ซูเปอร์หมอเข็ม นิยาย บท 69

ตอนที่ 69 คำถามที่สะเทือนอารมณ์

หลินหยางที่กำลังนั่งพักอยู่นั้น สายตาของเขาเหลือบไปมองเรือนร่างของฉีเยียนเอ๋อร์อยู่พักหนึ่ง ฉีเยียนเอ๋อร์มาจากตระกูลที่ร่ำรวย ริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ผิวของเธอจึงขาวเช่นนี้ รูปร่างที่เรียวงาม ไหนจะเนินอกที่ขาวเนียนคู่นั้นอีก ขนาดนอนอยู่ก็ยังตั้งชูชันได้ขนาดนั้น

“หลินหยาง นายยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าผู้ชายที่นั่นลักษณะเป็นอย่างไร” พอเธอโดนหลินหยางมองอยู่เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

“ผมเองก็ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรเหมือนกัน” หลินหยางพูดอย่างหมดหนทาง

“ฉันเห็นนายจ้องฉันมาตลอด...ถ้าอย่างนั้นก็ลองเอาของนายมาให้ฉันดูสิ” ฉีเยียนเอ๋อร์จ้องไปที่หลินหยางพลางพูด

หลินหยางได้ยินก็ชะงักไปครู่หนึ่งมองไปที่แววตาของฉีเยียนเอ๋อร์เหมือนเธอเองก็อยากที่จะดูเช่นกัน เขาจึงลุกช้าๆ พลางมองร่างกายของฉีเยียนเอ๋อร์แล้วพูดขึ้นว่า “คุณอยากจะดูจริงๆ หรือ?”

นึกไม่ถึงว่าหลินหยางจะพูดออกมาตรงๆ จึงทำให้เธอรู้สึกเหนียมอายขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าตัวเองคิดอยากจะพูดว่าไม่ดูก็ตามแต่ในใจกลับรู้สึกร้อนแรงแปลกๆ จนในที่สุดแรงกดดันนั้นก็เอาความอายหายไปหมด เธอจึงพูดเบาๆ อย่างหน้าแดงขึ้นว่า “นายถอดสิ”

หลินหยางถอดกางเกงลงอย่างช่วยไม่ได้ ฉีเยียนเอ๋อร์หันกลับมามองอย่างตื่นเต้น ขณะนั้นเองก็เห็นสิ่งนั้นของหลินหยางอยู่ในสถานะพร้อมรบ ในใจของเธอก็เต้นโครมครามไม่หยุดไม่หย่อน

“ทำไมมันถึงใหญ่แบบนี้ล่ะ!” ฉีเยียนเอ๋อร์ถามด้วยเสียงแผ่วเบา

“อาจเป็นเพราะสุขภาพดีน่ะ” หลินหยางหัวเราะ ขณะที่เขากำลังจะเก็บมัน มือเล็กๆ ของฉีเยียนเอ๋อร์ก็ยื่นมาจับมันเอาไว้

พอรู้สึกได้ถึงมือเล็กๆ ที่นุ่มละมุนของฉีเยียนเอ๋อร์แล้วในใจของหลินหยางก็เต้นตุบตับขึ้นทันที ฉีเยียนเอ๋อร์หน้าแดงพลางเล่นมันอยู่ชั่วคราวเธอก็ชักมือกลับเหมือนจะไม่ค่อยเต็มใจเสียเท่าไหร่

หลินหยางสวมกางเกงกลับเรียบร้อย มองหน้าฉีเยียนเอ๋อร์ที่แดงเต็มแก้มนั้นเขาหัวเราะแล้วถามขึ้น “ดูจนพอใจหรือยัง?”

