ตอนที่38หน้าตาสะสวย
มองเห็นปลายนิ้วเต็มไปด้วยน้ำหวงเฟิ่งเสียแทบอยากจะมุดตัวหนีหลังจากนั้นเธอจึงใช้สายตาสอดส่ายไปมาหัวเราะเบาๆ“ทำไมล่ะใครถูกลูบคลำแล้วจะไม่มีอารมณ์บ้างหรือว่าอยากลองให้หลินหยางลูบคลำดูไหม”
“บ้าไปคนเดียวเถอะเธอนี่ไม่ปกติแล้วจริงๆ”หวงเฟิ่งเสียพูด
“ฉันไม่ปกติเธอรู้ไหมว่าทำไมหลินหยางถึงลวนลามฉันเวินซี่ซี่มองหวงเฟิ่งเสียแล้วพูด”
“เพราะอะไร”หวงเฟิ่งเสียนำยาสมุนไพรที่ได้มาไปวางที่โต๊ะน้ำชาถามออกมาอยากประหลาดใจ
“เมื่อสักครู่ฉันถามหลินหยางว่าก่อนหน้านี้ทำกับเธอนานแค่ไหนเขาพูดว่าหนึ่งชั่วโมงฉันบอกว่ามากที่สุดยี่สิบนาทีเถียงกันตั้งนานหลินหยางดันพาลโกรธเอาดื้อแล้วจึงลวนลามฉันเธอมาเป็นพยานหน่อยเมื่อสักครู่ใช้เวลานานแค่ไหน”เวินซี่ซี่พูดเสียงดัง
ได้ยินที่เวินซี่ซี่พูดหวงเฟิ่งเสียจึงชะงักไปมองไปที่หลินหยางแล้วถาม“นายพูดออกมาหมดเลยหรือ”
ได้ยินคำถามนั้นหลินหยางจึงหมดคำจะพูดครั้งนี้ตกหลุมพรางเข้าอย่างจังแต่หลินหยางยังคงส่ายหัวแล้วพูด“ผมไม่ได้พูดอะไรเลย”
ครั้งนี้หวงเฟิ่งเสียรู้แล้วว่าตัวเองตกหลุมพลางโดยพูดออกมาจากปากตัวเองเองทั้งโกรธทั้งอายมองไปที่เวินซี่ซี่อย่างขำขัน“พี่เวินซี่ซี่พี่แกล้งฉันหรือ”
“ฉันแกล้งเธอที่ไหนนี่มันคือเรื่องจริงอาจารย์นอนกับนักเรียนและยังเป็นอาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานข่าวนี้ของเป็นข่าวที่น่าสนใจเป็นอย่างมากเชื่อว่าสักวันคนทั้งเจิ้นซ่างจะต้องรู้กันหมดแน่นอน”เวินซี่ซี่พูดแล้วหัวเราะเบาๆ
“เธอยังมีหน้ามาพูดอีกหรืออาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานของพวกเราไปพลอดรักกันกับผู้บริหารระดับสูงของโรงเรียนอยู่สองสามคนแทบทุกคืนฉันไม่เชื่อหรอกว่ามันจะไม่เป็นข่าวใหญ่”。“เธอยังมีหน้ามาพูดอีกหรืออาจารย์คนสวยของโรงเรียนประถมป่ายซานของพวกเรา”หวงเฟิ่งเสียกับเวินซี่ซี่เริ่มสู้กันโดยขุดเอาเรื่องของทั้งสองฝ่ายมาพูดอย่างเมามันไม่จบสักที
หวงเฟิ่งเสียยังไม่ได้เปลี่ยนชุดกระโปรงเวินซี่ซี่สวมกระโปรงสั้นไม่ได้สวมแม้กระทั้งกางเกงชั้นในภายใต้การทุ่มเถียงกันของทั้งสองคนกระโปรงก็สะบัดไปมาเผยให้เห็นผิวเนื้อภายในอย่างต่อเนื่อง
หลินหยางยืนดูทั้งสองคนถกเถียงกันอยู่ด้านข้างมองชื่นชมขาขาวเรียวงามนั้น
