ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 977

ซูอีเฉินเผยรอยยิ้มของผู้ชนะ เขาจัดเนกไท กุมกุหลาบไว้เบื้องหน้า

แกร๊ก…ประตูกลับล็อคอยู่!

ไม่ถูก เขาผ่านหมดทุกด่านแล้วไม่ใช่เหรอ

เขาจัดการผีทั้งหมดในน้ำเต้าวิญญาณของซู่เป่า รวมถึงมู่กุยฝานเรียบร้อยแล้ว

ไม่น่าสิ…

เห็นเพียงประตูโครงเครง วิญญาณจี้ฉางปรากฏ

ท่านจี้กระตุกมุมปากพร้อมกล่าว “คุณซู คงมิขาดแคลนเงินหรอกใช่ไหม”

ซูอีเฉิน “……”

จี้ฉาง “มิต้องเกร็ง ข้าเองก็ไม่ขาดเงิน”

ซูอีเฉิน “…”

จี้ฉางกล่าวต่อ “ด่านนี้ข้าถามเจ้าเพียงสามคำถาม หากตอบได้ เจ้าก็นำตัวเหยาหลิงเยว่ไปได้เลย”

ซูอีเฉินพยักหน้า “ว่ามาเลยครับ”

รอยยิ้มจี้ฉางหุบลงเล็กน้อย นัยน์ตาเขาเต็มไปด้วยแววจริงจัง “เจ้ารู้หรือไม่ว่านางมิใช่คนธรรมดา”

ซูอีเฉินส่งเสียงอืมทีหนึ่ง “ผมรู้”

จี้ฉางกล่าวต่อ “เจ้ารู้หรือไม่นางอยู่ในโลกมนุษย์ต่อเช่นนี้มิได้“

ซูอีเฉินชะงักทีหนึ่ง ไม่รู้ทำไม หัวใจของเขาเจ็บแปล๊บไปทีหนึ่ง

“ผมรู้…” เขาค่อยๆ พูดต่อ “รู้มาโดยตลอด”

ก่อนหน้านี้เขาเคยถามซู่เป่า เหยาหลิงเยว่จะสามารถกลับเป็นปกติได้หรือไม่ คำตอบของซู่เป่าคือไม่

เมื่อก่อนซู่เป่าก็เคยบอกแล้ว หากเหยาหลิงเยว่อยู่ที่ตระกูลซูต่อเป็นเวลานาน จะไม่ดีต่อฝ่ายใดทั้งนั้น

ดังนั้นในระยะเวลาที่ผ่านมา เหยาหลิงเยว่จึงไม่เคยหยุดพัก กระทั่งช่วงเวลาที่ซู่เป่าลงไปแดนใต้พิภพ เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินทาง

ผ่านเมืองมากมาย ผ่านขุนเขามากมาย เธอตามหาสิ่งที่เธอควรตามหา และทำภารกิจที่เธอควรทำให้สำเร็จ

ราวกับการสะสมแต้มบุญ เมื่อทำสำเร็จภารกิจหนึ่งเวลาที่เธอกลับมาได้ก็จะเพิ่มมากขึ้น

ดังนั้นเหยาหลิงเยว่จึงปรากฏตัวไม่บ่อยนัก หลายๆ ครั้ง มีเพียงตอนซู่เป่ากลับมาเธอจึงจะกลับมาตามได้

และเมื่อเธอกลับมา เขาต้องอยู่อย่างแน่นอน ดังนั้นคนที่ไม่รู้จึงมักคิดว่า เขาอยู่กับเหยาหลิงเยว่ตลอด…

ทุกคนจ้องมองซูอีเฉิน เสียงหัวเราะเมื่อครู่บัดนี้กลับเงียบสงัดลง

ซูอีเฉินสติหลุดไปครู่หนึ่ง เมื่อได้สติอีกทีก็ได้ยินจี้ฉางถามคำถามสุดท้าย “จากคำถามสองข้อบน เจ้าแน่ใจหรือจะสามารถอยู่เคียงข้างนางไปตลอด”

ไม่เหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป ที่เขาไปทำงานตอนเช้า ภรรยาเตรียมอาหารเย็นรอที่บ้าน หรือคู่รักที่สามารถมองเห็นกันในทุกๆ เช้าที่ลืมตา

