

วันนี้ไม่ต้องไปรับน้องซู่เป่าแล้ว เขาเลยไปที่ป่าขนาดเล็กนอกโรงเรียนเลย

ท้องฟ้ามืดครึ้มอึมครึม เขาจงใจเลือกเวลาเป็นตอนเที่ยง สุดท้ายเมื่อไปถึงป่าขนาดเล็กกลับยิ่งรู้สึกอึมครึมเข้าไปใหญ่

ซูเหอเหวินกอดแขนพิงอยู่บนต้นไม้ข้างๆ มองซูเหอเวิ่นหยิบของพะรุงพะรังกองหนึ่งออกมาด้วยสายตาเย็นชา

ตาข่ายที่ตัวเองทำแขวนอยู่ระหว่างกิ่งไม้สองท่อน

มือขวาถือกระทะก้นเรียบ มือซ้ายถือกระบี่ไม้ท้อ ตรงหน้าอกห้อยเหรียญห้าจักรพรรดิ

โอ๊ะ ตรงหน้ายังวางหล่อแกไว้อีกอันหนึ่งด้วย

กระทั่งพกหมวกตลกมาใบหนึ่ง ในหมวกใส่ยันต์เครื่องรางเอาไว้เต็มใบ ป้องกันไม่ให้หัวคนมองลอดหัวของเขา

ซูเหอเหวินหมดคำพูด “จำเป็นด้วยเหรอ”

ซูเหอเวิ่นพูดขึ้นว่า “ทำไมจะไม่จำเป็น! นี่เป็นการจับผีด้วยตัวเองครั้งแรกของผมเลยนะ!”

เขาจะต้องชนะให้ได้

เขาต้องทำได้!

เขาเป็นพี่ชายของซู่เป่า เขาจะทำให้ซู่เป่าขายขี้หน้าไม่ได้!

ในขณะนี้เอง ก็มีคนคนหนึ่งวิ่งเข้ามา

ซูเหอเวิ่นคิดว่าเป็นจั๋วเคอ เมื่อดูดีๆ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่รู้จักคนหนึ่ง

เด็กผู้หญิงคนนี้เป็น ‘เพื่อนสนิท’ ของจั๋วเคอ

ที่แท้เมื่อเธอรู้ว่าซูเหอเวิ่นนัดจั๋วเคอมาที่ป่าขนาดเล็ก ก็วิ่งมาอย่างอดรนทนไม่ไหว

เธอเหลียวซ้ายมองขวาอย่างกระอักกระอ่วน สุดท้ายก็เห็นว่าซูเหอเวิ่นไม่ได้อยู่เพียงคนเดียว แต่ซูเหอเหวินก็อยู่ด้วย!

เธอดีอกดีใจขึ้นมาโดยพลัน จากนั้นก็วิ่งเข้าไปพร้อมพูดขึ้นอย่างเคอะเขิน “ซูเหอเหวิน...”

“ซูเหอเหวอน ฉันชอบนาย นายชอบฉันไหม นายเป็นบีเอฟของฉันได้ไหม”

เด็กหญิงตัวน้อยคิดว่านิสัยของตนต้องเป็นที่น่าสนใจมากแน่ๆ เหมือนกับนางเอกที่กล้าหาญในนิยายรักโรแมนติก

ซูเหอเวิ่นฉงนไปครู่หนึ่ง

คำว่าบีเอฟคำนี้เชยมากๆ ในชั่วพริบตาไม่ได้ตอบสนองกลับมาว่าแปลว่าอะไร แต่ต่อมาก็เข้าใจแล้ว อ๋อบอยเฟรนด์ แฟน ก็คือบีเอฟ!

นี่ๆๆๆ นี่มันละครรักโรแมนติกอะไรกัน??

จั๋วเคอไม่มา แต่เพื่อนของเธอมา แถมยังมาสารภาพรักกับพี่ชายของเขาอีก???

ซูเหอเหวินยังคงกอดแขน แล้วถามขึ้นอย่างเย็นชาว่า “ประโยคถัดไปของตาน้ำพุเงียบสงัดเพราะไม่ยอมให้สายน้ำไหลผ่านคืออะไร”

เด็กหญิงอึ้ง

ไหล...อะไรไหล

ซูเหอเหวินพูดขึ้นอย่างเย็นชา “อ่านหนังสือยังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำ ในสมองของเธอมีแต่อึเหรอ”

เด็กหญิงปิดหน้าร้องไห้พลางวิ่งออกไป “...”

“ฮือๆๆ...”

เสียงร้องไห้แว่วดังออกไปไกลมากๆ