รอกระทั่งทั้งสองคนทะเลาะกันเสร็จเสื้อผ้านั้นยุ่งเหยิงไม่ระเบียบกระโปรงเลิกขึ้น
ไม่รู้ว่ากระดุมที่ตรงไหลของชุดกระโปรงหวงเฟิงเสียหลุดไปตั้งแต่เมื่อไหร่เสื้อเชิ้ตที่อยู่บนตัวปรากฎให้เห็นภูเขาสูงชันโผล่ออกมาครึ่งหนึ่งปิดครึ่งหนึ่งเปิดครึ่งหนึ่งแบบนั้นยิ่งทำให้ดูน่าเย้ายวนมากขึ้น
ส่วนกระโปรงของเวินซี่ซี่ถูกหวงเฟิงเสียจับเลิกขึ้นตรงเผยให้เห็นให้เห็นมุมบริเวณที่หลินหยางทำให้จนมีน้ำซึมออกมา
คนทั้งสองคนที่สวมเสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนั่งหอบอยู่บนโซฟาพัดลมที่ติดอยู่เหมือนจะพังทำให้ทั้งสองคนมีเหงื่อไหลย้อย
อากาศร้อนขนาดนี้ทั้งสองคนที่ใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยนั้นไม่คิดที่จะสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
หวงเฟิงเสียกับเวินซี่ซี่มีอะไรกันไปแล้วในเรื่องอย่างว่าเดิมเวินซซี่ซี่ไม่อายอยู่แล้วจึงถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกจากตัวโดยไม่ได้คาดคิด
“ไปห้องนอนฉันเถอะที่นั่นมีเครื่องปรับอากาศ”เฟิงหวงเสียบอก
“ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะ”หลินหยางคิดพอประมาณตัวเองนั้นไม่สะดวกที่จะอยู่ต่อ
“จะรีบร้อนไปทำไมกินคุณครูไปแล้วก็จะรีบหนีไปเลยหรือไงขึ้นไปคุยด้วยกันที่บนห้องก่อน”เวินซี่ซี่พูดรั้งให้หลินหยางอยู่ต่อ
สำหรับเวินซี่ซี่หวงเฟิงเสียไม่มีอะไรต้องพูดความรู้สึกภายในใจของเธอที่มีต่อหลินหยางค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆถ้าไม่นึกถึงคำครหาเธอยังอยากจะให้หลินหยางอยู่ต่ออีกหนึ่งคืน
เดินขึ้นบันไดตามหลังผู้หญิงทั้งสองคนขึ้นไปข้างบนมองเห็นทั้งสองสวมใส่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยโดยไม่สนใจที่จะปิดบังรูปร่างตัวเองหลินหยางจึงแอบรู้สึกรื่นรมย์ขึ้นมา
เครื่องปรับอากาศภายในห้องที่เปิดไว้ก่อนนี้กับหลินหยางยังไม่ได้ปิดทำให้สัมผัสได้ถึงอากาศเย็นสดชื่นท่าทางทั้งสามคนจึงดูสบายขึ้น
“พี่เวินซี่ซี่วันนี้ทำไมพี่ได้มาบ้านฉัน”หวงเฟิ่งเสียถาม
“สามีของพวกเราไปทำงานต่างจังหวัดเบื่อๆอยู่ที่บ้านจึงคุยเล่นกับเธอช่วงนี้มีแผ่นดีวีดีอะไรน่าดูบ้างไหมลองมาเปิดดูหน่อยสิ”เวินซี่ซี่นั่งลงที่ขอบเตียงพูด
