ซูเปอร์ลูกเขย นิยาย บท 1059

ทุกครั้งที่เว่ยเชียนชิวมอบหมายภารกิจให้จางจิ่น จางจิ่นจะพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำมันให้สำเร็จ ทำให้เว่ยเชียนชิวเบาใจเสมอ

ตัวอย่างเช่น เป็นความคิดของจางจิ่น ที่จะจัดให้เหลียงไหวโหรวเข้าไปในจวนฉิน ใช้โอกาสนี้ในการพังทลายจวนฉินอันใหญ่โต ด้วยความช่วยเหลือของจางจิ่น งานนี้จึงเสร็จสิ้นตามความพึงพอใจของเว่ยเชียนชิว

ณ จุดนี้ มีเพียงจางจิ่นเท่านั้นที่สามารถแก้ไขความกังวลของเว่ยเฉียนชิวได้ดีที่สุด

แต่เว่ยเชียนชิวรอมานานแล้ว ทำไมจางจิ่นถึงยังไม่มา?

เป็นไปได้ไหมที่จางจิ่นรู้สึกผิดที่แนะนำนักปราชญ์ให้กับเว่ยเชียนชิวและทำให้เกิดไฟไหม้ในจวนเจียนกั๋ว และกลัวว่าเว่ยเชียนชิวจะลงโทษ จนไม่กล้ามาพบเว่ยเชียนชิว?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เว่ยเชียนชิวก็โกรธมาก ไฟเริ่มต้นจากจวนเจียนกั๋ว และส่งผลกระทบต่อพื้นที่หลายลี้โดยมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก คราวนี้จวนเจียนกั๋วจะกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ของฝูงชนอย่างแน่นอน ไม่ได้ใจจากราษฎรอีก

เพลิงชุ้ยเจี้ยนในครั้งนี้คือหัวใจของผู้คน!

เพลิงที่เกิดจากเพลิงชุ้ยเจี้ยน ทำให้เว่ยเชียนชิวสูญเสียชื่อเสียงของจวนเจียนกั๋ว และสูญเสียการสนับสนุนของผู้คนด้วย เว่ยเชียนชิวยังไม่มีที่ที่จะระบายความโกรธของเขา ถ้าเขาบอกว่าเขาไม่ได้เกลียดจางจิ่น นั่นคงเป็นเรื่องโกหก!

แต่ตอนนี้ ก็เป็นเวลาที่ต้องการคน เว่ยเชียนชิวควรมุ่งเน้นไปที่สถานการณ์โดยรวม ดังนั้นเขาจึงต้องระงับความเกลียดชังของเขาที่มีต่อจางจิ่น ชั่วคราว เขาต้องพึ่งพาจางจิ่น เพื่อแบ่งปันความกังวลของเขาและแก้ไขปัญหาให้เขา

“มานี่!” เว่ยเฉียนชิวตะโกนอย่างไม่อดทนอย่างยิ่ง

มีร่างหนึ่งรีบเข้ามาและทำความเคารพ: "ท่านเจียนกั๋ว ข้าน้อยอยู่นี่"

"ไปดูสิว่าใต้เท้าจางถึงไหนแล้ว บอกให้เขามาหาข้าโดยเร็วที่สุด!" เว่ยเชียนชิวพูดด้วยความโกรธ

จางจิ่นยิ่งอยู่ยิ่งกำเริบขึ้นเรื่อยๆ ถึงกับให้เว่ยเชียนชิวส่งคนไปเชิญเขาสามสี่ครั้ง

เขาเว่ยเชียนชิวอยู่ในอำนาจมานานหลายทศวรรษ ครั้งสุดท้ายที่เขารอคนอย่างนี้ คือตอนที่เว่ยเชียนชิวไปที่จวนเซียวเป็นการส่วนตัว เพื่อขอยาอมฤตแห่งความเป็นอมตะจากเซียวเฉวียน

เมื่อนึกถึงเวลานั้นมันเป็นเรื่องน่าละอายอย่างยิ่งสำหรับเว่ยเชียนชิว เขาเป็นเจียนกั๋วที่มีเกียรติ ต้องมาถูกเซียวเฉวียนกลั่นแกล้ง เขายืนอยู่นอกประตูจวนเซียว รอเซียวเฉวียนเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะสามารถเข้าไปในจวนเซียวได้...

เมื่อเขานึกถึงเซียวเฉวียน เว่ยเชียนชิวก็รู้สึกเหมือนเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ เปลวไฟกำลังเต้นอยู่ในดวงตาของเขา กระดูกและข้อต่อของเขาดังลั่นเอี๊ยดในตอนที่เขากำนิ้วทั้งห้า อยากจะฉีกเซียวเฉวียนเป็นชิ้นๆ!

ในขณะนี้ จางจิ่นเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ ทำความเคารพทักทายด้วยความกลัว: "ข้าน้อยคารวะท่านเจียนกั๋ว"

ขณะที่พูด จางจิ่นก็เหลือบมองไปที่เว่ยเชียนชิวอย่างลับๆ โชคดีที่สีหน้าของเว่ยเชียนชิวปราศจากความโกรธอย่างล้นหลาม จางจิ่นคิดในใจของเขาว่า การที่เว่ยเชียนชิวเรียกตัวเขามาคงไม่ใช่ยกทัพไปสอบสวน

“เจ้ามาแล้วรึ!” เว่ยเชียนชิวเหลือบมองจางจิ่นอย่างเย็นชา เมื่อเขาเห็นเม็ดเหงื่อบนหน้าผากของจางจิ่น เขารู้ว่าเขากำลังรีบ

เว่ยเชียนชิวทำเสียงอย่างเย็นชา: "ข้าส่งคนไปตามเจ้า เหตุใดถึงไม่มาเสียที?"

แย่แล้ว!

จางจิ่นกังวล ไม่ว่าจะตอบเว่ยเฉียนชิวอย่างไรดี

หากเขาพูดความจริงว่า วันนี้เขาจะสังเวยวิญญาณของกองทัพตระกูลเซียวห้าหมื่นดวงที่หอสักการะฟ้า เว่ยเฉียนชิวคงจะโกรธมากจนเขาจะตัดคอของจางจิ่นทันทีแน่

หากไม่กล่าวถึงเรื่องนี้ เว่ยเชียนชิวได้ข่าวจากทั่วเมืองหลวง และเว่ยเชียนชิวก็จะรู้เรื่องนี้ไม่ช้าก็เร็ว และผลที่ตามมาก็คงมาคิดบัญชีทีหลังผลที่ตามมาจะยิ่งร้ายแรงยิ่งขึ้น

จะตอบยังไงดี!