”พนักงาน?” เจ้าหน้าที่และทหารไม่เข้าใจอย่างแน่นอน เซียวเฉวียนก็ไม่อธิบาย
ไพร่คุนหลุนแห่งอ้านย้วนเป็นชนชั้นระดับล่างสุดของราชวงศ์ต้าเว่ย ผู้คนที่อยู่ระดับล่างก็เหมือนปลาบนเขียงพร้อมที่จะถูกแล่เฉือนตามอำเภอใจ
แม้ว่าไพร่คุนหลุนเพศชายจะเป็นนักสู้โดยธรรมชาติ แต่พลังของพวกเขาก็ไร้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน ถ้ามีข้อพิพาทกับคนทั่วไป พวกเขาก็ลงมือไม่ได้ สถานะของไพร่คุนหลุนทำให้พวกเขาไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้
พวกเขาเป็นได้แค่โจร หากินด้วยการฆ่าคนและเลียเลือด
แม้แต่ทางออกที่แย่เช่นนี้ก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับไพร่คุนหลุน เพราะไพร่หญิงคุนหลุนนั้นแย่ยิ่งกว่า
แม้เธอต้องการเป็นไพร่รับใช้ของครอบครัวที่ร่ำรวย ก็ไม่มีใครต้องการ ไพร่หญิงคุนหลุนต่ำต้อยที่สุด ได้แต่พึ่งพาไพร่ชายคุนหลุนเท่านั้นมาเลี้ยงดู
พระเจ้าทรงยุติธรรม แม้ว่าสถานะของพวกเธอจะต่ำต้อย แต่พวกเธอเกิดมาหน้าตาดี งดงามและมีเอกลักษณ์
เรื่องที่เลยเถิดไปในอ้านย้วน ไพร่หญิงหน้าตาดีจะตกเป็นเหยื่อของเจ้าหน้าที่ทหารเพื่อระบายความใคร่
ในอ้านย้วน เมื่อเจ้าหน้าที่ควบคุมและทหารเกิดมีความต้องการ ก็จะเลือกไพร่หญิงมาเพื่อสนองตัณหาสักครั้ง
ไพร่คุนหลุนไม่มีโอกาสปฏิเสธไม่ว่าเจ้าหน้าที่ทหารจะทุบตี ฆ่าแกงหรือด่าว่าพวกเขา หรือต้องการร่างกายของพวกเธอ ไพร่คุนหลุนต้องยอมรับทางเดียวเท่านั้น
อ้านย้วนเป็นเหวลึกที่ไพร่คุนหลุนไม่สามารถหลบหนีได้ พวกเขาเกิดที่นี่ อาศัยอยู่ที่นี่ และตายที่นี่
แม้ว่าไพร่คุนหลุนจะสามารถเข้าออกจากอ้านย้วนได้อย่างอิสระ แต่สภาพแวดล้อมทั้งหมดของต้าเว่ยนั้นเลือกปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างมาก ผู้คนที่อยู่ข้างนอกนั้นเหมือนเสือยักษ์ที่กำลังแยกเขี้ยวยิงฟัน ฉะนั้นไม่ใช่พวกเขาไม่อยากหนีออกจากอ้านย้วน แต่เป็นเพราะไม่มีที่ให้เขาได้ไป
กุญแจมือที่มองไม่เห็นนั้นอันตรายยิ่งกว่าห่วงที่จับต้องได้เสียอีก
แต่ว่า เดิมทีไพร่คุนหลุนเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย พวกเขาโหดเหี้ยม ในอ้านย้วน ถ้าเจ้าหน้าที่ทหารล่วงเกินพวกเขามากเกินไป พวกเขาจะปล่อยเลยตามเลยและฆ่าพวกเขาทิ้งเสียเลย
เจ้าหน้าที่และทหารก็ไม่ได้โง่ พวกเขาเลือกรังแกคนอ่อนแอโดยเฉพาะ นานๆ เข้า อ้านย้วนก็สร้างลำดับชนชั้นของตัวเองขึ้นมาเช่นกัน
ผู้อารักขาคือระดับที่หนึ่ง โจรคือระดับที่สอง ไพร่ชายที่แข็งแกร่งคือระดับที่สาม และผู้หญิงและผู้เฒ่าเด็กอ่อนเป็นระดับต่ำสุด
เจ้าหน้าที่ทหารกล้าแต่รังแกหญิงและผู้เฒ่าเด็กอ่อน ให้คนกลุ่มนี้ทำงานเยี่ยงวัวควายให้กับเจ้าหน้าที่ทหาร ในเวลาวิปริต ไพร่สาวสวยอ่อนวัยยังเป็นแขกประจำบนเตียงของพวกเขาด้วย
พวกเขาจะมีส่วนร่วมกับใครก็ได้ตามที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขาทำได้แค่หลบๆ เท่านั้น
ตามกฎหมายของราชวงศ์ต้าเว่ย ไพร่คุนหลุนไม่ได้รับอนุญาตให้สมรสกับคนภายนอก เจ้าหน้าที่ทหารบังคับให้ไพร่หญิงมาร่วมหลับนอนเป็นเรื่องผิดกฎหมาย
หากมีบุตรเกิดมาจะมีโทษเพิ่มเท่าตัว
ดังนั้นหากไพร่หญิงดวงไม่ดีเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา เจ้าหน้าที่ทหารจะฆ่าทั้งแม่และลูกทิ้งเพื่อทำลายหลักฐาน
เห็นได้ชัดว่าคนกลุ่มนี้สามารถปั้นให้เป็นคนดีได้ ผู้ชายเป็นนักรบโดยกำเนิด สำนักราชวังปฏิบัติต่อคนกลุ่มนี้เยี่ยงทาสหรือหมูหรือสุนัข เซียวเฉวียนมีความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
เขาต้องการใช้คนกลุ่มนี้เป็นประโยชน์ คนไร้อำนายและอิทธิพลอย่างเขาและไพร่คุนหลุนจะเป็นคู่หูที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!
