ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 50

ตอนที่50 ความดุร้าย

“เจ้าเด็กชั่ว ตอนนี้ทำไมทำตัวไม่สุภาพแบบนี้ แม้แต่ป้านายยังไม่เว้น ไม่รู้ว่าต่อไปจะมีผู้หญิงซักกี่คนที่นายจะทำให้เสียหายอีก” หลี่ยิงพูดด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

“จะทำให้คนอื่นเสียหายได้ยังไง ตอนนี้ไม่ใช่ทำให้เสียหายแค่ป้าคนเดียวหรอ?” หลินหยางพูดอย่างหัวเราะขำ มือหนึ่งจับตะเกียบอีกมือหนึ่งลูบไปที่ต้นขาของป้าหลี่

เมื่อถูกหลินหยางลูบไปที่ขา หลี่ยินก็สั่นไปทั้งตัว แล้วพูดต่อว่าออกมา “กินข้าวอยู่ยังจะทำตัวไม่ดีอีก”

“ฮิฮิ ป้าหลี่สวยขนาดนี้ รูปร่างก็ดี คนที่แข็งทื่อเหมือนตอไม้ก็ยังใจสั่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหนุ่มสาวเลือดกำลังร้อนอย่างฉันเลย” หลินหยางพูดจาอย่างกะล่อนปลิ้นปล้อนออกมา

เมื่อได้ยินหลินหยางชมว่าสวย ในกลางใจของหลี่ยิงก็ชื่นฉ่ำ ทันทีที่นึกอะไรขึ้นได้หลี่ยิงจึงเอ่ยถามหลินหยางด้วยใบหน้าที่แดงว่า “เมื่อกี้นายพูดว่าทำให้ฉันเสียหายแค่คนเดียว นายพูดจริงไหม?”

หลินหยางพูดอย่างสีหน้าปกติ “จริงแท้แน่นอน ฉันอยากจะทำให้เสียหายหลายๆคน แต่ไม่มีใครยอมที่จะให้ฉันทำให้เสียหายเลย”

“นายพูดแบบนี้ เหมือนกับฉันยึดตัวนายมา” ป้าหลี่ยิ้มอย่างลำพองใจ

“ก็ใช่หล่ะสิ ป้าหลี่ ป้าพูดมาสิว่าป้าจะชดเชยให้ฉันยังไง ฉันเป็นแค่เด็กหนุ่มคนนึงยังไม่ได้แต่งงานมีภรรยา ถูกป้าครอบครองครั้งแรกไปแล้ว” หลินหยางยิ้มแล้วเอ่ยถาม

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหยาง หลี่ยิงก็หน้าแดงแล้วเอ่ยปากต่อว่าอีกครั้ง “ยังเป็นครั้งแรกของนายหรอ ครั้งแรกของผู้ชายมีคุณค่ามาก คืนนี้ป้าจะปรนนิบัตินายให้อย่างดีเลย”

“แบบนี้ก็พอใช้ได้” เมื่อกลอุบายของหลินหยางสำเร็จ เขาจึงนั่งกินข้าวอย่างอิ่มอกอิ่มใจ

ไม่นานทั้งสองคนก็กินข้าวเสร็จ ป้าหลี่ทำการเก็บล้างถ้วยชาม และในตอนนี้ความรู้สึกที่ตนเองเก็บไว้ตลอดเวลาสุดท้ายก็ถึงเวลาที่จะได้ระบายอารมณ์อย่างเต็มที่

เมื่อป้าหลี่เก็บกวดเรียบร้อยแล้วก็กลับมานั่งที่ข้างๆหลินหยาง มองหน้าหลินหยางด้วยใบหน้าที่แดง ยื่นมือสองแขนไปกอดที่แขนของหลินหยาง หน้าอกที่ขาวนุ่มถูไปๆมาๆ แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า “หลินหยาง เมื่อไหร่พวกเราจะเริ่ม?”

หลินหยางยื่นมือไปกอดที่ตัวของหลี่ยิงแล้วประดังจูบที่ริมฝีปากอันแดงนุ่มของหลี่ยิง จากนั้นค่อยๆต่ำลงไปใกล้ๆหูของเธอแล้วเอ่ยถามขึ้น “ป้าหลี่ห้องของป้าคือห้องทางตะวันออกหรือห้องทางตะวันตก?”

