ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 55

ตอนที่55สกัดแร่ธาตุ

“แล้วเขาทำอย่างนั้นกับผู้ชายบ่อยมั๊ย？”เพื่อเพิ่มความสนใจของลั่วหยิ่งหลินหยางจึงถามไป

“หนูก็ไม่รู้แต่นางบอกว่านางเห็นของลับผู้ชายมาเยอะนะน่าเกลียดอ่ะ”ลั่วหยิ่งก็ยังเป็นเด็กที่ไร้เรียงสาเธออายจนพูดไม่ออก

หลินหยางรู้สึกสนใจในเพื่อนคนนี้ของลั่วหยิ่งมากเพิ่งจะม.ปลายก็เจนสนามแล้วฟังจากที่ลั่วหยิ่งเล่าตงฟาเยี่ยนคนนี้คงจะบ้านรวยไม่ก็คงชอบคนรวยๆที่มีชื่อเสียงแน่ๆ

ลั่วหยิ่งที่ได้ลูบไล้บนตัวของหลินหยางอยู่นั้นก็เพิ่งจะวางมือลงด้วยความเขินอายเธอจึงตัดสินใจที่จะกลับบ้านเธอคุยกับหลินหยางอีกสองสามประโยคแล้วก็รีบวิ่งออกไป

จากการที่เขาโดนลั่วหยิ่งกระตุ้นให้เกิดอารมณ์หลินหยางก็หัวเราะหลังจากที่เขาอาบน้ำเสร็จแล้วหยิบดอกกัสฟูมัรยัมขึ้นมาจากถังน้ำเดินไปที่หลังคากางถุงออกพับมุมของถุงลงแล้วก็วางดอกกัสฟูมัรยัมลงไป

ตอนนี้อากาษร้อนเขาเชื่อว่าสองวันก็สามารถเก็บดอกกัสฟูมัรยัมตรงนี้ไปได้แล้ว

เมื่อกลับเข้าห้องหลินหยางนั่งขัดสมาธิบนเตียงแล้วเริ่มฟื้นลมปราณของตัวเอง

คืนนั้นก็ผ่านไปด้วยความสงบ

ช่วงเช้าตอนที่ฟ้าเริ่มสว่างแสงอาทิตย์ส่องผ่านตาของหลินหยางเมื่อรับรู้ถึงแสงที่ส่องเข้าไปหลินหยางก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา

หลังจากที่เขาได้ฝึกรำหลงเถิงเฟิงอู่และทำกับข้าวกินแบบง่ายๆหลินหยางก็เริ่มฝึกเขียนพู่กันต่อ

หลินหยางเขียนเร็วบ้างช้าบ้างบางครั้งถ้าอารมณ์ดีก็จะกระปรี้กระเปร่าเขียนได้หลายร้อยตัวในเวลาอันรวดเร็วบางครั้งใจสงบก็จะค่อยๆบรรจงเขียน

แต่ไม่ว่าหลินหยางจะเขียนในอารมณ์แบบไหนอักษรที่เขียนนั้นสวยมีความมหัศจรรย์จากการฝึกที่ยาวนานอักษรที่เขียนออกมานั้นมีทั้งสไตล์ที่แข็งแกร่งเรียบง่ายมีพลังมีความสง่างามยิ่งเพิ่มลมปราณเข้าไปด้วยแล้วอักษรของหลินหยางนั้นสวยราวกับถูกเขียนโดยปรมาจารย์

เมื่อวางพู่กันหลังการฝึกก็เป็นเวลาสิบโมงครึ่งขณะที่เขากำลังวางแผนชีวิตในวันนี้ก็ได้ยินเสียงข้อความเข้ามา

เมื่อหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาดูก็พบว่าหลี่หรูส่งข้อความมาก็คิดถึงวันก่อนๆที่เขาได้ไปเมืองเจียงหลิงได้ไปอยู่กับหลี่หรูมาตั้งอาทิตย์นึงหลินหยางยิ้มเบาๆแล้วรีบเปิดข้อความอ่าน

“หลินหยางคุณคิดถึงฉันมั๊ย？”ข้อความที่ถูกส่งมาพร้อมกับลงชื่อของหลี่หรู

หลินหยางยิ้มอ่อนๆแล้วตอบข้อความกลับไปว่า“คิดถึงสิ”

ในเวลาอันรวดเร็วมือถือของหลินหยางก็ดังขึ้นอีกเขาเปิดดูหลี่หรูโทรเข้ามาเขายิ้มแล้วกดรับสาย

“หลินหยางคนโกหกถ้าคิดถึงทำไมไม่โทรหาฉันล่ะ？”เสียงของหลี่หรูดังผ่านโทรศัพท์เข้ามา

“คุณมีแฟนแล้วนี่ถ้าผมโทรไปมันก็ไม่สะดวกนะ”หลินหยางก็พูดพร้อมขมวดคิ้ว

“เหอะๆถือว่ารู้กาลเทศะเอ้อใช่ยาที่ฉันถามไปคุณสกัดได้มั๊ย？”หลี่หรูถามกลับ

หลินหยางก็คิดอยู่พักหนึ่งเพราะหลี่หรูอยากจะลดส่วนผสมในครีมของเธอเองซึ่งเมื่อคืนเขาได้คำนวณอยู่พักหนึ่งก็คิดโครงสร้างส่วนผสมมาได้บ้างจึงตอบไปว่า“อื้มผมคิดส่วนผสมได้บ้างละคาดว่าไม่กี่วันนี้ก็จะสกัดออกมาให้คุณได้”