“จะบ้าเหรอ...นายจะถามเพื่ออะไรกัน!” ฉีเยียนเอ๋อร์พูดอย่างอารมณ์เสียหน่อยๆ

หลินหยางหัวเราะก่อนที่จะได้เวลาเขาจึงถอนเข็มออกทีละอัน

“หลินหยาง จริงหรือที่เขาว่ายิ่งใหญ่ยิ่งดี?” จู่ๆ ฉีเยียนเอ๋อร์ก็โพล่งถามขึ้นมา

หลินหยางรู้ได้ทันทีว่าเธอหมายความถึงอะไรจึงยิ้มบางๆ ตอบกลับไปว่า “ถูกต้องแล้วครับ หญิงสาวส่วนใหญ่ก็ชอบที่มันใหญ่ๆ หน่อยอยู่แล้ว”

ฉีเยียนเอ๋อร์หน้าแดงพลางมองไปที่ระหว่างขาของหลินหยางอีกครั้ง รูปร่างของมันนั้นทำให้คนใจไม่สงบเลยจริงๆ

หลังจากหลินหยางเก็บเข็มออกมาจนหมดแล้วเขาก็เอามือไปวางไว้ที่เท้าของฉีเยียนเอ๋อร์พลางยิ้มพูด “พลิกตัวสิครับเดี๋ยวผมจะนวดให้ เส้นเลือดในร่างกายจะได้ไหลเวียนได้ดีขึ้น”

ฟังดังนั้นฉีเยียนเอ๋อร์ก็พลิกตัวกลับ หลินหยางโคจรพลังบริสุทธิ์ในร่างกายตัวเองอีกครั้ง พลังชี่ไหลวนอยู่ที่ฝ่ามือของเขาพลางนวดฉีเยียนเอ๋อร์อย่างอ่อนโยน

ผิวที่อ่อนนุ่มของฉีเยียนเอ๋อร์นั้นยืดหยุ่นเป็นอย่างมาก จนใจหลินหยางเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ส่วนพลังที่ปล่อยออกมาจากตัวหลินหยางนั้นดึงดูดเหล่าหญิงสาวโดยธรรมชาติอยู่แล้ว การโคจรพลังบริสุทธิ์ของหลินหยางกับการสัมผัสฉีเยียนเอ๋อร์อย่างใกล้ชิดนั้นทำให้ความรู้สึกที่แปลกประหลาดไหลท่วมไปทั้งร่างกายของฉีเยียนเอ๋อร์

มืออันใหญ่โตของเขาค่อยๆ ไล่ตามขาขึ้นไปจนไม่นานก็ไปหยุดอยู่ที่สะโพกของเธอ มือทั้งสองข้างของเขาพลันคว้าเอาไว้ ฉีเยียนเอ๋อร์รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตจนสั่นเทิ้มไปทั่วร่างทันที เธอเม้มปากพยายามอดกลั้นการกระตุ้นปลุกเร้าที่ไหลเข้ามาในร่างกายอย่างเรื่อยๆ ในใจเธอก็เริ่มเต้นรำส่ำระส่ายไม่เป็นจังหวะมากขึ้น

“ทำไมนายนวดอยู่ตรงนั้นเสียนานเลย” ฉีเยียนเอ๋อร์ถามเสียงอ่อนระทวยพลางหายใจกระหืดกระหอบ

“เนื้อตรงส่วนนี้ค่อนข้างหนาน่ะครับ หากคิดจะกระตุ้นเส้นเลือดส่วนนี้แล้วล่ะก็ต้องใช้เวลาสักหน่อย” หลินหยางยิ้มพลางอธิบาย

“หลังจากนวดด้านหลังเสร็จนายจะนวดด้านหน้าด้วยหรือเปล่า?” ฉีเยียนเอ๋อร์ถามต่อ

“แน่นอนครับ”

ฉีเยียนเอ๋อร์นึกถึงมือของหลินหยางที่นวดอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานแล้วจึงถามขึ้นทั้งๆ ที่หน้าแดงว่า “ถ้าอย่างนั้นนายเองก็จะนวดตรงนี้...สักพักหนึ่งเหมือนกันใช่ไหม?”