“ตะวันออก” หลี่ยิงพูดด้วยเสียงเบาๆ

“งั้นดีเลย คืนนี้พวกเราก็เข้าเรือนหอ” หลินหยางพูดด้วยเสียงเบา เจ้าบ่าวได้อุ้มหลี่ยิงขึ้น แล้วเดินไปที่ห้องทางตะวันออก

อา! หลี่ยิงที่ถูกหลินหยางอุ้มขึ้นนั้น ก็ตื่นตกใจ และเมื่อได้ยินหลินหยางพูด หัวใจก็เต้น ตุบ ตุบอย่างเร็ว

ในใจรู้สึกดีกับหลินหยางอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ครั้งนี้ได้ยินหลินหยางพูดจะเข้าเรือนหอ คาดไม่ถึงว่าเวลานี้มีความรู้สึกที่ใจเต้นจนจะทะลุออกมาเหมือนกับกำลังเข้าเรือนหอแต่งงานครั้งแรกจริงๆ

นำเอาตัวหลี่ยิงวางไว้บนเตียงผืนใหญ่ของเธอ หลังจากเปิดพัดลมแล้ว หลินหยางก็นั่งลงบนขาของหลี่ยิง

มองหลี่ยิงแล้วยิ้มแบบร้ายร้าย เอื้อนเอ่ยถาม “ป้า ต่อไปพวกเราจะทำอะไรดี?”

“นายนี่มันร้ายจริงๆ นายอยากทำอะไรก็ทำ” หลี่ยิงต่อว่าด้วยใบหน้าที่แดง นำสองมือมาปิดที่ตาของตนเองซึ่งปรากฏให้เห็นถึงความเขินอายจนไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบได้

มองไปที่หลี่ยิงที่มีลักษณะท่าทางเหมือนกับหญิงสาว ใจของหลินหยางก็สั่นไหวและบริเวณที่เก็บกดมานานก็เพิ่มความดุเดือดมากขึ้น

อดกลั้นความปรารถนาไว้ในจิตใจ มองไปที่หลี่ยิงถึงแม้ว่าในตาจะมีแรงปรารถนาแต่ในนั้นก็แฝงด้วยความเหนื่อยล้าอยู่บ้าง หลินหยางจึงพูดอย่างขำๆว่า “พวกเราอย่าพึ่งรีบทำเรื่องนั้นเลย ฉันนวดให้ป้าก่อนซักพัก ปลดปล่อยความเหนื่อยล้าของร่างกายซักนิด แบบนี้ไม่เพียงแต่จะมีแรงและพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาแขนและขาก็จะไม่เจ็บ”

ป้าหลี่รู้ว่าหลินหยางเรียนแพทย์และปู่ของเขาก็เป็นแพทย์ที่ชำนาญ คงจะให้ความรู้แก่เขาบ้างแน่นอน เมื่อได้ยินคำพูดที่อบอุ่นใจเช่นนี้ของหลินหยาง เบ้าตาของหลี่ยิงก็แดงขึ้น

ในขณะที่กำลังนวดอยู่ที่บนไหล่ของป้าหลี่อยู่สักพักก็เห็นป้าหลี่แสดงออกมาด้วยความเศร้า จึงรีบถามขึ้น “ป้าหลี่ ป้าเป็นอะไร? ไม่สบายหรอ?”

“ไม่ ไม่ใช่ไม่สบาย ป้าหลี่แค่ซาบซึ้ง เสี่ยวหยาง นายดีกับป้ามาก หลายปีมานี้ฉันใช้ชีวิตคนเดียว ไม่มีใครดีแบบนี้กับฉันมาก่อนก็มีนายนี่แหละที่มาทำดีกับฉัน” หลี่ยิงพูดด้วยความซาบซึ้งใจ

“ป้าหลี่ ป้าอย่าร้องไห้ ฉันดีกับป้า ป้าก็ต้องยิ้งให้เยอะเยอะ แล้วสิ่งที่ฉันทำดีกับป้าถึงจะมีคุณค่า ถ้าป้าร้องไห้ฉันก็ไม่มีแรงใจแล้ว” หลินหยางรีบพูดปลอบ

“ได้ ฉันไม่ร้องแล้ว” ป้าหลี่รีบเช็ดน้ำตา มองหลินหยางอย่างเขินอายแล้วพูดว่า “อย่ามาขำป้านะ?”