“ประมาณกี่วันหรอ？”หลี่หรูถามด้วยความสนใจ

เมื่อคำนวณเวลาแล้วหลินหยางจึงได้ตอบไปว่า“ช้าสุดห้าวันถ้าเร็วสุดก็สองวัน”

“งั้นทำเร่งหน่อยละกันเดี๋ยววันมะรืนจะโทณหาคุณอีกทีปีนี้แฟนต้องจะฉลองวันชีซีพร้อมกับฉันครั้งที่แล้วไปอยู่กับคุณตั้งอาทิตย์นึงทำเขาเครียดเลยแต่ตอนนี้ก็ผ่อนคลายลงบ้างละเป็นเพราะคุณเลย！”หลี่หรูบ่นและต่อว่าหลินหยาง

เมื่อหลินหยางได้ยินที่หลี่หรูพูดในใจก็เต้นไม่เป็นจังหวะเพราะสัปดาห์ที่ว่านั้นมันช่างหอมหวานเหลือเกิน

“โอเคผมก็จะสกัดครีมให้คุณแน่นอนวางใจได้”ขณะที่หลินหยางพูดในใจก็กำลังคิดคำนวณว่าจะลดส่วนผสมของครีมลงอีกดีมั๊ยเผื่อจะได้กำไรเพิ่ม

“งั้นถ้าเสร็จแล้วจะไปหาตอนที่โรงเรียนเปิดเทอมจะไปช่วยโฆษณาการนวดทรวงอกของคุณให้นะ”หลี่หรูหัวเราะพูดกำชับหลินหยางแล้วก็วางสายไป

เมื่อวางสายลงหลินหยางก็ยังไม่รีบร้อนที่จะสกัดครีมให้หลี่หรูเขาได้เอาส่วนผสมที่ได้เลือกไว้เพื่อเตรียมจะสกัดยาให้กับหารซินซึ่งตอนนี้ร่างกายของหารซินนั้นกำลังเสียสมดุลถ้ารีบกินยาบำรุงร่างกายก็คงจะดีขึ้น

เขาได้นำส่วนผสมมาบดจนละเอียดหยิบหม้อเล็กออกมาเมื่อหาขดลวดเจอก็นำถ่านมาใส่เพื่อเพิ่มความร้อน

อุปกรณ์ของหลินหยางนี้ใช้ง่ายมากเนื่องจากอุปกรณ์เพิ่มความร้อนด้านล่างสามารถใช้ได้ทั้งแอลกอฮอล์และถ่านหินการที่เขาต้องสกัดยาจำนวนเยอะขึ้นเขาจึงต้องใช้ถ่านหินเป็นพลังงานเพื่อสามารถปรับอุณภูมิความร้อนได้สะดวกขึ้น

เหล้าขาว,โสม,โกศเขมา,ตังกุย,เก๋ากี้รวมถึงรกอ่อนค่อยๆถูกหลินหยางใส่ลงหม้อไปตามสูตรที่วางไว้

ถึงสมุนไรจะมีจำนวนไม่เยอะแต่มีความหลากหลายเพราะมีสมุนไพรยี่สิบกว่าชนิดนอกจากนี้ยังต้องคำนวณเวลาให้พอดีเมื่อใส่ลงไปในหม้อต้ม

เมื่อเวลาผ่านไปหลังจากที่หลินหยางก็นำของทั้งหม้อใส่ลงไปเขาปิดฝาหม้อแล้วจึงค่อยๆรอให้มันต้มเสร็จ

ตัวยามักจะแห้งหลินหยางจึงไม่กล้าที่จะทำอย่างอื่นไปด้วยกลัวว่าถ้าประมาทไม่ควบคุมอุณภูมิอาจจะทำให้อุณภูมิในหม้อไม่สมดุลซึ่งจะส่งผลต่อตัวยาได้

เวลาผ่านไปกลิ่นหอมของตัวยาก็เริ่มลอยออกมาถึงครั้งนี้จะไม่มีกลิ่มที่หอมสดชื่นเหมือนโคลนมาร์กหน้าแต่ก็ยังมีกลิ่นหอมที่ทำให้คนหลงใหลอยู่

เมื่อรู้ถึงกลิ่มหอมกับประสิทธิภาพของยาหลินหยางก็พอใจมากหลังจากที่เขารู้สึกว่ายาในหม้อเริ่มใช้การได้หลินหยางก็ดับไฟแล้วยกหม้อเล็กใบนี้ขึ้นมาโดยที่ในมือก็สั่นไม่หยุด

ก๊าซได้ถูกฉีดเข้าไปในหม้อครีมในหม้อก็ถูกสกัดอย่างต่อเนื่อง

ผ่านไปสิบหน้านาทีหลินหยางก็หยุดเขย่าหม้อตอนนี้อุณภูมิในหม้อก็ค่อยๆลดลง