ความห่างไกลมากกว่าความใกล้ชิด ครึ่งชีวิตหลังของเขาก็ยังไม่แน่นอน เขาสามารถรับข้อแม้แบบนี้ได้หรือไม่ ทั้งชีวิตนี้เขาจะไม่เปลี่ยนใจอีกได้หรือไม่

ซูอีเฉินพยักหน้า สายตาของเขาเต็มไปด้วยความแน่วแน่ “ผมมั่นใจ”

จี้ฉางจดจ้องเขาอยู่หลายวิ ในที่สุดจึงยอมหลีกทางพร้อมกล่าว “เช่นนั้น…เจ้าสามารถเปิดประตูได้”

แววได้ใจเพราะชัยชนะของซูอีเฉิน ถูกความหนักแน่นและมั่นคงแทนที่ เขาจับไปที่ลูกบิดประตูอีกครั้ง

ขบวนรถขันหมากขับออกจากคฤหาสน์ตระกูลซูอย่างหวือหวา ซูอีเฉินอุ้มเหยาหลิงเยว่ก้าวข้ามกองไฟ พาเธอมายืนที่หน้าประตู มองดูนายหญิงซูที่โปรยข้าวสาร น้ำตาล พุทราจีนและถั่วลิสงไปพร้อมพูดกำชับไป จากนั้นก็ไปที่ศาลบรรพบุรุษ คุกเข่าากราบไหว้พวกท่าน สุดท้ายเมื่อเสียงประทัดดังขึ้น เหยาหลิงเยว่จึงถูกอุ้มเข้าห้องแต่งงานที่ถูกจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า

เท่านี้จึงถือเป็นการเสร็จพิธี ช่วงนี้เป็นพิธีสำหรับตระกูลซูเท่านั้น จึงค่อนข้างครึกครื้น!

เมื่อทำทุกอย่างเสร็จ ทุกคนจึงกลับไปเตรียมตัวพักหนึ่งและเดินทางไปโรงแรม

การแต่งงานที่ชาวเน็ตทั่วโลกรอคอย มีคนมาเฝ้าอยู่ที่หน้าประตูสถานที่จัดงานแต่งและทางเดินทั้งสองด้านของสวนดอกกุหลาบแต่เช้า

นี่ขนาดพวกเขาไม่รู้ว่าคฤหาสน์ตระกูลซูอยู่ที่ไหน หากพวกเขารู้ คงไปเฝ้ายันหน้าประตูคฤหาสน์

มีคนไม่น้อยกำลังจ้องมองกล้องถ่ายรูป กลางท้องฟ้าไม่รู้มีโดรนอีกตั้งเท่าไร

เน็ตไอดอลนับไม่ถ้วนที่มาเพื่อเกาะกระแส กำลังเปิดไลฟ์อย่างตื่นเต้น

ในที่สุด ภายใต้ความคาดหวังของผู้คนมากมาย ขบวนรถขันหมากของตระกูลซูขับเข้ามาอย่างยิ่งใหญ่

นำขบวนโดยไมบัคสิบคัน ด้านหลังไมบัคคือรถคันเล็กสีขาวสองแถว รถเหล่านั้นต่างแขวนริบบิ้นและดอกกุหลาบเอาไว้

ขบวนรถขันหมากของเศรษฐีมักนำด้วยรถลินคอล์นทองคำคันยาว หรือรถสปอร์ตสีชมพูบ้าง สีแดงบ้าง ตระกูลซูถ่อมมากแล้วจริงๆ

“ว้าว…ฉันคิดว่าพวกเขาจะปรากฏตัวแบบน่าตะลึงมากซะอีก เช่นเฮลิคอปเตอร์ และรถถังทองคำอะไรพรรค์นั้นน่ะ…ที่แท้ก็ได้แค่นี้!”

“ได้แค่นี้เหรอ ไมบัคสิบคันคุณเรียกว่าได้แค่นี้งั้นเหรอ”

“ฉันไม่เอาไมบัค เอาบีเอ็มด้านหลังให้ฉันก็พอ…”

เมื่อขบวนรถหยุดลง ทุกคนจึงพบว่าด้านหลังขบวนมีรถบีเอ็มสองแถว…ส่วนในรถคือบอดี้การ์ดและคนใช้ของตระกูลซู

คนในงาน “……”