การมาเยือนของเซียวเฉวียนในวันนี้ ไปจ๊ะเอ๋กับเวลาที่เจ้าหน้าที่ทหารกำลังเสพสุข
ยามของอ้านย้วนหย่อนยานมาก นอกจากเจ้าหน้าที่ทหารสี่นายที่เฝ้าประตูคอยมองทางเข้าหมู่บ้าน คนอื่นๆ กำลังหาความสุขอยู่ภายใน ส่งเสียงหัวเราะของพวกผู้ชายอุจาดสิ้นดี
พวกหญิงสาวต่างร้องไห้อ้อนวอนขอให้ปล่อย ตามเสียงเป็นเด็กหญิงยังเด็กมากน่าจะไม่เกินสิบขวบ ไป่ฉีแอบกำหมัดแน่น ข้อกระดูกดังแกรกๆ บรรยากาศแห่งความอาฆาตเริ่มก่อตัว
เจ้าหน้าที่ทหารมองไปที่เซียวเฉวียนและรู้สึกประหม่ามาก แม้ว่าตอนนี้เซียวเฉวียนจะเป็นเพียงฮุ่ยหยวน ยังไม่มีผลงานและตำแหน่งอย่างเป็นทางการ แต่เจ้าหน้าที่ทหารในอ้านย้วนเคยได้ยินมานานถึงคำเล่าลือในการฆ่าคนของเขาและไป่ฉี
สิ่งสำคัญคือหากเหตุการณ์นี้ไปถึงราชสำนัก ทั้งพวกเขาและผู้บังคับบัญชาคงต้องแบกรับกันหัวโต!
”เซียวฮุ่ยหยวน เอาสักคนไหม”
เจ้าหน้าที่ทหารต่างพูดประจบประแจง เพื่อป้องกันไม่ให้เซียวเฉวียนไปรายงาน วิธีที่ดีที่สุดคือหลอกให้เขามามีส่วนร่วมด้วย
ไพร่หญิงเหล่านี้หน้าตาสวยกว่าผู้หญิงภายนอกมาก มีผู้ชายสักกี่คนที่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจเช่นนี้ได้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซูเปอร์ลูกเขย
ถ้าแต่งเรื่องแบบนี้ไม่ต้องแต่งเลยจะดีกว่าไม่มีความคิดสมัยใหม่เลยถ้าตัวเอกแบบนี้ก็สมที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทัพพาลูกน้องทั้งกองทัพไปตาย...
มีเรื่องนี้ที่ตัวเอกเป็นเหมือนขยะสังคมทั้งที่ทลุมิติมากเกิด...
ไอ้คนแต่งมันปัญญาอ่อนหารือเปล่า...
มันสมควจไหมที่เอาเลือดเขามาติดต่อวิณยาณไม่มีเหตัผลที่จะทำอย่างนี้เหมือนมันไม่มีอะไรทำทำไมไม่คิดเอาวิธีช่วยลูกเมียมันจะมีประโยชน์กว่า...
เรื่องนี้ตัวเอกเหมือนควายเหมือนหมาหมามาก...
ไม่สมควรเป็นชุปเปอร์ลูกเขยน่าเป็นลูกเขยะจริงๆ...
เป็นคนที่ไม่มีสำมาคาระวะเหมือนไพร่น่ารังเกลียดไม่น่าเอามาเป็นตัวเอก...
บางครั้งเชียวเฉวียนเล่นเหมือนเด็กไม่มีความน่านับถือไม่น่าเอามาเป็นตัวเอกน่าให้เป็นคนชั้นตำ่มาก็กว่า...
แล้วมันสั่งให้ลูกน้องตอบโต้คนที่เข้ามาหาเรื่องเอาไว้ล่วงหน้าไม่ได้เหรอ กฎของนิยายเรื่องนี้มันบ้าๆ อยู่นะ แบบนี้ให้ผู้อารักขาเฝ้าบ้าน ถ้าเจ้านายไม่อยู่ โจรก็เดินเข้าไปเอาของได้สบายเลยสิ เพราะผู้อารักขาไม่มีนาย ทำอะไรโจรก็ไม่ได้...
ไหนบอกรักลูกน้องหนักหนา เด็กมันอยากจะเข้าไปเป็นสนมก็จะปล่อยให้เข้าไปงั้นเหรอ ตัวเอกเรื่องนี้มันยังไง พิมพ์ด่านะ แต่ก็อ่าน 55555...