“ไม่มีแต่ว่าครั้งนี้ถ้าสามีของพวกเรากลับมาน่าจะติดไม้ติดมือกลับสองสามแผ่น”หวงเฟิงเสียพูด
“อ้อใช่แล้วหลินหยางเมื่อสักครู่นายบริการให้อาจารย์หวงนานแค่ไหนถึงสิบนาทีไหม”เวินซี่เปลี่ยนหัวข้อแล้วถามเจาะจงไปที่หลินหยาง
“ถึงแน่นอน”หลินหยางพูดอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้นนายควบอยู่บนตัวอาจารย์หวงนานแค่ไหน”เวินซี่ซี่ถามด้วยความเร่าร้อน
”หวงเฟิงเสียที่ยืนอยู่ด้านข้างทั่งขำทั้งพูดเหน็บ“ยัยจอมหื่นต่อหน้านักเรียนยังไม่ทำตัวดีๆอีกถ้าเธอยากรู้เธอก็ร้องสิแล้วจะรู้”
“ฉันก็อยากจะลองลองนะแต่ว่าก่อนหน้านี้มีอาจารย์คนสวยบางคนได้มีอะไรกันกับหลินหยางไปแล้วหนึ่งยกจึงกลัวว่ามันจะกระทบกับความสามารถในยกสอง”เวินซี่ซี่มองทะลุไปในกางเกงหลินหยางของตรงกึ่งกลางหว่างขาขยายตัวขึ้นดึงดูดใจเป็นอย่างมาก
“จะเป็นไปได้อย่างไรกันในเมื่อเธอยากรู้ฉันจะบอกให้ว่าหลินหยางสู้รบอยู่บนตัวฉันนานแค่ไหนแต่ก่อนอื่นเธอต้องเดาก่อน”หวงเฟิงเสียพูดดึงงดูดให้น่าสนใจ
“ยี่สิบนาทีมากสุดน่าจะไม่เกินครึ่งชั่วโมง”
“นานสุดที่เธอเคยทำคือนานแค่ไหน”หวงเฟิ่งเสียมองที่เวินซี่ซี่ถาม
“ครั้งที่นานสุดคือตอนทำกับหัวจางจากโรงเรียนของพวกเรานี่แหละวันนั้นเขากินยาโยกขย้ำอยู่บนตัวฉันสามสิบกว่านาทีวันนั้นฉันเสร็จไปอยู่สองครั้งพอใกล้จะถึงครั้งที่สามก็ตรงนั้นก็ไม่สู้แล้ว”
“สองครั้งยังไม่ถึงใจเธอ”หวงเฟิงเสียเหยียดปากพูด
“ใช่แล้วถึงใจที่สุดอ้อใช่แล้วเธอทำกับหลินหยางนานแค่ไหน”เวินซี่ซี่รีบถาม
หวงเฟิงเสียส่ายหัวยื่นนิ้วหนึ่งนิ้วออกมาให้ดูแล้วถอนหายใจ
“จริงหรือไม่ใช่มั้งหนึ่งนาทีหรือ”เวินซี่ซี่เกือบจะพ่นออกมา
“หนึ่งชั่วโมงกว่า”ในที่สุดหวงเฟิงเสียจึงบอกความจริงออกมาเวินซี่ได้ยินแล้วดวงตาเบิกกว้างขึ้น
“หนึ่งชั่วโมงกว่าหรือทำไมเธอไม่พูดว่าเธอมีอะไรกันกับโคคึก”เวินซี่ซี่พูดด้วยความประหลาดใจ
”เห็นเวินซี่ซี่ทำหน้าดูไม่เชื่อหวงเฟิงเสียยิ้มแล้วพูด“ทำไมก่อนหน้านี้ให้หลินหยางลูบคลำเธอเธอแค่รู้สึกว่าผ่อนคลายจึงไม่ได้ลองจับๆตรงนั้นของเขาใช่ไหมว่ามีขนาดเท่าไหรา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์หมอเข็ม