“หากอิงตามทฤษฎีแล้ว...ก็ใช่ครับ” หลินหยางตอบอย่างเกรงใจหน่อยๆ

ฉีเยียนเอ๋อร์หน้าแดงจนแทบอยากจะแทรกหน้าลงแผ่นดินไปเลย แค่ตอนแรกคิดว่าถอดเสื้อผ้าขนาดนี้ก็น่าอายแค่ไหนแล้ว แล้วหมอนี่ยังจะมานวดหน้าอกให้ตัวเองอีก? ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ

ความคิดของเธอสับสนปนเปไปหมด ถึงแม้ว่าความรู้สึกที่หลินหยางนวดให้จะรู้สึกสบายเป็นอย่างมากแต่กลับทำให้เธอรู้สึกเหนื่อยล้าขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ไม่ง่ายเลยที่หลินหยางจะนวดด้านหลังจนเสร็จ จากนั้นเขาก็ให้เธอพลิกตัวกลับมาด้านหน้า แล้วร่างกายที่น่าดึงดูดพลันปรากฏต่อสายตาของเขาอีกครั้ง

มือของหลินหยางเองก็ไม่ได้หยุดนิ่งแต่อย่างใด ยังคงเริ่มนวดจากเท้าขึ้นไปเรื่อยๆ พลังชี่ที่ไหลเวียนอยู่รอบๆ มือของเขาแผ่ซ่านไปทั่วผิวหนังของเธอ จนมือของเขาก็เลื่อนมาหยุดที่ต้นขาของเธอ

ความรู้สึกแปลกๆ พุ่งผ่านเข้ามา ขาทั้งคู่ของฉีเยียนเอ๋อร์นั้นเบียดเสียดไปมา

หลินหยางเองก็หายใจกระหืดกระหอบเช่นเดียวกัน แอบอุทานเบาๆ ว่าเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ผู้ชายทั่วไปจะสามารถทำได้พลันพยามยามยับยั้งความร้อนรุ่มในร่างกายของตัวเองเอาไว้

ในที่สุดมือของหลินหยางก็นวดมาถึงก้อนเนื้ออ่อนนุ่มคู่นั้นจนได้

ฉีเยียนเอ๋อร์ส่งเสียงหอบเบาๆ มองดูใบหน้าเธอที่ทั้งสวยงามมีเสน่ห์ ไหนจะลูกแอปเปิ้ลที่สุกงอมคู่นั้น อีกทั้งมือทั้งสองข้างที่เธอเอาปิดหน้าไว้อยู่ ทำให้รู้สึกเหมือนหญิงสาวที่เขินอายที่จะออกเรือนครั้งแรกเลย

หลินหยางรับรู้ได้ถึงก้อนเนื้อที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบูรณ์และกระเพื่อมไปมานั้นในใจเขาก็ยิ่งกระสับกระส่ายมากขึ้นไปอีก

สิ่งที่เปรียบเสมือนหยกงามๆ ก้อนหนึ่งในมือของเขาตอนนี้เปลี่ยนรูปร่างไปมาไม่มีที่สิ้นสุด ใบหน้าของฉีเยียนเอ๋อร์ตอนนี้แดงก่ำเป็นลูกตำลึง สายตาเธอมองมาที่หลินหยาง ปากเล็กๆ ของเธอขยับเปิดปิดอยู่ไปมา

หลินหยางเองก็ยังไม่หยุดมือพลางนวดหน้าอกคู่นั้นไปเรื่อยๆ ขาทั้งสองข้างของฉีเยียนเอ๋อร์พลันบิดไปมาเหมือนจะทนแบกรับความเจ็บปวดไว้ไม่ไหวอย่างไรอย่างนั้น

ในที่สุด ฉีเยียนเอ๋อร์ก็ถึงจุดสุดยอด เธอทนไม่ไหวจนส่งเสียงครางออกมา เธอเองรู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากที่ตัวเองส่งเสียงที่น่าอายแบบนั้นออกมาจึงพยายามกัดฟันเอาไว้เพื่อไม่ให้เสียงตัวเองเล็ดรอดออกไป

“อยากจะร้องก็ร้องออกมาเลยเถอะ” หลินหยางพูดอย่างแผ่วเบา “สิ่งนี้เป็นการตอบสนองโดยธรรมชาติของมนุษย์อยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร”