ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 67

ตอนที่ 67 เทียบอักษร

“ได้สิ แล้วคุณต้องการของวันไหนล่ะครับ?” หลินหยางถาม

“ถ้าหากนายรับประกันความไวในการทำงานแล้วล่ะก็เร็วสุดก็หนึ่งอาทิตย์ ช้าสุดก็หนึ่งเดือนในล็อตต่อไป แต่ตอนนี้ฉันกังวลใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของนายมากกว่า” เซี่ยหลินหลินพูด

“ผมจะรอคุณขายล็อตแรกให้หมดก่อนแล้วกัน จากนั้นคุณค่อยโทรหาผม ผมจะเตรียมให้ภายในหนึ่งอาทิตย์”

“นายจะเตรียมให้ได้ประมาณเท่าไหร่กัน?” เซี่ยหลินหลินถามด้วยแววตาเป็นประกาย

หลินหยางคิดคำนวณอยู่ในใจด้วยความรวดเร็ว หากคิดให้ลั่วหยิ่งเก็บต้นหญ้ากรดน้ำอย่างจริงจังล่ะก็อย่างน้อยก็น่าจะเตรียมได้ประมาณหนึ่งพันขวด แต่ถ้าเซี่ยหลินหลินจะเอาจำนวนเยอะขนาดนั้นก็คงเป็นไปไม่ได้ถึงแม้ว่าจะมีเงินก็ตามแต่ เขาลังเลอยู่สักครู่จึงพูดขึ้น “สำหรับสามร้อยขวดแล้วสบายมากครับ สามารถทำออกขายทอดตลาดได้ทันที”

เซี่ยหลินหลินพลันตาเป็นประกายแล้วถามหลินหยางขึ้นด้วยความดีใจ “นายพูดจริงรึเปล่า? หากฉันขายยาพวกนี้ออกไปหมดแล้วนายก็จะส่งให้ฉันอีกสามร้อยขวดอย่างนั้นหรือ?”

“ครับ หากถึงเวลานั้นแล้วต้องการมากน้อยเท่าไหร่ก็สามารถติดต่อผมมาได้อีกทีครับ” หลินหยางยิ้มพูด

“ดีมากเลย อ้อ ใช่แล้ว...ที่ฉันเรียกนายออกมาไม่ใช่แค่เรื่องโคลนพิศุทธ์หรอก แต่อยากถามนายว่านายพอจะมีตัวยาหรืออะไรที่มีประสิทธิภาพคล้ายกันอยู่ในมือนายบ้างอีกหรือเปล่า?” เซี่ยหลินหลินมองหลินหยางแล้วถามขึ้น

“ขณะนี้ยังไม่มีครับ แต่ขอแค่บอกประเภทมาว่าอยากได้แบบไหนผมก็สามารถเตรียมให้ได้ครับ” หลินหยางพูด

“อ้อ...แล้วยาที่นายให้หานซิ่นไปนั่นน่ะ...มันมีประโยชน์อย่างไรกันแน่?” เซี่ยหลินหลินถามพลางกระพริบตาปริบๆ

หลินหยางเองก็ขัดๆ เขินๆ อยู่พักหนึ่งก่อนอธิบายขึ้น “ตัวยานั้นเป็นยาเม็ดบำรุงเสริมสมรรถภาพน่ะครับ หากท่านชายได้กินแล้วเรื่องบนเตียงหายห่วงได้เลย แต่หากไม่ควบคุมอยู่ในปริมาณที่พอเหมาล่ะก็ประสิทธิภาพก็อาจลดลงได้มากเช่นกัน ยาประเภทนี้จะช่วยบำรุงกำลังของท่านชายให้ดียิ่งขึ้นครับ”

เซี่ยหลินหลินได้ยินก็ตาลุกวาวทันที หากนำไปขายผู้ชายชนชั้นสูงล่ะก็ คนพวกนั้นส่วนใหญ่ก็สำส่อนไปทั่วอยู่แล้ว วันๆ เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องพวกนี้ พวกเขาจึงอาศัยยาเพื่อที่จะสามารถเสพสุขได้เรื่อยๆ ไม่ช้าก็เร็วร่างกายต้องเสื่อมอย่างแน่นอน และถ้าหากนำเอายาของหลินหยางที่พูดนี้ออกขายล่ะก็ต้องได้รับความนิยมในหมู่ชนชั้นสูงเป็นแน่

แต่ยาประเภทนี้ถ้าให้ผู้หญิงเป็นคนออกหน้าล่ะก็เกรงว่ามันคงจะไม่เหมาะสมเท่าไหร่นี่สิ

หลังจากรอเซี่ยหลินหลินไตร่ตรองอยู่สักพักหลินหยางก็พูดขึ้น “อีกอย่างผมยังมียาอยู่อีกประเภท เป็นยาที่มีประสิทธิภาพในการขจัดสีน่ะครับ”

“ขจัดสี? มีประโยชน์อย่างไรหรือ?” เซี่ยหลินหลินเริ่มสนอกสนใจ

“คุณผู้หญิงที่ผ่านเรื่องบนเตียงมามากมายมักจะประสบปัญหาในส่วนของจุดนั้นๆ มีปัญหาดำคล้ำ แต่หากใช้ตัวยานี้ล่ะก็สามารถผลัดสีเปลี่ยนสีกลับกลายเป็นสีชมพูระเรื่อได้ นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีประสิทธิภาพเสริมแต่อย่างใดครับ” หลินหยางหยุดใคร่ครวญพักหนึ่งก่อนพูดขึ้นต่อ “หากส่วนที่ว่ามานั้นสามารถเปลี่ยนกลับเป็นสีชมพูได้ดั่งเดิมแล้วล่ะก็...ผมว่าเหล่าคุณหญิงคุณนายต้องชื่นชอบเป็นอย่างมากแน่นอน”

เซี่ยหลินหลินตาเป็นประกายอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน แต่เรื่องที่ได้ยินมาต่างๆ นาๆ เกี่ยวกับส่วนนั้นดำคล้ำก็สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ สำหรับคุณหญิงคุณนายชนชั้นสูงแล้วถึงแม้จะถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีแต่สีตรงส่วนนั้นไม่สามารถดูแลรักษาได้มาก หากเธอเอาตัวยานี้ออกขายจะต้องได้รับความนิยมอย่างล้นหลามอย่างแน่นอน

“ตัวยานี้ผมจะขอตั้งชื่อมันว่า ‘ครีมวัยแรกแย้ม’ หากโคลนพิศุทธ์กับครีมวัยแรกแย้มนี้ออกขายได้ดี ยาสองประเภทนี้ก็จะเรียกได้ว่าเป็นยาช่วยบรรเทา จากนั้นเธอก็นำยาบำรุงออกขายอีกรอบแบบนี้ต้องขายดีแน่นอน” หลินหยางแนะแนวทาง

เดิมทีเซี่ยหลินหลินก็เป็นอัจฉริยะในโลกธุรกิจอยู่แล้ว หากเธอนำยาสองประเภทนี้ปล่อยขาย จะต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่าอย่างแน่นอนด้วยประสิทธิผลของตัวยาเองด้วยอยู่แล้ว ผู้หญิงกับผู้ชายนั้นถูกดึงดูดเข้าด้วยกันด้วยแรงบางอย่างหากมียาที่ยอดเยี่ยมแบบนี้จะต้องเป็นที่นิยมในหมู่ผู้หญิงแน่นอน พอเรื่องพวกนี้ถูกเล่าต่อจนไปเข้าหูหมู่ผู้ชาย ถึงตอนนั้นตนเองค่อยปล่อยยาบำรุงกำลังออกมาแน่นอนว่าพวกผู้ชายจะต้องให้การยอมรับอย่างแน่นอน

เซี่ยหลินหลินมองหลินหยางอย่างเลื่อมใสพลางพูดขึ้น “นายเองก็มีพรสวรรค์ในด้านนี้ไม่น้อยเหมือนกันนะ”

