ตอนที่60การฟื้นตัว
“ถ้าพวกคุณไม่สบายใจก็ให้คุณหาน่าเข้าไปดูกับผมก็ได้ครับ”หลินหยางพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ใช่ๆเสี่ยวหานคุณเข้าไปดูสิ”ผู้ใหญ่บ้านหม่าเจี้ยนบอกกับภรรยาตัวเอง
“ได้เดี๋ยวฉันจะเข้าไปดูกับคุณเอง”หานน่าพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของหลินหยาง
เมื่อถึงห้องนอนของหลินหยางก็เห็นผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงร่างกายก็มีเข็มฝังอยู่ผิวเธอบวมเป่งจากการที่แช่น้ำนานหานน่าก็ตกใจมาก
“หลินหยางเธอกล้าหาญมากนะคนสภาพนี้ยังกล้าอุ้มกลับมาบ้านอีก”หานน่าพูดเบาๆ
“ด้วยหัวใจความเป็นแพทย์ผิวเธอปวดแค่นี้ผมไม่กลัวหรอกครับถ้าเรื่องแค่นี้ไม่กล้าทำจะไปเป็นหมอที่ดีได้ยังไง”หลินหยางพูดออกมาอย่างมั่นใจ
“โหมองไม่ออกเลยนะเนี่ยว่าเธอคิดแบบนี้แต่การที่พาหญิงมาถอดเสื้อที่บ้านแบบนี้มีเจตนาที่จะฉวยโอกาสอะไรรึเปล่า”หานน่าอยู่ดีๆนึกสนุกหันไปหาหลินหยางแล้วจึงถามขึ้นมา
“มีที่ไหนนี่คือให้สะดวกกับการรักษาเฉยๆ”เมื่อโดนหานน่าถามหลินหยางก็รู้สึกอายขึ้นมา
“ใช่หรอ?”หานน่าก็ถามด้วยความสนุกอีกครั้ง
ตอนนี้หลินหยางก็ได้สังเกตสิ่งที่หานน่าสวมใส่หานน่าเป็นภรรยาของผู้ใหญ่บ้านที่บ้านก็มีฐานะเธอใส่เสื้อผ้าแฟชั่นท่อนบนใส่เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินท่อนล่างใส่กระโปรงสั้นสีดำแล้วไม่ได้ถุงน่องจึงเห็นได้ชัดเจนว่าขาเธอขาวมาก
หานน่าก็หน้าดีใช้ได้ตาโตจมูกโด่งคิ้วงอนงามโดยเฉพาะความงามนั้นเปรียบได้ดั่งใบของต้นหลิวซึ่งสวยงามมากหานน่าปีนนี้อายุเพิ่งสี่สิบซึ่งอายุน้อยกว่าสามีห้าหกปี
เมื่อเห็นว่าหานน่ากำลังหยอกเล่นกับเขาหลินหยางจึงพูดแบบจริงจังไปว่า“ใช่ครับถ้าเกิดฝังเข็มผิดจุดก็จะมีผลต่อการรักษาหรือเป็นอันตรายต่อชีวิตได้”
“เธอจะบอกว่าถ้าฉันมาให้รักษาเธอต้องฝังเข็มให้แล้วต้องถอดเสื้อออกมั๊ย?”หานน่าถาม
เมื่อได้ยินที่หานน่าพูดในใจของหลินหยางก็พูดไม่ออกแต่ก็ตอบไปว่า“ถ้าจำเป็นขึ้นมาก็ต้องถอด”
พูดจบหลินหยางก็เหลือบไปเห็นหน้าอกของหานน่าหน้าออกที่นูนออกมานั้นทำให้หลินหยางใจเต้นผู้หญิงของหมู่บ้านยวี่หลงนี่มันช่างร้อนแรงเสียจริงๆ
หานน่าเหมือนจะรู้ว่าหลินหยางมองอยู่จึงเปิดเสื้อตรงหน้าอกแกส่วนที่เป็นของดีของตนเองตอนนี้ก็ควรนำมาโชว์
“หลินหยางตอนนี้เธอสร้างชื่อในหมู่บ้านเราไว้นะเธอได้ไปช่วยหลี่อิงเก็บข้าวโพดมาตั้งกี่รอบใครๆก็พูดกันว่าเธอแรงเยอะร่างกายแข็งแรงตอนกลางคืนมีคนอยากจะมาเคาะประตูไหนบอกน้าซิว่าใครมาเคาะประตูกลางดึกแล้วบ้าง?”หานน่าพูดแซว
“มีที่ไหนล่ะครับอย่าพูดเพ้อเจ้อ”ปภณพูดเบาๆ
“ไม่มีจริงๆหรอ?ในกลุ่มพวกเจ๊ๆเวลาเจอกันก็มักจะพูดถึงเธอไม่มากก็น้อยหลินหยางเธอยืนนิ่งๆอย่าพูดอะไรน้าของตรวจดูหน่อย”หานน่ากระซิบเบาๆข้างหูหลินหยาง
เมื่อพูดจบเอก้ไม่สนว่าหลินหยางจะว่ายังไงจึงค่อยๆเอามือลูบไปเมื่อทำเสร็จหานน่าก็อึ้งจนทำปากเป็นรูปตัวโอแล้วถามไปว่า“โอ้พระเจ้าหลินหยางนี่เปลี่ยนไปได้ยังไงเนี่ยในหมู่บ้านนี้คงไม่มีใครใหญ่กว่าเธออีกแล้วใช่มั๊ย?”