“ทำไมต้องขำป้าด้วย ป้าดูหน่อยว่าฉันนวดสบายมั้ย” หลินหยางใช้แรงนวดวนเข้าไปข้างในร่างกาย บทหลงเฟิงเจว๋เคลื่อนไหวข้างในร่างกาย เพียงชั่วพริบตาเดียวบนตัวของหลินหยางก็ปลดปล่อยลมปราณออกมา ทำให้ร่างกายของป้าหลี่สั่นเล็กน้อย

เมื่อนวดตามจุดบนตัวของหลี่ยิงซักพัก หลี่ยิงก็พูดอย่างแปลกประหลาดใจ “หลินหยาง ฝีมือนายไม่เลวเลยนะ ตอนแรกยังปวดไหล่แต่ตอนนี้รู้สึกสบายขึ้นมาก”

“วันนี้กล้ามเนื้อของป้าทำงานมาทั้งวัน ถ้าไม่รีบผ่อนคลายกล้ามเนื้อละก็ไม่เพียงแต่วันนี้จะปวด พรุ่งนี้เช้าตื่นขึ้นมาก็จะยิ่งปวดมากขึ้น ตอนนี้ให้ฉันนวดป้าซักพักนะ ทำให้อัตราการไหลเวียนของเลือดในร่างกายเพิ่มมากขึ้น กระตุ้นเมตาบอลิซึม ให้ความรู้สึกของความตึงเครียดทั้งวันนั้นผ่อนคลาย แบบนี้ก็จะทำให้สบายมากขึ้น” หลินหยางยิ้มอธิบาย

“นายเก่งมากเลย ความชำนาญของปู่นาย นายเรียนรู้ท่านมาหมดแล้วสินะ” หลี่ยิงพูดชม

“ไม่ใช่เลย ปู่ของฉันเก่งกว่านี้ สามารถรักษาโรคหัวใจได้ในชั่วพริบตา ถ้าให้ฉันรักษา ฉันยังต้องค่อยๆรักษาถึงจะหาย ถ้าอยากทำให้ได้เท่าระดับปู่ ฉันยังต้องเพิ่มศักยภาพมากขึ้นถึงจะได้” เมื่อหลินหยางนึกถึงความชำนาญทางการแพทย์ของปู่ ในใจก็เลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตามตนเองไม่สามารถไปถึงระดับสูงเช่นปู่ แต่เพียงแค่แรงภายในเพิ่มขึ้น ความชำนาญในการแพทย์ของครอบครัวตน ก็จะสามารถปรับให้เหมาะสมกับศักยภาพได้

อยากที่จะเพิ่มศักยภาพให้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ถ้าเช่นนั้นก็ต้องพลอดรักกับผู้หญิงอย่างต่อเนื่อง ในเวลานั้นหลินหยางก็มีความกลุ้มใจเป็นอย่างมาก ตนเองมีอะไรกับผู้หญิงมาก็เยอะแล้ว แต่ผลลัพธ์ก็ยังได้แค่นิดเดียว ต้องการที่จะเข้าไปถึงระดับกลาง ก็เป็นไปอย่างยากลำบาก ถ้าหากว่าอยากเข้าไปถึงบทหลงเฟิ่งเจว๋เป็นสองเท่า สามเท่า หรือมากกว่านั้น เช่นนั้นคงไม่ต้องใช้ผู้หญิงมหาศาลหรอ?

ภายใต้การนวดคลำของหลินหยาง หลี่ยิงผ่อนคลายขึ้นอย่างรวดเร็ว ที่สุดท้ายที่หลินหยางนวดให้กับหลี่ยิงแน่นอนว่าต้องเป็นสองอกสูงใหญ่

เนื่องจากบนฝ่ามือของหลินหยางได้มีการนำบทหลงเฟิ่งเจว๋มาใช้ในการนวดคลึงตรงบริเวณลูกเชอร์รี่ที่แสนอ่อนไหวต่อความรู้สึก หลี่ยิงก็เริ่มหายใจถี่กระชั้นหนักขึ้น ใบหน้าแดงอมชมพู มองไปที่หลินหยางอย่างสวยหยาดเยิ้มแล้วยื่นมือออกไปคลำที่ระหว่างสองขาของหลินหยาง กุมจับไว้ที่กลางมือ และเริ่มจัดการอย่างเบาๆ

ยิ่งในมือหลินหยางใช้บทหลงเฟิงเจว๋มากเท่าไหร่ความรู้สึกของหลี่ยิงก็ยิ่งดุเดือดขึ้น ภายใต้การลูบคลำของหลินหยางอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายก็อดกลั้นไว้ไม่ไหว เริ่มที่จะร้องครางออกมาเสียงดัง

เมื่อเห็นหลี่ยิงสั่นเทาไปทั้งตัว หลินหยางก็ยิ้มเล็กน้อยแล้วก้มถามขึ้น “ป้าหลี่ รู้สึกอย่างไรบ้าง”