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ ผมเป็นเพียงแค่หมอจนๆ คนหนึ่งเท่านั้นแหละครับ” หลินหยางหัวเราะหึหึ

“หากนายเป็นแค่หมอจนๆ อย่างนั้นหมอในโลกนี้คงไม่มีใครรวยแล้ว! แล้ว...ครีมวัยแรกแย้มที่เจ้าพูดถึงยังพอมีอยู่หรือเปล่าตอนนี้? มันใช้อย่างไรและมีประสิทธิผลอย่างไรกันแน่?” เซี่ยหลินหลินเริ่มเกิดให้ความสนใจครีมวัยแรกแย้มขึ้นมาอย่างพุ่งพรวด

“ผมยังไม่ได้เตรียมไว้เยอะมาก ตอนนี้มีเพียงแค่ตัวทดลองเท่านั้น วิธีใช้ก็ง่ายมาก ให้ทาลงไปส่วนนั้นก่อนนอน พอเช้าวันถัดมาก็ล้างออก ใช้ไปทีละครั้งก็จะเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลง หากใช้ไปจนครบอาทิตย์ก็จะเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ”

เซี่ยหลินหลินก้มหน้าพลางคิดแล้วหน้าแดงแต่ก็พูดขึ้นว่า “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฉันไม่กลับล่ะกัน ฉันจะขอให้ป้าอี๋ช่วยทดสอบประสิทธิผลของโคลนพิศุทธ์ดูหน่อย หากได้ผลล่ะก็รอฉันขายโคลนพิศุทธ์พวกนี้เสร็จก็จะรีบปล่อยครีมวัยแรกแย้มนี้เป็นสินค้าต่อไปเลย”

“ได้สิครับ” หลินหยางตอบรับ

หลังจากที่ทั้งสองคนทำข้อตกลงเสร็จก็พากันเดินกลับเข้าไปในบ้าน เมื่อกลับถึงห้องก็เห็นทุกๆ คนกำลังคุยกันอย่างสนุกคอทีเดียว

“พวกท่านคุยอะไรกันทำไมดูครื้นเครงกันจังเลย” เซี่ยหลินหลินยิ้มถาม

“ไม่มีอะไรหรอกแค่เรื่องชีวิตประจำวันทั่วไป” ผู้เฒ่าหานพูดขึ้น

“นี่ก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว ผมจะออกไปซื้อกับข้าวสักหน่อย พวกท่านอยู่ทานอาหารเที่ยงก่อนนะครับ แล้วจากนั้นผมค่อยฝังเข็มให้คุณฉีครับ” หลินหยางยิ้ม

“ไม่ต้องถึงขั้นรบกวนเธอหรอกหมอหลิน...เสี่ยวจาง ขับรถไปซื้อมาให้ที” ฉีหวนออกคำสั่งคนขับรถที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ครับ” จางเต๋อไม่ได้ออกความเห็นใดๆ เขาตอบรับก่อนจะหยิบกุญแจรถแล้วก็เดินออกไปทันที

“เสี่ยวหยาง เจ้าพูดว่าเจ้ายังขาดทักษะในการรักษาอยู่ แล้วทำไมเจ้าไม่ลองออกไปโลกภายนอกดูหน่อยล่ะ” หานเทียนอวิ๋นพูดขึ้น “แค่อาศัยทักษะทางการแพทย์ของเจ้าข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เป็นแน่”

“อยู่ในหมู่บ้านนี้ผมว่าก็ดีแล้วนะครับ”

“นายไม่มีอะไรต้องทำในหมู่บ้านแห่งนี้ไม่ใช่หรือไง?” ฉีเยียนเอ๋อร์เอียงคอถามด้วยความแปลกใจ ในบ้านของเสี่ยวหยางนั้นแม้แต่สายอินเตอร์เน็ตก็ยังไม่มี ในชีวิตประจำวันที่ไม่สามารถเล่นอินเตอร์เน็ตได้แบบนี้หรือว่าเขาจะหากิจกรรมบันเทิงอย่างอื่นทำกัน