ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 13

ตอนที่13 ตรงนี้แล้วกัน

“หลินหยาง จะไปไหนหรือ?” เมื่อเปิดประตูออกมา ก็เห็นเซี่ยผิงเดินมาจากซอยเล็กนั่น

“ไปในเมืองเสียหน่อยน่ะครับ คุณไปไหนมาแต่เช้าเลย?” หลินหยางมองด้านหลังของเธอที่เหมือนกับไปเอาของอะไรมา

“ไปซื้อของที่ร้านจางชุ่ยฮัวมาน่ะ” เธอตอบกลับด้วยความเขินอายเล็กน้อย

“ไปซื้ออะไรหรือ จึงต้องออกไปเช้าเพียงนี้?” หลินหยางเดินเข้าไปหาเธอ จึงเห็นว่าด้านหลังเธอกำลังถือห่อผ้าอนามัยอยู่

“ดูอะไรกัน เมื่อวานเธอเกือบจะเสียเปรียบแล้ว หากเธอมาช้าไปวันเดียวก็คงจะอดกินแน่!” เซี่ยผิงกล่าวออกไปอย่างไม่ได้โกรธหรือโมโหอะไร

“ฮ่าๆ ไม่ใช่ว่าผมมาช้าหรอกหรือ คุณยื่นแขนมาให้ผมดูหน่อยสิ”

เมื่อเซี่ยผิงยื่นแขนออกมาให้เขาดู หลินหยางมองดูรอยแผลเป็น เมื่อเทียบกับเมื่อคืนนี้รอยจางลงไปอีก จึงยิ้มออกมา “คุณดูสิ เปลี่ยนไปอีกแล้ว อีกไม่นานก็หายแล้ว”

“ฮ่าๆ เอาไว้ฉันจะให้รางวัลกับเธอแล้วกันนะ จริงสิ เธอจะไปในเมืองทำไมหรือ?” เซี่ยผิงเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย

“ไปในเมืองเพื่อดูที่ทางเสียหน่อยว่าจะพอขายครีมได้บ้างหรือเปล่า เดี๋ยวผมก็จะขึ้นปีสี่แล้ว หากมีเงินไม่พอถึงตอนนั้นคงลำบากแย่”

“ถ้าอย่างนั้นเธอไปเถอะ เดินทางดีๆนะ” ทั้งสองคนเอ่ยทักทายปราศรัยกันซักพักหนึ่ง แล้วหลินหยางก็เดินไปยังทางออกของหมู่บ้าน

หมู่บ้านวี่หลงเป็นพื้นที่ลาดเอียง ไม่มีรถประจำทางผ่าน หลินหยางจึงจำเป็นต้องนั่งรถสามล้อไปยังตำบลป๋ายสาร แล้วค่อยนั่งรถประจำทางต่อเข้าไปในเมือง

เพิ่งจะเดินมาถึงทางเข้าหมู่บ้าน เห็นจางชุ่ยฮัวเปิดประตูร้านออกมา

“วันนี้อาสวยจริงๆเลยนะครับ” เมื่อเห็นว่าจางชุ่ยฮัวมองตัวเองอยู่นั้น หลินหยางจึงกล่าวทักทายเธอขึ้น

“ปากหวานเสียจริง จะไปไหนแต่เช้าเลย?” จางชุ่ยฮัวที่โดนหลินหยางเอ่ยชมนั้น ก็ยิ้มแย้มหัวเราะแล้วเอ่ยถามเขากลับไป

“ไปในเมืองครับ อีกสองวันกลับ” เขาตอบ

“หลินหยางมานี่หน่อยสิ” จางชุ่ยฮัวกวักมือเรียกเขา หลินหยางก็ไม่ได้เมินเฉย เขาจึงเดินเข้าไปในร้านของจางชุ่ยฮัว

“มีอะไรหรือครับ?” เขาเอ่ยถาม