หลินหยางที่อยู่ดีๆก็โดนลูบคลำมือเล็กๆที่อ่อนนุ่มนั้นก็ทำให้ตัวเขาตื่นเต้นไม่น้อยเมื่อได้รับการลูบคลำจากหานน่าเรียบร้อยหลินหยางก็พูดว่า“น้าหานของๆผมก็ไม่เลวใช่มะ?”
“เหอะๆมิน่าล่ะพวกเจ๊ๆวันๆพูดถึงแต่เธอที่แท้มีของดีอยู่นี่เอง”เมื่อได้จับสิ่งนั้นหานน่าก็ค่อยๆปล่อยมือออกมา
“น้าก็สวยดีนะผิวดีขนาดนี้สวยกว่าผู้หญิงในเมืองอีก”หลินหยางก็พูดชม
เมื่อได้ยินที่หลินหยางพูดหานน่าก็มีความสุขยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า“เหอะๆพูดเก่งนี่แล้วเธอคนนี้ล่ะช่วยไว้ได้จริงๆหรอ?”
“แน่นอนครับดูที่ท้องน้อยของเธอว่ามีการหายใจอ่อนอยู่รึเปล่า?”หลินหยางชี้ไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง
เมื่อหานน่ามองไปที่ท้องน้อยของผู้หญิงคนนี้มียุบพองอยู่ซึ่งแสดงว่าเธอยังหายใจยังมีชีวิตอยู่จริงๆจึงพยักหน้าแล้วพูดว่า“เอเก่งจริงๆเลยระหว่างทางก็ได้ยินคนเขาพูดกันว่าเธออุ้มศพกลับมา”
“โอเคพวกเราไปข้างนอกเถอะ”หลินหยางพูดพร้อมรอยยิ้ม
เมื่อพวกเขาออกไปคนสองคนที่รออยู่ที่ห้องรับแขกก็ถามหานน่าทันที
หานน่ายิ้มแล้วพูดว่า“ฝีมือการแพทย์ของหลินหยางไม่ธรรมดานะเธอคนนั้นยังหายใจอยู่”
“พวกคุณวางใจได้ครับวันนี้ต้องตื่นขึ้นมาแน่นอน”หลินหยางรับรอง
เมื่อได้ยินคำยืนยันจากทั้งหานน่าและหลินหยางทั้งสองก็สบายใจขึ้นหม่าเจี้ยนยิ้มและพูดว่า“ผมรู้เลยฝีมือการแพทย์ของหลินหยางเนี่ยได้มาจากปู่เขาแถมยังได้เรียนที่มหาวิทยาลัยของเมืองเจียงหลิงอีกเขาต้องเก่งมากๆเลย”
“ไม่หรอกครับวิชาแพทย์ต้องฝึกฝนให้ดีไม่ว่าจะรักษายากแค่ไหนก็ต้องหาวิธีให้ได้”เมื่อคนทั้งสองพูดชมแบบซึ้งๆเขาจึงพูดออกมาอย่างภูมิใจ
หลังจากที่ได้พูดคุยตามมารยาทแล้วก็ได้ล่ำลากันไป
หลังจากที่ทั้งสามคนกลับไปลั่วหยิ่งก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า“เมื่อกี้ตกใจมากโชคดีที่ล้อคประตูไว้ไม่งั้นพวกเขาเข้ามาก็จะเห็นหมดเลยว่าเราทำอะไรกัน”
เมื่อได้ยินที่ลั่วหยิ่งพูดหลินหยางก็เงียบและคิดในใจว่าต่อไปถ้าจะพาสาวเข้าบ้านก็ควรจะล็อคประตูให้ดีก่อนและถ้าเกิดตัวเองจะทำเรื่องที่จะทำให้ตัวเองเสียหายหรือโดนจับได้ตัวเขาเองคงจะต้องร้องไห้แน่ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์หมอเข็ม